Η Νεφέλη Φασούλη έμαθε να αγαπά τη μουσική μέσα από ιστορίες και concepts. Ίσως γι' αυτό, μέσα σε λίγα χρόνια έχει κυκλοφορήσει τρεις δίσκους και 1 EP. Θέλει να λέει πάντα ιστορίες, είτε όταν ηχογραφεί, είτε όταν βρίσκεται στη σκηνή. Και δεν θα σταματήσει ποτέ να μιλά για όσα πιστεύει ότι πρέπει να ακουστούν.
Καθώς μετράμε αντίστροφα για τη διεξαγωγή του 1ου Near & Far Kastellorizo International Music Festival, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, συνθέτης και ερμηνευτής Περικλής Κανάρης, μοιράζεται μαζί μας το όραμα του για το νέο αυτό εγχείρημα που, με επίκεντρο τη διασπορά, έρχεται να εμπλουτίσει την πολιτιστική ταυτότητα και την εξωστρέφεια του νησιού.
Με ένα νέο σατιρικό βαριετέ, σε κείμενο του Γιάννη Αποσκίτη, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός θέλει να επαληθεύσει πως το χιούμορ είναι αναρχική πράξη.
Στο σύστημα αξιών της ηθοποιού Φιλαρέτης Κομνηνού, ο καλλιτέχνης που είναι περιχαρακωμένος και ομφαλοσκοπεί στο θερμοκήπιο της ζωής του, δεν είναι ένα πρόσωπο στο οποίο θα επενδύσει το θαυμασμό της.
Σε έναν κόσμο που τρέχει, η Σtella χαμηλώνει ταχύτητα, απολαμβάνει την ηρεμία, ακολουθεί τον δικό της ρυθμό. Λίγο πριν παρουσιάσει τον νέο της δίσκο, Adagio, στο Gazarte, μιλήσαμε μαζί της για τα πρώτα της ελληνικά τραγούδια, τη σημασία του να βρίσκεις τον ρυθμό σου, τα live στην Ευρώπη.
Όλα ξεκίνησαν με ένα όραμα: να ζωντανέψει στην οθόνη η ιστορία του Δαβίδ. Για τον Jon Erwin, δεν ήταν απλώς ένα δημιουργικό εγχείρημα, αλλά μια προσωπική αποστολή από τα παλιά. Κι όταν το όνειρο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, η αναζήτηση για το ιδανικό τοπίο —ένα τοπίο αρχέγονο, δραματικό, σχεδόν μυθικό— τον έφερε στην Ελλάδα. Εδώ, λοιπόν, στήθηκε το σκηνικό για μια από τις πιο φιλόδοξες βιβλικές σειρές των τελευταίων ετών: To "The House of David".
Η εικαστικός Δανάη Στράτου μιλά για την Ενάρετη Σπείρα, ένα επιβλητικό έργο land art που της χάρισε το Βραβείο Τέχνης του Ιδρύματος Γ. & Α. Μαμιδάκη για το 2025.
Ο Δημήτρης Σωτάκης μάς μιλάει για την "Πικρή Αλήθεια" του, μία ιδιαίτερη ιστορία που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κέδρος, και στόχο έχει να συναρπάσει όλους τους λάτρεις της λογοτεχνίας του παράδοξου, και όχι μόνο.
Έχοντας μεγαλώσει στο πλευρό ενός σπουδαίου τενόρου, ο Matteo Bocelli ξέρει ότι κάθε μάθημα είναι πολύτιμο - ειδικά αν το κάνεις δικό σου. Όσα μας είπε λίγες μέρες πριν βρεθεί στην Αθήνα για την πρώτη του σόλο συναυλία στο Παλλάς.
Ένα μικρό αφιέρωμα στην κεφαλαιώδη παρουσία του Βασίλη Παπαβασιλείου στα Γράμματα, στις Τέχνες και στον αφυπνιστικό δημόσιο λόγο του.
Η Λίντα Καπετανέα και ο Γιόζεφ Φρούτσεκ ανοίγουν και μας συστήνουν το νέο εντυπωσιακό τους χώρο, όπου θα αποτελέσει την έδρα των παραστάσεων, της μεθόδου και την στέγη των ονείρων τους.
Η Ρένα Μόρφη δεν έχασε τον εαυτό της όταν έγινε μητέρα. Το αντίθετο μάλλον: Η μητρότητα έγινε η αφορμή για ένα ταξίδι υπαρξιακής αναζήτησης που την βρήκε να επανεφευρίσκει τον εαυτό της, να νιώθει πιο άνετα με ένστικτα, όπως ο ερωτισμός. Μέσα από αυτή την αναζήτηση γεννήθηκε και το νέο δισκογραφικό της βήμα, "Το Δωμάτιο μου", ο πιο προσωπικός της δίσκος μέχρι τώρα.
Ο Χρήστος Μασσαλάς επιστρέφει με τη δεύτερη ταινία του, "Killerwood", τρία χρόνια μετά το επιτυχημένο Broadway, θέλοντας να στήσει ένα σαρκαστικό παιχνίδι μεταξύ ζωής και μυθοπλασίας. Ο ίδιος μάς μιλά για τον λεπτό χειρισμό που χρειάστηκε για να "κουρδιστεί" αυτό το ιδιαίτερο σύμπαν που είχε στον μυαλό του, για το ανορθόδοξο μοντέλο παραγωγής της ταινίας αλλά και γενικότερα για το είδος του horror στην Ελλάδα.
Καθώς το φετινό Φεστιβάλ του Δήμου Αθηναίων βαδίζει με επιτυχία προς την ολοκλήρωσή του, ο δήμαρχος της πόλης κάνει έναν πρώτο «εν θερμώ» απολογισμό και συζητά με το Μonopoli.gr μια σειρά ζητήματα σχετικά με την πολιτιστική πολιτική του Δήμου.
Ο γλύπτης Γιώργος Πετρίδης μιλά για τη δημιουργία του γλυπτού «Αρεταίεια» που κοσμεί τον χώρο του Αρεταίειου Νοσοκομείου - μια μορφή αφιερωμένη στη μητρότητα, τη φροντίδα και την αντοχή. Από την προσωπική έμπνευση της μητέρας του, στην τεχνολογικά καινοτόμο υλοποίηση, η τέχνη του δημιουργεί έναν ήσυχο διάλογο ανάμεσα στην τέχνη και την ίαση.
Είτε βρίσκονται στο Λονδίνο, είτε στο Ελσίνκι, είτε στο Ρότερνταμ, οι τρεις μπάντες που συνθέτουν την ελληνική πρόταση του φετινού Athens Jazz έχουν ένα κοινό: κάνουν την jazz ήχο του "τώρα" και αποδεικνύουν ότι η ελληνική σκηνή δεν φοβάται να πειραματιστεί και να κάνει τη δική της ηχητική πρόταση. Ακόμα κι αν οι συνθήκες δεν είναι πάντα με το μέρος της.
Ο Διευθυντής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας Ιδρύματος Ωνάση και General Manager στα «Plasmata 3», Πρόδρομος Τσιαβός εξηγεί όσα καινούργια φέρνουν τα Plasmata 3 της Στέγης.
Ο Ντίνος Ψυχογιός ανεβάζει το "The Acid Test" της Anya Reiss στο Θέατρο εν Αθήναις γιατί καταπιάνεται με ζητήματα που ακουμπούν στην καθημερινότητα ανθρώπων της γενιάς του. Πιστεύει πως η κωμωδία δεν προτείνει λύσεις και εδώ βρίσκει την πραγματική πλάκα.
Η Λαμπρινή Καρακώστα μεγάλωσε στον Βόλο σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική. Κατά κάποιον τρόπο, η μουσική τη διάλεξε - και πάντα θα νιώθει ευγνώμων για αυτό. Το νέο της project "Αυτόγραφα" - το όνειρο κάθε μουσικόφιλου - σηματοδοτεί μια νέα εποχή για εκείνη. Ας την γνωρίσουμε μέσα από τα δικά της λόγια...
Ο ηθοποιός Δημήτρης Κίτσος έχει καταλάβει πως ο άνθρωπος με τον οποίο θα είναι μαζί για όλη του τη ζωή είναι ο εαυτός του, οπότε προσπαθεί να γίνει ο καλύτερος φίλος του εαυτού του.
Ο σκηνοθέτης Μάριος Κακουλλής επιστρέφει με τον δεύτερο κύκλο της site-specific παράστασης 608: Inferno Κυκλική, ένα ιδιαίτερο θεατρικό εγχείρημα που διαδραματίζεται μέσα σε ένα διπλό αστικό λεωφορείο της Αθήνας.
Ένα αλλόκοτο τηλεοπτικό βαριετέ, υπό τον τίτλο "Guest stars: Τραγούδια που αφιέρωσα σε πρόσωπα που δεν το έμαθαν ποτέ", ανεβάζει η ομάδα Ντουθ στο Θέατρο 104, κλείνοντας τον κύκλο μιας επιτυχημένης τριλογίας και ελπίζοντας φεύγοντας να έχουμε κάνει την πιο απενοχοποιημένη μας αφιέρωση στους guest stars της δικής μας ζωής. Αλήθεια, τι αλλάζει στο πένθος όταν τραγουδιέται;
Με αφορμή την παράσταση «Βιτρούβιος», σε σκηνοθεσία Χρήστου Δήμα, στο Θέατρο της ΑΣΚΤ, ο συγγραφέας του έργου και πρωταγωνιστής Στέφανος Κακαβούλης εξηγεί για το πως έδωσε ανθρώπινη υπόσταση στο εμβληματικό σκίτσο του Ντα Βίντσι, καλώντας μας να αναζητήσουμε την αρμονία αντί της τελειότητας.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Μπισμπίκης δεν έχει αποσυνδέσει το πριν του από το τώρα του. Από τη μια να ζει καλά, χωρίς να του λείπει τίποτα· κι από την άλλη μπορεί να τρώει στο ίδιο τραπέζι με μια οικογένεια Ρομά.
Με έναν παλιό γνώριμο στο πόντιουμ, τον μουσικό διευθυντή στην Όπερα του Γκρατς Βασίλη Χριστόπουλο, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ετοιμάζεται να υποδεχτεί το κοινό στη συναυλία της 16ης Μαΐου, στο Μέγαρο Μουσικής, όπου θα ερμηνεύσει δύο κοντσέρτα για πιάνο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, καθώς και τις «Εικόνες από μια έκθεση» του Μόντεστ Μουσόργκσκυ.
Η σκηνοθέτις της παράστασης Σμαράγδα Μαγδαληνή (η οποία ανέλαβε και τη διασκευή) και οι τρεις ηθοποιοί Πέτρος Αλαφούζος, Λίνα Μπότη και Βασίλης Πρέκας μάς καλούν να γίνουμε συμμέτοχοι σ' ένα δυστοπικό παραμύθι για μεγάλους που ξεκινάει από το τέλος για να επιστρέψει στην αρχή - και μάς εξηγούν λίγο καλύτερα τι θα δούμε αυτή την άνοιξη στο Studio Μαυρομιχάλη.
Με αφορμή την ατομική του έκθεση «Forecasting» στην Rebecca Camhi Gallery, ο Ζήσης Μπλιάτκας μας μιλάει για τα όνειρά του, την τέχνη του και τον κόσμο που δημιουργεί. Τα έργα του, με έντονα χρώματα και σουρεαλιστική διάθεση, γεμίζουν τη Rebecca Camhi Gallery με εικόνες που συνδέουν το τώρα με το διαχρονικό - έως και τις 23 Μαΐου.
Πριν από μερικούς μήνες μάς ταρακούνησε με το «Γήπεδα», ένα τραγούδι ωδή στο ποδόσφαιρο και καταγγελία κατά της οπαδικής βίας. Μετά μάς συγκίνησε με τα Στοχεία του Άχρονου Κόσμου, ένας δίσκος που γεννήθηκε όταν αποφάσισε να γράψει υπό τους δικούς της όρους. Αυτή είναι η Nefeli Walking Undercover, που περιφέρει τον κόσμο της ανάμεσά μας, υπό κάλυψη.
Το θέατρο και η μουσική υπήρχαν από πάντα στη ζωή της. Στις συνεργασίες τις συγκαταλέγονται το Εθνικό, το ΚΘΒΕ, η Στέγη και κορυφαίοι Έλληνες σκηνοθέτες, ενώ υπήρξε υποψήφια για το Θεατρικό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Μη σκαλίζεις την άμμο» που ανεβαίνει στη Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε σκηνοθεσία Θεοδόση Σκαρβέλη.
Η συνθέτρια Σοφία Καμαγιάννη, δημιουργός της μονόπρακτης όπερας δωματίου για όλη την οικογένεια, «Είμαι δέντρο που μιλά!», που παρουσιάζεται στη Μουσική Βιβλιοθήκη, καλεί μικρούς και μεγάλους να επανασυνδεθούν με τη φύση, μέσα από μια τρυφερή και μελωδική ιστορία συνύπαρξης και αλληλοϋποστήριξης.
Στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού για έναν οργανισμό πολιτιστικού ενδιαφέροντος στον οποίο θα ήθελε να δουλέψει, ο σκηνοθέτης Τάσος Πυργιέρης θα δήλωνε συμμετοχή.
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πειραιώς και της δραματικής σχολής «Δήλος». Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» είναι η τέταρτη παράσταση στην οποία συμμετέχει φέτος. Ασχολείται με την ζωγραφική, την ακροβατική και τις πολεμικές τέχνες.
Ο Russell Howard, ένας από τους πιο γνωστούς κωμικούς παγκοσμίως, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με μια παράσταση που συνδυάζει κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό και προσωπικές ιστορίες. Λίγο πριν το show, μάς μιλά για την παγκόσμια τρέλα, την κωμωδία ως καταφύγιο, αλλά και την συμπεριληπτικότητα στο χώρο του stand up.
Με αφορμή την παράσταση «Το Τρίτο Στεφάνι - Εγώ η Εκάβη» που παρουσιάζεται στο Μικρό Γκλόρια, ο σκηνοθέτης Μίλτος Νίκας, μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της δραματοποίησης του εμβληματικού μυθιστορήματος του Κώστα Ταχτσή.
Η ηθοποιός Αμαλία Μουτούση αισθάνεται ευγνώμων με όλα στη ζωή της - και με τα καλά που ονειρεύτηκε και έγιναν, αλλά και με τα δύσκολα που ήρθαν ενώ ποτέ δεν τα ονειρεύτηκε.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, μάς μιλά για το αφιέρωμα στο ελληνικό σινεμά του φαντασιακού που ξεκινά σήμερα στον κινηματογράφο Άστορ.
