Το Φεστιβάλ Δάσους Αρβανίτσας επέστρεψε για 12η χρονιά και εμείς ήμασταν εκεί. Τρεις μέρες γεμάτες μουσική, καθαρό αέρα και τη μοναδική συνθήκη του να μην κάνεις τίποτα. Το παρακάτω κείμενο είναι μία σελίδα ημερολογίου μιας παρέας από δύο βραδιές κάμπινγκ, μοναδικές στιγμές συναυλιών και αρκετό κρύο ανάμεσα στα έλατα του Ελικώνα.

Η "Princess of Pop" έρχεται στην Ελλάδα. Η Kylie Minogue προσγειώνεται στο Release Athens Festival 2025, την Παρασκευή 18/7, και με αφορμή αυτό θυμόμαστε πώς και γιατί η αυστραλιανή superstar είναι, ήταν και θα είναι ένα LGBTQI+ icon.

Από την Nieve Ella και τους Only The Poets μέχρι τη Sevdaliza και φυσικά τον Louis Tomlinson, η δεύτερη και τελευταία μέρα του Ejekt Festival ήταν hot – και λόγω θερμοκρασίας και λόγω των acts. Όλες οι "πρώτες φορές" που έζησα την Τετάρτη (9/7) στο ΟΑΚΑ και η γλυκιά επίγευση του Ejekt Festival, στις γραμμές παρακάτω.

Μετά την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ από τη Minos EMI με τίτλο «Ενδεχόμενα» και μία σειρά από sold out εμφανίσεις στο Σταυρό του Νότου, η Βασιλική Μιχαλοπούλου κάνει ένα από τα όνειρά της πραγματικότητα και "κινηματογραφεί τη μουσική της". Σε μια παραλία στον Σχινιά, μία παρέα γύρισε το βίντεο κλιπ για τα «Ενδεχόμενά» της και...ήμουν και εγώ εκεί.

Γυρνώντας τους δρόμους, τα στενά και τις θάλασσες της Βόρειας Εύβοιας, βρέθηκα κοντά σε μερικούς ντόπιους που η ζωή τους αρχίζει και τελειώνει ανάμεσα στα Πεύκα και δίπλα στη Θάλασσα. Αυτό το κείμενο είναι ένα άλμπουμ φωτογραφιών των ανθρώπων της Βόρειας Εύβοιας, στις μέρες του 4ου Evia Film Project.

Το Urban Dance Contest του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κλείνει φέτος 5 χρόνια ζωής, χορού και street dance battles. Με αφορμή αυτή την "τιμητική" συνθήκη, όπως την χαρακτηρίζει και ο συνεπιμελητής του Περικλής Πετράκης, κάναμε μαζί μια συζήτηση για την urban σκηνή, τα battles ως ένδειξη σεβασμού και το hip hop.

Από θάλασσα σε βουνό και από βουνό σε θάλασσα. Από τον Βορρά στο Νότο και από τα δυτικά στα ανατολικά. Από ψηλές κορυφές σε δροσερές λίμνες. Συγκεντρώσαμε όλα τα μουσικά φεστιβάλ του καλοκαιριού, που λειτουργούν ως τέλειες αφορμές για να πάρουμε (επιτέλους) άδεια και να φύγουμε από την πόλη.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης έκλεισε 30 χρόνια μουσικής και το γιορτάζει με τους "ανθρώπους του" στο Θέατρο Βράχων για τρία βράδια. Υπήρξα μέσα σε αυτή τη θάλασσα ανθρώπων, άνοιξα τα χέρια μου στον ουρανό και έγινα μέρος μιας ανάμνησης που για πάντα θα νοσταλγώ / παρακαλώ, βάλτε μουσική για να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο.

Στην πρώτη μέρα του καλοκαιριού η Nalyssa Green, μαζί με μερικούς υπερταλαντούχους ανθρώπους, άνοιξαν για μένα το κεφάλαιο "καλοκαιρινές συναυλίες" και γέμισαν με όλα τα γκλίτερ του κόσμου την πρώτη νύχτα του Pride Month. Σε έναν Λυκαβηττό που παλλόταν σαν χτύποι καρδιάς, αποδείξαμε στους εαυτούς μας πως είμαστε "Πολύ Καλές Στα Πάρτι".

Ο γλύπτης Γιώργος Πετρίδης μιλά για τη δημιουργία του γλυπτού «Αρεταίεια» που κοσμεί τον χώρο του Αρεταίειου Νοσοκομείου - μια μορφή αφιερωμένη στη μητρότητα, τη φροντίδα και την αντοχή. Από την προσωπική έμπνευση της μητέρας του, στην τεχνολογικά καινοτόμο υλοποίηση, η τέχνη του δημιουργεί έναν ήσυχο διάλογο ανάμεσα στην τέχνη και την ίαση.

Μάλλον, δεν είμαστε η γενιά που φοράει τα συναισθήματα της στο πρόσωπο (;) - αλλά σίγουρα είμαστε εκείνη που γράφει όσα νιώθει με κόκκινο χρώμα σε λευκά μπλουζάκια. Είναι αυτό μία καινούρια μορφή επικοινωνίας; Δεν λέμε όσα νιώθουμε αλλά τα διαφημίζουμε στο πίσω μέρος της μπλούζας μας; Είμαστε λυρικά γενναίοι ή σιωπηλά φοβισμένοι;

Μια έκθεση-ορόσημο, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, που ανοίγει τον διάλογο για τα δικαιώματα των ζώων μέσα από 200 έργα, 60 καλλιτέχνες και 7 ορόφους. Περισσότερο από τέχνη – ένα πολιτικό και ηθικό κάλεσμα επανασύνδεσης με το μη ανθρώπινο.

Σε έναν κόσμο που φλερτάρει με τη βαρβαρότητα και τον αποκλεισμό, το MET Gala 2025 επέλεξε να στραφεί προς το φως - τιμώντας τη μαύρη πολιτισμική κληρονομιά μέσα από το ένδυμα, την τέχνη και την αισθητική. Μία βραδιά που απέδειξε πως η μόδα μπορεί να είναι κάτι πολύ περισσότερο από επιφάνεια, μπορεί να είναι πράξη και ίσως να μπορεί να αλλάξει τον κόσμο (;)

Με αφορμή την ατομική του έκθεση «Forecasting» στην Rebecca Camhi Gallery, ο Ζήσης Μπλιάτκας μας μιλάει για τα όνειρά του, την τέχνη του και τον κόσμο που δημιουργεί. Τα έργα του, με έντονα χρώματα και σουρεαλιστική διάθεση, γεμίζουν τη Rebecca Camhi Gallery με εικόνες που συνδέουν το τώρα με το διαχρονικό - έως και τις 23 Μαΐου.

Αθηναϊκές βραδιές που ξεκινούν χωρίς προσδοκίες και καταλήγουν οι καλύτερες ιστορίες. Τέχνη, καλό φαγητό, ωραίοι άνθρωποι, γέλιο και γειτονιές της Αθήνας. Ψάχνοντας ζωή στα "Μαύρα τα Μεσάνυχτα".

Ο Russell Howard, ένας από τους πιο γνωστούς κωμικούς παγκοσμίως, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με μια παράσταση που συνδυάζει κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό και προσωπικές ιστορίες. Λίγο πριν το show, μάς μιλά για την παγκόσμια τρέλα, την κωμωδία ως καταφύγιο, αλλά και την συμπεριληπτικότητα στο χώρο του stand up.

Η Γιάννα Δεληγιάννη, δημιουργός του Cinemathesis, εξηγεί πώς έκανε τη μεγαλύτερη αγάπη της, δουλειά ζωής. Μιλάει για τα παιδιά, τα ακριτικά νησιά, τις δυσκολίες και τις χαρές του να “διδάσκεις” και να ζεις προσπαθώντας να μοιράζεις την τέχνη και να ανοίγεις νέους κόσμους για μικρούς και μεγάλους.

Ο Δημήτρης Βεντουράκης, ο Σωκράτης Τσεντόγλου, η Κατερίνα Ρουσχιάκη και η Άρτεμις Γρύμπλα στήνουν στα «Τζάμια Κρύσταλλα» μία "συζήτηση" ανάμεσα σε δύο μορφές τέχνης – την ποίηση και τη τζαζ μουσική – και παρακάτω μου μιλούν για τον θάνατο, την ζωή, την τέχνη και τον «Πεπερασμένο Χρόνο» τους, λίγο πριν το τέλος.

Αθηναϊκές βραδιές που ξεκινούν χωρίς προσδοκίες και καταλήγουν οι καλύτερες ιστορίες. Τέχνη, καλό φαγητό, ωραίοι άνθρωποι, γέλιο και γειτονιές της Αθήνας. Αυτή τη φορά, η Νύχτα, ήταν γεμάτη glitter.

Στις 3 του Απρίλη, το ΕΜΣΤ ανοίγει έναν καινούριο κύκλο θεμάτων, τέχνης και καλλιτεχνών που ασχολείται με το μείζον θέμα της καταπάτησης των δικαιωμάτων των ζώων, την ανάδειξη της σημαντικότητάς τους και τη συζήτηση γύρω από την εκμετάλλευσή τους από τους ανθρώπους σε σχέση και με την ιστορία. Η Janis Rafa, ο Sammy Baloji, ο Kasper Bosmans και η Emma Talbot κάνουν την αρχή με 4 εξαιρετικές ατομικές εκθέσεις.

Από την Παρασκευή 18/3, στο Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, εκτίθενται για πρώτη φορά στην Ελλάδα τα έργα του Ελληνοαμερικανού καλλιτέχνη Νικόλα Κονταξή. Πίνακες, χρώματα, υφάσματα, στάχτες, μουσική, πόνος, γέλιο και όλη η ελπίδα που υπάρχει – είναι μόνο λίγα από όσα συμβαίνουν στην έκθεση με τον απολύτως ταιριαστό τίτλο: "Catch Me".

Σε μία κατάμεστη αίθουσα του 27ου ΦΝΘ έκανε πρεμιέρα το ντοκιμαντέρ του Βύρωνα Κριτζά, «Εδώ Μιλάνε για Λατρεία» – η ιστορία των Κόρε. Ύδρο. Κάπου ανάμεσα σε κλάματα, γέλια και τα '80s, παρακολουθήσαμε την ζωή μίας παρέας αγοριών να προβάλλεται στην οθόνη και, άτυπα, βρεθήκαμε σε μια «συναυλία» των Κορεσμένων Υδρογονανθράκων, οι οποίοι στο τέλος συνειδητοποιήσαμε πως κάθονταν δύο σειρές πίσω μας.

Με αφορμή την διεθνή πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ της «Άνθρωποι, Θεοί και άλλα Πλάσματα» στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μίλησα με την κινηματογραφίστρια Svetlana Strelnikova για την Γαύδο, τους ανθρώπους, τον παράδεισο που μονίμως ψάχνουμε και ίσως υπάρχει και την ανάγκη για αυθεντικότητα και μαγεία

Στο πλαίσιο του αφιερώματος “AI, μία αναπόδραστη νοημοσύνη” του 27ου ΦΝΘ, η COSMOTE και η TELEKOM μάς φέρνουν πιο κοντά σε έναν διαφορετικό κόσμο, μέσω της Τέχνης και τον ανοιχτών συζητήσεων. Το art installation, «LAUREN: Anyone Home?» της Lauren McCarthy και ένα ενδιαφέρον masterclass συνοψίζουν απόλυτα το “AI and ART experience powered by TELEKOM”.

Ένα κείμενο για τις γυναίκες που ερωτεύτηκαν, ερωτεύονται και θα ερωτεύονται γυναίκες. Γυναίκες που μιλούν για τις εμπειρίες τους, τον εαυτό τους και, βασικά, το φύλο τους μέσα από το πρίσμα του έρωτά τους με το ίδιο φύλο. Η Αθηνά, η Μελίνα, η Ρεβέκκα και η Αλεξία διεκδικούν τον χώρο που τους ανήκει και μου εξηγούν γιατί σήμερα, την Ημέρα της Γυναίκας, γιορτάζουν διπλά ή πιο απλά μου μιλούν για τις γυναίκες.

Μία ιστορία αγάπης που ξεκίνησε μετά τον γάμο τους. Εμπόδια, τραύματα, πόλεμος, σεξουαλική παρενόχληση, φόβος, αποδοχή και κάθαρση. Η Kerry και ο Kenny αφήνουν τη σκηνοθέτιδα Amy Hardie να μας δείξει τη ζωή τους και την αναγέννηση της σχέσης και των εαυτών τους μέσα από τον φακό της, σε ένα ντοκιμαντέρ που θα παρακολουθήσουμε στο 27ο Φεστιβάλ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Το «WOW FESTIVAL» επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο ΚΠΙΣΝ, σε μία περίοδο που το να είσαι θηλυκότητα φαίνεται πιο επικίνδυνο από ποτέ. Ένα φεστιβάλ φτιαγμένο από θηλυκότητες για όλους όσους θέλουν ισότητα, συμπεριληπτικότητα, ελευθερία νου και σώματος και γενικά έναν ασφαλή κόσμο για να υπάρχουν. Ομιλίες, δράσεις, μουσική, τέχνη, συζητήσεις και όλα όσα θα συμβούν 4-7/4 στις γραμμές παρακάτω.