Ο Σύμβουλος
Ο Τζέραρντ Μπάτλερ, ο Leonidas των «300», ψάχνει ακόμη να βρει τα υποκριτικά πατήματα του αλλά πέφτει συνεχώς πάνω σε μπανανόφλουδες…
Για τον Ντέιν Τζένσεν η επιτυχία απαιτεί να είσαι αδίστακτος. Μετά από χρόνια που ανεβαίνει τα σκαλιά στην εταιρία του, ο μεγαλύτερος στόχος του είναι πλέον εφικτός. Το αφεντικό της εταιρίας εύρεσης εργασίας στην οποία εργάζεται ανακοινώνει ότι συνταξιοδοτείται κι ετοιμάζεται ψάχνει να βρει το διάδοχο του. Ο Ντέιν γνωρίζει ότι έφτασε η στιγμή για να κάνει το μεγάλο άλμα αλλά η σημαντικότερη αντίπαλος του, που είναι αρκετά νεότερη, δείχνει εξίσου αποφασισμένη. Αλλά τότε ο δεκάχρονος γιος του αρρωσταίνει σοβαρά. Μετά από χρόνια που ο Ντέιν σημείωνε τη μια επαγγελματική νίκη μετά την άλλη, οι ανάγκες της οικογένειας του αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από τις φιλοδοξίες του, καθώς καλείται να αντιμετωπίσει μια νέα, τρομακτική πραγματικότητα.
Οικογένεια ή δουλειά; Το αιώνιο ερώτημα για κάθε εργαζόμενο γονιό έχει πλέον απάντηση- ακόμη κι αν είναι εκβιαστική όπως σε αυτό το απροκάλυπτο μελό που εκβιάζει τη συγκίνηση του θεατή. Η ερμηνεία του Τζέραρντ Μπάτλερ συμπλέει με το υπόλοιπο βαρύ και ασήκωτο κλίμα που σκιτσάρει στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του ο γνωστός παραγωγός Μαρκ Γουίλιαμς («Flawless», «The Accountant»), ενώ το σενάριο που υπογράφει ο Μπιλ Ντουμπούκ («The Judge») ακολουθεί τη γνώριμη φόρμουλα. Διδακτισμός, ψευδοηθικά διλήμματα, σκιτσάρισμα χαρακτήρων που δεν διαθέτουν ιδιαίτερη βαρύτητα, προβλέψιμες καταστάσεις και διάλογοι που σκοπό έχουν να γονατίσουν ακόμη και τον πιο κυνικό θεατή. Καθώς μπροστά στη θέα ενός ανυπεράσπιστου παιδιού άπαντες λυγίζουν, μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι θα πλαντάξετε στο κλάμα. Κάτι πάει να αρθρώσει περί θρησκευτικής ιδιαιτερότητας και σεβασμού ο σεναριογράφος (ο γιατρός που φροντίζει τον μικρό είναι ινδός σιχ) αλλά και πάλι δεν έχει την θεία φώτιση να αναπτύξει μια ουσιαστική ή έστω ενδιαφέρουσα θεωρία, καθώς οι ιδέες του κινούνται γύρω από τα κλισέ («ότι σπέρνεις θερίζεις» λέει κάποια στιγμή) και τα μεταφυσικά οράματα περί καλού και καλού.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης