Η παρείσφρηση

Αρχές των 70ς. Ο Ρον Στάλγουορθ γίνεται ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός αστυνομικός στο τμήμα του Κολοράντο Σπρινγκς, αλλά η άφιξή του γίνεται δεκτή με σκεπτικισμό από τους συναδέλφους του. Χωρίς να πτοείται ο Στάλγουορθ ξεκινά μια δύσκολη αποστολή με σκοπό να μπει στους κόλπους της Κου Κλουξ Κλαν και να την ξεσκεπάσει.

Πολιτική κωμωδία με μαύρο, ανελέητο χιούμορ αλλά και στιγμές που το χαμόγελο παγώνει στα χείλη όταν καθρεφτίζεται στην οθόνη όλο το μίσος των κουκουλοφόρων κρετίνων της Κου Κλουξ Κλαν.

Ο Σπάικ Λι, ωριμάζει και μαζί του ωριμάζουν και οι ταινίες του. Η «Παρείσφρηση» είναι η καλύτερη δημιουργία του εδώ και καιρό: μια φινετσάτη δουλειά, με πληθωρικό στυλ, cool αύρα και φευγάτο χιούμορ (διανθισμένο με κάποιες φιγούρες βγαλμένες θαρρείς από το κινηματογραφικό σύμπαν των αδελφών Κοέν) που λέει σοβαρά πράγματα με απίθανο κωμικό ύφος. Φυσικά ο οργισμένος σκηνοθέτης όσο κι αν προσπαθεί να συγκρατήσει τα νεύρα του όταν μιλά για τη «λευκή ρατσιστική Αμερική», κάποιες στιγμές το πράγμα του ξεφεύγει και κλείνει προς τον αναίτιο διδακτισμό.

Ακόμη κι έτσι όμως η ταινία δεν παύει να είναι εξαιρετικά διαυγής, σπινθηροβόλα και επίκαιρη (τρομερή η ατάκα για τους μελλοντικούς προέδρους των ΗΠΑ) που απλώνεται σε αρκετά επίπεδα. Δείτε μόνο το παράλληλο μοντάζ με την προβολή της «Γέννησης του Έθνους» του Γκρίφιθ και τις αντιδράσεις των μελών της ΚΚΚ και θα καταλάβετε σε ποια ακριβώς θεμέλια χτίστηκε αυτό το «περήφανο έθνος της Αρείας φυλής». Μέγα Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο φεστιβάλ Κανών 2018.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης