Η ζωή του δύτη πρωταθλητή άπνοιας Ζακ Μαγιόλ στο χαρακτήρα του οποίου βασίστηκε ο Λικ Μπεσόν για να φτιάξει το "Απέραντο Γαλάζιο"

Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Μαρκ Φελτ, του δευτέρου σε ιεραρχία αξιωματικού του FBI, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως το «βαθύ Λαρύγγι» στο σκάνδαλο του Watergate.

Από όποια άκρη κι αν πιάσεις το φιλμ «Αόρατη Κλωστή» («Phantom Thread») είναι το πλέον περιζήτητο της σεζόν. Εκτός της βαρυσήμαντης δήλωσης του πρωταγωνιστή του Ντάνιελ Ντέι Λιούις που δήλωσε ότι είναι η τελευταία φορά που εμφανίζεται στο σινεμά (κάνοντας τις πολυάριθμες θαυμάστριες του να φορέσουν… πλερέζες), το φιλμ σηματοδοτεί την επανένωση του ξεχωριστού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον με τον Λιούις σχεδόν μια δεκαετία μετά από το εμβληματικό «Θα χυθεί αίμα», ενώ και οι 6 οσκαρικές υποψηφιότητες μαρτυρούν ότι το φιλμ εκτός από φινέτσα διαθέτει και ακαταμάχητη γοητεία.

Κι αφού έγιναν οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις, εκπλήξεις, ανατροπές, επιβεβαιώσεις και αδικίες (όσκαρ δίχως αδικίες απλώς δεν… υπάρχουν), το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Θα σαρώσει η «Μορφή του νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο τα βραβεία ή θα δεχτεί σοβαρά πλήγματα από τα τρία δυνατά αουτσάιντερ («Δουνκέρκη», «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», «Αόρατη κλωστή») που ακολουθούν με 8, 7 και 6 αντιστοίχως υποψηφιότητες;

O Τζέιμς Φράνκο υμνεί ένα αυθεντικό «δημιουργό» της έβδομης τέχνης, τον Τόμι Γουάιζο, ο οποίος με την ταινία του «The Room» κατέκτησε τον τίτλο του «Πολίτη Κέιν των κακών ταινιών».

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2017 για τον ιρανό δημιουργό Μοχάμαντ Ρασούλοφ

Κλείσιμο της τριλογίας που θα ήθελε να μοιάζει με το «Hunger games», όμως άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της «Κοτσυφόκισσας» Kάτνις.

Δύο χρόνια μετά από το «Νοτιά» και παρά την αρχική του απόφαση να ξεμπερδεύει με το παρελθόν, ο Τάσος Μπουλμέτης δέχτηκε μια πρόταση από την επίσημη μπασκετική ΑΕΚ στην οποία δεν μπορούσε να πει όχι.

Σε άλλη μια χορταστική κινηματογραφική βδομάδα για όλα τα γούστα, τρεις πινακίδες κάνουν τη διαφορά.

O Τζο Ράιτ (Περηφάνια & Προκατάληψη, Εξιλέωση, Άννα Καρένινα) καταγράφει μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του Ουίνστον Τσόρτσιλ και δίνει την ευκαιρία στον Γκάρι Όλντμαν να κερδίσει – εκτός κι αν συμβούν απίθανα πράγματα- το πρώτο του Όσκαρ.

Η Mαρία Κάλλας πρωταγωνιστεί σε ένα ντοκιμαντέρ που στηρίζεται 100% στις δικές της εξομολογήσεις.

Η επιστροφή της μεγάλης κυρίας του σινεμά της Αργεντινής Λουκρέσια Μαρτέλ δεν θα μπορούσε να γίνει με πιο εντυπωσιακό τρόπο.

Η αληθινή ιστορία της πρώτης στρατιωτικής απάντησης των ΗΠΑ στον Οσάμα Μπιν Λάντεν μετά από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001.

Η βρετανική ταινία Του Θεού η Χώρα, που χαρακτηρίστηκε ως μια «τραχιά εκδοχή του Brokeback Mountain».

Μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία για την έλξη που ασκεί στον άνθρωπο η κατάκτηση μιας βουνοκορφής.

Ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα στην ιστορία των ΗΠΑ αφορά το «The post» που χάρη στην οξύτητα του Σπίλμπεργκ μετατρέπεται σε σχόλιο για τη θέση της γυναίκας στα 70ς αλλά και το ρόλο της αυθεντικής δημοσιογραφίας.

Μετά από το συγκρατημένο, εγκεφαλικό και ακαδημαϊκό «Frantz» ο François Ozon βουτάει στον τολμηρό, ερωτικό κόσμο της Chloe και του «Διπλού εραστή».

Ο Τοντ Χέινς διασκευάζει το ομότιτλο βιβλίο του Μπράιαν Σέλζνικ (στο δικό του «Περιπέτειες του Χιούγκο Καμπρέ» βασίστηκε το σκορσεζικό «Hugo») και η αίσθηση παραμυθιού απογειώνεται…

Καμιά έκπληξη για τη συνέχιση της δεύτερης καριέρας του Λίαμ Νίσον σε δευτεροκλασάτες περιπέτειες που όμως προφανώς του αποφέρουν πολύ χρήμα.

Το περίφημο επιτραπέζιο παιχνίδι φαντασίας που μας πρωτοσυστήθηκε στα 1995, γνωρίζει τώρα μια εξίσου απολαυστική συνέχεια.

Βασισμένο σε μία από τις λιγότερο προβεβλημένες τραγωδίες του 20ου αιώνα, το “Bitter Harvest” είναι μία δυνατή ιστορία αγάπης, περηφάνιας, επανάστασης και επιβίωσης.

Μια Τζέσικα Τσαστέιν να την πιείς στο ποτήρι - προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου- στο «Molly’s game» του σεναριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Άαρον Σόρκιν που πραγματοποιεί εδώ το σκηνοθετικό ντεμπούτο του βασιζόμενος στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που έπαιξε το παιχνίδι με τους δικούς της αδιαπραγμάτευτους όρους.

Η ταινία που είναι βασισμένη στα απομνημονεύματα της «πριγκίπισσας του πόκερ» Μόλι Μπλουμ, δίνει την ευκαιρία στην Τζέσικα Τσαστέιν να δώσει άλλη μια ερμηνεία -σεμινάριο που προτάθηκε για χρυσή σφαίρα.

Η πρώτη φορά που ο Αλεξάντερ Πέιν καταπιάνεται με το είδος της επιστημονικής φαντασίας διαθέτει πρωτότυπες ιδέες οι οποίες όμως δεν ολοκληρώνονται πάντα αποτελεσματικά.

Φυσικά και είχε δίκιο το περιοδικό TIME που επέλεξε για «πρόσωπο του 2017» όλες εκείνες τις γυναίκες που έσπασαν το κώδικα σιωπής. Φυσικά και οι Χάρβεϊ Γουάινσταιν, Κέβιν Σπέισι, Ντάστιν Χόφμαν, Τζέιμς Τόμπακ και όσοι ακόμη συμπεριληφθούν στην αλυσίδα της ντροπής οφείλουν να λογοδοτήσουν για τα «κατορθώματα» τους. Όμως εδώ ψάχνουμε να βρούμε τα άλλα παραδείγματα, τα φωτεινά μιας χρονιάς, που μας έκαναν να χαμογελάσουμε, να συγκινηθούμε, να χειροκροτήσουμε. Ιδού λοιπόν εκείνοι κι εκείνες που μας συντρόφευσαν στο περσινό ταξίδι και θα εξακολουθούμε να κρατάμε μαζί μας όσο καιρό κι αν μας πάρει...

Η «Τζαμάικα» του Ανδρέα Μορφονιού είναι μια δραματική κωμωδία που ξεκίνησε από μια ιδέα του πρωταγωνιστή Φάνη Μουρατίδη και ξετυλίχτηκε σε μια τυπική buddy movie με δύο αδέλφια να καλούνται να καλύψουν το χαμένο έδαφος – έχουν να μιλήσουν πολλά χρόνια λόγω παρεξήγησης – με τελικό προορισμό την παιδική τους ηλικία και τα όμορφα καλοκαίρια που περνούσαν στην... Τζαμάικα!

Καλεσμένοι στο «Party» της βρετανίδας Σάλι Πότερ είναι όλοι: οι λάτρεις της μαύρης κωμωδίας, οι θιασώτες της ανεξάρτητης βρετανικής σκηνής, οι υποστηρικτές αλλά και οι πολέμιοι του «Brexit», οι φαν της υπέροχης εδώ Πατρίσια Κλάρκσον, οι ρομαντικοί του ασπρόμαυροι, οι αισιόδοξοι αναλυτές του μέλλοντος της ευρωπαϊκής ένωσης, οι πεσιμιστές παντός καιρού.