Η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι έκανε πάταγο το 1972 που κυκλοφόρησε, συζητήθηκε για την τολμηρότητα του θέματος και των σκηνών της, υπήρξε ένας από τους τελευταίους θριάμβους του καλλιτεχνικού σινεμά και μια από τις τελευταίες σημαντικές ερμηνείες του Μάρλον Μπράντο, γεμάτη ωμό συναίσθημα…
Μια εικοσάχρονη (η άγνωστη τότε Μαρία Σνάιντερ) πρόκειται να παντρευτεί με ένα σκηνοθέτη που ενδιαφέρεται λιγότερο για εκείνη και περισσότερο για την ταινία της κοινής ζωής τους. Ένας σαρανταπεντάρης Αμερικανός (Μάρλον Μπράντο) προσπαθεί να ξεπεράσει την απώλεια της συζύγου του που μόλις αυτοκτόνησε. Συναντιούνται τυχαία σε ένα άδειο διαμέρισμα του Παρισιού. Εκείνος την αναγκάζει να κάνουν σεξ, εκείνη αποδέχεται. Της ζητάει να ξανασυναντηθούν εκεί, με τον όρο να μην αποκαλύψουν ο ένας στον άλλο το όνομα και την ταυτότητά τους…
Η βασισμένη στην ωμή σεξουαλική έκφραση της ιδιότυπης ‘σχέσης’ τους θα είναι για τον πληγωμένο άντρα μια κραυγή εκτόνωσης του πόνου και ένας έσχατος σπασμός ζωής και για την άβγαλτη κοπέλα κάτι πιο αληθινό από αυτά που την περιμένουν και μια κλεφτή ματιά στη σκληρή πλευρά της ζωής και των αισθημάτων.
Θοδωρής Τσιάτσικας
