Τη Νύχτα που Χάθηκαν τα Αστέρια

Ακόμα μια παραλλαγή ιστορίας για το Ολοκαύτωμα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από τη Γαλλία, με μέτριο κινηματογραφικό ενδιαφέρον…

Το 1942, στη Γαλλία, ο 11χρονος Τζόζεφ Βάισμαν μαθαίνει πως θα πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο με ένα κίτρινο αστέρι ραμμένο πάνω στο ρούχο του. Το νέο αντι-εβραϊκό διάταγμα της γαλλικής κυβέρνησης είναι πλέον σε ισχύ. Ο Τζόζεφ, όπως όλοι οι Εβραίοι στη Γαλλία, απαγορεύεται να πηγαίνει σε πάρκα, κινηματογράφους, δημόσιους κήπους. Στις 16 Ιουλίου 1942, μαυροφορεμένοι άντρες εισβάλλουν στο σπίτι της οικογένειάς του και τους οδηγούν στο χειμερινό ποδηλατοδρόμιο του Παρισιού, όπου κρατούνται για 5 μέρες χωρίς νερό και τροφή. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μαζική σύλληψη Εβραίων στην Ιστορία που διεπράχθη από Γάλλους αστυνομικούς…

Είναι θεμιτή η ενασχόληση με μία ακόμη πλευρά του φοβερού εγκλήματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα είχε αξία όμως αν συνοδευόταν από κινηματογράφηση με άποψη και έδινε κάτι πιο πυσιαστικό στο γεμάτο κλισέ σενάριο. Θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν φώτιζε με πιο διεισδυτικό τρόπο το ρόλο των Γάλλων συνεργατών των Ναζί, αν επικεντρωνόταν περισσότερο σε λιγότερα πρόσωπα και αν απέφευγε να εκβιάσει τη συγκίνηση.

Θοδωρής Τσιάτσικας