Reviews

Αυτό, εδώ, είναι το θέμα. Το μέγεθος του έργου, θαυμαστό μα και φοβιστικό. Πώς να πλησιάσεις κάτι τόσο (εξ ορισμού) "επικό" και α) να σταθείς αντάξιος του, χωρίς όμως β) να αποθαρρύνεις το ευρύτερο κοινό σου; Το πρώτο 6ωρο ανέβασμα της παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών ήταν μια -τολμώ να το πω- εμπειρία ζωής. Γιατί είναι όντως... Ε-Π-Ο-Σ η Ιλιάδα αυτή, δια χειρός Στάθη Λιβαθινού. Ένα τεράστιο στοίχημα που υλοποιείται αψεγάδιαστα και μεταφέρει την ουσία και (ναι) την αφάνταστη κλίμακα της Ιλιάδας χωρίς -πάρα πολύ σημαντικό- να καταπονεί τον θεατή, παρά τη μεγάλη διάρκεια του.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: www.gkoultoura.gr

«[...]Ιδίως ως μυθιστοριογράφος θ' ανεδεικνύετο υπέροχος ο Βιζυηνός˙ως ηθογράφος, ως ζωγράφος του εσωτερικού κόσμου ήτο ήδη ρηξικέλευθος και σχεδόν τελειωτής˙ θα εγίνετο δε έξοχος˙εγίνωσκεν όλας τας ατραπούς της ψυχής˙ οι οφθαλμοί εκείνοι οι κλειστοί θα απετύπουν εν αληθή καλλιτεχνική πιστότητι την καλλονήν της ελληνικής φύσεως, τον πολυδαίδαλον βίον έν όλη τη μονοτονία η τραγικότητί του˙εντός του ωχρού εκείνου κρανίου εκινείτο ευρύς και θαυμάσιος κόσμος».(Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης, Επικήδειος Βιζυηνού, «Το Άστυ» 17 Απριλίου 1θ96, σ.20.Από την Αγγελική Ξυνού

Η Ιλιάδα είναι το έπος του Ομήρου που έκανε διάσημο τον Τρωικό Πόλεμο. Ωστόσο περιγράφει ένα μόνο μέρος του πολέμου αυτού. Η παράσταση «Τρωικός Πόλεμος» σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου που ανεβαίνει στο Παλλάς, αφηγείται όλο τον Τρωικό Πόλεμο αλλά και τα γεγονότα που οδήγησαν σ' αυτόν.

Εμφανίστηκαν μαζί. Ντυμένες στο ίδιο μαύρο χρώμα, με το ίδιο κοκκινάδι στο ευλογημένο στόμα τους, βάζοντας φωτιά στο πάλκο σ' ένα τετράωρο πρόγραμμα. Το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου, η Τάνια Τσανακλίδου και η Χαρούλα Αλεξίου είχαν την πρεμιέρα τους!

Μια παντρεμένη γυναίκα νιώθει τεράστιο πόνο στην Ισπανική Επαρχία, γιατί αδυνατεί να γνωρίσει τη χαρά της μητρότητας, ενώ ζει μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον καταπίεσης. Το θεατρικό έργο του Λόρκα «Η Γέρμα» ανεβαίνει στο θέατρο Vault σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ.

Στον σκληρό κόσμο της οικογενειακής βίας σε ένα φανταστικό χωριό της ελληνικής επαρχίας μας βάζει το διήγημα «Ο Μουνής» της Λένας Κιτσοπούλου, το οποίο, στη θεατροποιημένη του εκδοχή, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Μία από τις πιο σαδιστικές μορφές της επιστήμης, τον ναζιστή γιατρό που επονομαζόταν και Άγγελος του Θανάτου, Γιόζεφ Μένγκελε μας θυμίζει το έργο «Μένγκελε» του Θανάση Τριαρίδη, που ανεβαίνει στο Faust σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου.

Το «Ψύχωση 4.48 » είναι το τελευταίο έργο μιας βασανισμένης ψυχής, αλλά και μας δημιουργού που άφησε το στίγμα της όσο λίγοι στο σύγχρονο θέατρο, της Σάρα Κέιν. Το έργο αυτό ανεβαίνει στο Bios σε σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου.

Συνάντηση μουσικής κορυφής στο μιούζικαλ «Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο»: Η Μαρινέλλα επί σκηνής Badminton ακολουθεί την διαδρομή της Βέμπο, μιας καλλιτέχνιδας, που άνοιξε δρόμους στο ελληνικό τραγούδι και στην έννοια της τραγουδίστριας. Έρχεται σε επαφή με τις χαρές και τις λύπες, τις παραξενιές, τις δυσκολίες και την καλλιτεχνική διαδρομή της γυναίκας που έμεινε στην ιστορία ως η τραγουδίστρια του έπους του 40.

Ένα από τα μνημειώδη έργα της λογοτεχνίας, τον "Φάουστ" του Γκαίτε σκηνοθέτησε με μια αβαντ γκαρντ ανάγνωση ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, σε μια πολύκροτη παράσταση που ανεβαίνει έως τις 9 Φεβρουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Η ιδεολογικό αδιέξοδο της σύγχρονης κοινωνίας και ο ρόλος της βίας εξετάζονται στο έργο Gagarin Way του Γκρέγκορι Μπερκ. Την παράσταση σκηνοθετεί ο βραβευμένος για την ταινία Miss Violence σκηνοθέτης Αλέξανδρος Αβρανάς.

Σε μία από τις πιο παράδοξες "επιδημίες" στην ιστορία του θεάτρου, οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε ρινόκερους. Αυτό συμβαίνει στο έργο του Ευγένιου Ιονέσκο «Ο Ρινόκερος», που ανεβαίνει στο θέατρο Θησείον σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.

Μια παράσταση που ξεκίνησε στις 20.00 και τελείωσε περίπου στις 23.30: η αιματοβαμμένη ιστορία του σαιξπηρικού σφετεριστή του θρόνου της Σκωτίας, Μάκβεθ, σε τρίωρη μουσική μορφή. Πόσο τραγουδισμένο "αίμα" ν' αντέξει κανείς; Αρκετό απ' ό,τι φαίνεται, αφού η παράσταση "Μάκμπεθ" της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που είδαμε στην πρεμιέρα της την Παρασκευή στο Μέγαρο Μουσικής, δεν κούρασε. Αντίθετα, απέσπασε ενθουσιώδες χειροκρότημα, που αν εξαιρέσει κανείς αυτό των "κατ' επάγγελμα μπραβίστι", ήταν αυθόρμητο, ειλικρινές και δικαιολογημένο.από την Αργυρώ ΣταυρίδηΦωτογραφίες: Στέφανος Κυριακόπουλος

Άντε ντε, μάντεψε, λέμε.Να βοηθήσουμε, δια της ατόπου, για το ποιος και πως. Δεν είμασταν εμείς (=σαν να λέμε, δεν πεθάναμε κιόλας με το έργο), και σίγουρα δεν ήταν από τα γέλια.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: www.gkoultoura.gr

Ερωτικά μπερδέρματα, απιστίες και ψέματα σε μια ερωτική κωμωδία που εξερευνά τα όρια της αλήθειας και του ψεύδους. Αυτά συμβαίνουν στο «Μου λες αλήθεια» (La Verite) του πετυχημένου γάλλου συγγραφέα Florian Zeller, που ανεβαίνει στο θέατρο Κάππα σε σκηνοθεσία του Σπύρου Παπαδόπουλου.

Μέσα από την ιστορία δύο αδερφών που βλέπουν τη ζωή τους να κυλάει σαν λατινοαμερικάνικο παραμύθι, η ιστορία και η λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής περνούν μέσα από το τρένο στο Ρουφ στην παράσταση "Το Τρένο των Νεφών", σε σκηνοθεσία της Τατιάνας Λύγαρη.

Η κοσμοσυρροή στο θέατρο ΗΒΗ δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Την επιτυχία του "Ο παππούς έχει πίεση" φαίνεται πως συνεχίζει τώρα το "Τοκ Τοκ". Το ότι πρόκειται και για έργο του Laurent Baffie, μας κίνησε την περιέργεια για να στηθούμε κι εμείς στην ουρά για το ταμείο, που ξεχωρίζει τα βράδια στην οδό Σαρρή.από την Αργυρώ Σταυρίδη

Είδαμε απόψε την παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα και της ομάδας Βouλούki (αχ, δεν βαριέστε με αυτές τις ορθογραφίες πια;) στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Είδαμε και το ίδιο το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, βασικά. Αυτή η παράσταση είναι τόσο περιήγηση στην ιστορία των βρυκολάκων στην ελληνική παράδοση όσο και ξενάγηση σε όλους τους εντυπωσιακούς και (δαπανηρά, σίγουρα, αλλά άξια) αποκατεστημένους χώρους του ιστορικού χώρου του Πειραιά.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: www.gkoultoura.gr

Αυτό, εδώ, είναι το θέμα. Το μέγεθος του έργου, θαυμαστό μα και φοβιστικό. Πώς να πλησιάσεις κάτι τόσο (εξ ορισμού) "επικό" και α) να σταθείς αντάξιος του, χωρίς όμως β) να αποθαρρύνεις το ευρύτερο κοινό σου; Το πρώτο 6ωρο ανέβασμα της παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών ήταν μια -τολμώ να το πω- εμπειρία ζωής. Γιατί είναι όντως... Ε-Π-Ο-Σ η Ιλιάδα αυτή, δια χειρός Στάθη Λιβαθινού. Ένα τεράστιο στοίχημα που υλοποιείται αψεγάδιαστα και μεταφέρει την ουσία και (ναι) την αφάνταστη κλίμακα της Ιλιάδας χωρίς -πάρα πολύ σημαντικό- να καταπονεί τον θεατή, παρά τη μεγάλη διάρκεια του.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: www.gkoultoura.gr

Η πιο μοιραία και φονική από όλες τις γυναίκες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, η Μήδεια, σε μια από τις πιο μεταμοντέρνες εκδοχές στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Ο Πολιτισμός: μια κοσμική τραγωδία". Η παράσταση ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη.

Ένας άντρας προσποιείται ότι είναι «στο βρακί» της φιλάρεσκης ερωμένης του, ενώ το μόνο που θέλει στην πραγματικότητα είναι να την ξεφορτωθεί, για να παντρευτεί μια άλλη. Αυτό πυροδοτεί την φάρσα κρεβατοκάμαρας με πολλά ευφάνταστα ερωτικά μπουρδουκλώματα του Georges Feydeau "Un Fil Ά La Patte" με τον ελληνικό τίτλο: "Μες Στο Βρακί Της".

Η Οδύσσεια ενός εργαζομένου, προκειμένου να πάρει την πολυπόθητη αυξησούλα του, γίνεται μια αφηγηματική Οδύσσεια κι ένα πανέξυπνο παιχνίδι εξάντλησης και επινόησης πιθανοτήτων στο έργο «Η Αύξηση» του Georges Perec. Το λογοτεχνικό αυτό έργο έκανε θεατρική παράσταση η Ομάδα 4Frontal σε σκηνοθεσία του Θανάση Ζερίτη στο θέατρο 104.

Τα παιδικά χρόνια τα θυμόμαστε συνήθως με νοσταλγία, καθώς είναι τα χρόνια της ανεμελιάς. Όμως μας στιγματίζουν κιόλας, γιατί αυτά που ζούμε τότε, χαράζονται βαθιά μες το υποσυνείδητό μας. Τον παραμυθένιο και συνάμα ζοφερό χαρακτήρα της παιδικότητας παρουσιάζει η παράσταση "Μορφές από το έργο του Βιζυηνού".

Πώς θα ένιωθε η Μελίνα Μερκούρη αν έβλεπε τι συμβαίνει σήμερα και τι γίνεται με τον πολιτισμό, με τους ηθοποιούς, με τα μάρμαρα του Παρθενώνα και γενικά με όλα όσα πάσχισε; Με βάση αυτή την απορία "στήνεται" μια παράσταση και με αφορμή τη Μελίνα Μερκούρη μιλάει για τη σημερινή κατάσταση του πολιτισμού στο θέατρο Επί Κολωνώ.

Όπου φτωχός κι η μοίρα του; Το ακριβώς αντίθετο. Ο φτωχός κυνηγάει το όνειρό του πάση θυσία. Ένας πεινασμένος θίασος μένει σε ένα ξενοδοχείο φεσώνοντας του. Και προσπαθεί πάση θυσία να ανεβάσει μια παράσταση, αλλά και να γλιτώσει από τα χρέη του. Το αποτέλεσμα είναι εξωφρενικές καταστάσεις στην τρελή κωμωδία (φάρσα) Room Service που ανεβαίνει στη Στέγη σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου.

Μια αλλόκοτη συνέντευξη εργασίας που ποτέ δεν έρχεται και τρεις ηλικιωμένοι άνθρωποι που την περιμένουν, είναι το θέμα του θεατρικού έργου «Ζητείται Κλόουν Ηλικιωμένος» του Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βίσνιεκ. Η παράσταση ανεβαίνει στην Β Σκηνή στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου.

«Η αγάπη που κινεί τον ήλιο και τα άλλα αστέρια», έγραψε ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία. Για την παντοδυναμία της αγάπης μιλάει κι ο Λέων Τολστόι στο παραμύθι- αλληγορία του «Από τι ζουν οι άνθρωποι» ανεβαίνει στο θέατρο, για να γίνει βάλσαμο στις δύσκολές μέρες που ζούμε. Στην παράσταση σκηνοθετούν και πρωταγωνιστούν η Όλια Λαζαρίδου, ο Γιώργος Νανούρης και ο Ηλίας Κουνέλας στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».