Η πασίγνωστη και γεμάτη με δράμα και έρωτα ιστορία του Συρανό ντε Μπερζεράκ μέσα από το έργο του Εντμόντ Ροστάν που ανέβηκε στο Παλλάς σε μια λαμπερή παραγωγή εποχής σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Αποτελεί από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Λόρκα, που εμπνευσμένος από μια είδηση για ένα έγκλημα γράφει ένα κείμενο για συμβάντα και χαρακτήρες της ισπανικής υπαίθρου.Η Λένα Κιτσοπούλου επέλεξε τη μετάφραση του Γκάτσου για να προσεγγίσει το κείμενο και να το "εξελληνίσει", δίνοντάς του στοιχεία εκκεντρικά, παρόμοια με εκείνα που διακατέχουν το σύνολο των δουλειών της.του Νίκου Ρουμπή
Στα χνάρια μιας σπουδαίας, αλλά ταλαιπωρημένης από τη ζωή γυναίκας, της Μαρίας Πολυδούρη βαδίζει η Ιωάννα Παππά στο θεατρικό έργο «Οδός Πολυδούρη» της Ρούλας Γεωργακοπούλου. Η παράσταση ανεβαίνει στο θέατρο Βασιλάκου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.
Την ιστορία ενός ηθοποιού, ο οποίος παρασύρεται από τη φιλοδοξία του και συνεργάζεται με τους Ναζί μας αφηγείται η παράσταση «Μεφίστο», που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη.
Μια βρετανική παραγωγή με Έλληνες συντελεστές είναι το θεαματικό μιούζικαλ Priscilla- Η Βασίλισσα της Ερήμου, που ανεβαίνει στο θέατρο Badminton σε σκηνοθεσία Φωκά Ευαγγελινού.
Ένας φλεγματικός και δύστροπος καθηγητής γίνεται το επίκεντρο μιας τραγωδίας των μικρών πραγμάτων της ζωής. Αυτό συμβαίνει στο έργο «Η εκδοχή του Μπράουνινγκ» του Τέρενς Ράττιγκαν, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Εμπορικόν σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.
Τα παραμύθια δεν είναι και τόσο αθώα. Στην περίπτωση του «Πουπουλένιου» του Μακντόνα αυτά ανακατεύονται με τους πιο φρικτούς εφιάλτες της παιδικής ηλικίας και παίρνουν αποχρώσεις Κάφκα και Χίτσκοκ. Η παράσταση, την οποία σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ανεβαίνει στο θέατρο Αθηνών.
Το πρώτο και πολύκροτο έργο της Sarah Kane που άλλαξε την πορεία της σύγχρονης αγγλικής δραματουργίας και δημιούργησε το λεγόμενο θέατρο «In yer face» («στα μούτρα σου», σε ελεύθερη μετάφραση) ανεβαίνει στο θέατρο Πορεία. Την παράσταση με τίτλο "Blasted/Ερείπια" σκηνοθετεί ο Δημήτρης Τάρλοου.
Όλα του γάμου δύσκολα στις "Σκηνές από ένα γάμο" του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Σε αυτό το σενάριο ο σκηνοθέτης του «Persona» και της «Έβδομης Σφραγίδας» ασχολείται με τις δυσκολίες συμβίωσης ενός παντρεμένου ζευγαριού. Το έργο ανεβαίνει στο θέατρο Πόλη σε σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολλάρι.
Όλα τα πρόσωπα της τραγωδίας του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» ερμηνεύονται από δύο νεαρούς ηθοποιούς, την Αθηνά Μουστάκα και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή. Η παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο», σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη και των δύο ηθοποιών, παίζεται στο θέατρο 104.
Η σκηνή του Badminton μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τα εγκλήματα των Ναζί παρουσιάζονται στο θεατρικό σανίδι, όπως τα καταγράφει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στο αυτοβιογραφικό χρονικό του «Μαουτχάουζεν», σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, από έναν πολυμελή θίασο.
Να ιδωθεί ο Νίκος Καζαντζάκης μέσα από διάφορες πτυχές του έργου του επιχειρεί η παράσταση «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι...», η οποία ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μάριου Ιορδάνου στο θέατρο VAULT.
Πέντε αιώνες πριν τους «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» ένα πραγματικό ζευγάρι, ο Αβελάρδος και η Ελοΐζα στο Παρίσι έζησε έναν απαγορευμένο έρωτα. Η ρομαντική ιστορία τους ενέπνευσε τον Γιάννη Καλαβριανό να γράψει και να σκηνοθετήσει το έργο «Αβελάρδος και Ελοΐζα», για το Φεστιβάλ Αθηνών.
Ένα κείμενο της σύγχρονης γαλλικής δραματουργίας με θέμα του μια τραγική ηρωίδα. Το αρχαίο δράμα της Ιφιγένειας πλησιάζει την εποχή μας μέσα από το κείμενο του Ζαν Ρενέ Λεμουάν, το οποίο ανεβαίνει στο θέατρο Από Μηχανής σε σκηνοθεσία του ιδίου και με πρωταγωνίστρια τη Λένα Παπαληγούρα.
Με το ανατολικό μπλοκ και τα όσα συνέβαιναν στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού ασχολούνται αρκετές παραστάσεις φέτος. Η περίπτωση της καλλιτεχνικής εξαφάνισης του πρωτοπόρου συγγραφέα Μπουλγκάκοφ από το σταλινικό καθεστώς είναι το θέμα της παράστασης «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» που ανέβηκε στο Studio Μαυρομιχάλη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη γίνεται μια Μπλανς ντυ Μπουά από το Διδυμότειχο, που ονομάζεται Ραμόνα και μιλάει την ντοπιολαλιά της περιοχής. Μια βασανισμένη γυναίκα που το σκάει σε νεαρή ηλικία και καταλήγει τραγουδίστρια σε επαρχιακά μπουζούκια. Αυτά και άλλα πολλά στην παράσταση "Ραμόνα travel /η γη της καλοσύνης" σε κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη και σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη, που παρουσιάστηκε στην Πειραιώς 260, στο κτήριο Αποθήκη για το φεστιβάλ Αθηνών 2014.
Πολιτικάντης , καρεκλοκένταυρος, δοσίλογος, δειλός, πέφτουλας (αλλά μόνο σε όσες δεν την πέφτουν οι Γερμανοί), ψεύτης, φραγκοφονιάς, ακόμα και Κάιν... Από ελάχιστα ελαττώματα στέρησαν φύση και κοινωνία τον «Φον Δημητράκη» του Δημήτρη Ψαθά, που είδαμε στο θέατρο Μουσούρη με τον Πέτρο Φιλιππίδη να τον σκηνοθετεί και να τον ενσαρκώνει.
Αποτελεί το κατεξοχήν αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη, τραγωδία με μηνύματα από το κίνημα των σοφιστών, με πολλά συγχρόνως κωμικά στοιχεία. Ο Μενέλαος μετά τη νικηφόρα εκστρατεία στην Τροία πλέει στην Αίγυπτο, συναντά εκεί την Ελένη και συνειδητοποιεί ότι ο πόλεμος έγινε για ένα είδωλο. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Θεοκλύμενος σχεδιάζει να παντρευτεί την Ελένη, αλλά εκείνη τον εξαπατά και φεύγει μαζί με τον Μενέλαο. Το δράμα αυτό επέλεξε να σκηνοθετήσει ο νεότατος Δημήτρης Καρατζάς και να το «υιοθετήσει» το φετινό Φεστιβάλ.του Νίκου Ρουμπή
Μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της ωραίας Ελένης και των αιτίων του Τρωικού Πολέμου μας δίνει η «Ελένη» του Ευριπίδη. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, που ανέβηκε το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, παρουσιάστηκε και στην Πειραιώς 260 πρόσφατα, για το Φεστιβάλ Αθηνών.
Και οι τρεις γνωστοί τραγικοί ποιητές έχουν δώσει τη δική τους εκδοχή για τον ομηρικό Φιλοκτήτη, διασώθηκε όμως μόνο εκείνος του Σοφοκλή, που με το ομότιτλο έργο κέρδισε σε δραματικό αγώνα το πρώτο βραβείο (409 π.Χ.).του Νίκου Ρουμπή
"Είμαι ο Διόνυσος. Ήρθα. Εφανερώθηκα". Οι Βάκχες αποτελούν τη μόνη τραγωδία με κατεξοχήν πρωταγωνιστή έναν θεό, τον Διόνυσο. Ο θεός με ανθρώπινη διάσταση και μορφή, εμφανίζεται -ως ακόλουθος του πραγματικού θεού- με τα συναισθήματα και τα πάθη του στη Θήβα για να επιβάλει τη λατρεία του. Οι κόρες του Κάδμου αρχικά αντιστέκονται στον νέο θεό, τρελαίνονται στη συνέχεια από αυτόν και γίνονται οι Μαινάδες του που περιφέρονται στον Κιθαιρώνα. Ο βασιλιάς Πενθέας συλλαμβάνει τον Διόνυσο και αποφασίζει να τιμωρήσει τις Μαινάδες προκειμένου να επέλθει και πάλι η τάξη στην πόλη της Θήβας. Ο ίδιος μεταμορφωμένος σε Μαινάδα θα οδηγηθεί σε αυτές, για να διαμελιστεί λίγο αργότερα από την αρχηγό τους, την μητέρα του, την Αγαύη. Εκείνη, θριαμβεύτρια στην αρχή, με το κεφάλι του γιου της στα χέρια της, θα συνειδητοποιήσει λίγο μετά το έγκλημά της. Ο Διόνυσος, ως θεός αυτή τη φορά, θα εμφανιστεί στο τέλος για να επιβάλει το μεγαλείο του και να σφραγίσει την τραγωδία.του Νίκου Ρουμπή
Πασιφισμός, γυναικεία επανάσταση, απεργίες από το σεξ και καταλήψεις θησαυροφυλακίων μέσα στην σπουδαία κωμική και σατυρική ουτοπία του Αριστοφάνη «Λυσιστράτη». Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις και με σημαντικούς πρωταγωνιστές, όπως η Μαρία Καβογιάννη και ο Αντώνης Λουδάρος, πραγματοποιεί περιοδεία σε διάφορα θέατρα μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.
Μια τραγωδία με αρκετά ηλεκτρονικά μπιτ κι έναν αδυσώπητο Διόνυσο με γυναικεία μορφή ήταν οι Βάκχες του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου, που ανέβηκε στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου στις 8 και 9 Αυγούστου
Η Πάπισσα Ιωάννα (1866) του Εμμανουήλ Ροΐδη, εξιστορεί τον βίο της Ιωάννας, μιας γυναίκας που κατάφερε να φτάσει μέχρι την κορυφή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και να στεφθεί Πάπας, προσποιούμενη ότι ήταν άντρας. Το έργο, από τα σημαντικότερα νεοελληνικά λογοτεχνήματα, έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο τον συγγραφέα ως «μεσαιωνική μελέτη» και πηγή έμπνευσης του αποτελεί ο θρύλος της Πάπισσας Ιωάννας, κατά τον οποίο μια γυναίκα ξεγελώντας τους πάντες κατάφερε να ανέβει στον θρόνο του Βατικανού αποκτώντας το αξίωμα του Πάπα (855-858).από τον Νίκο Ρουμπή
Το ομότιτλο κείμενο του Πωλ Κλωντέλ έχει καταταγεί σύμφωνα με τη Le monde στα 100 σπουδαιότερα έργα του 20ου αιώνα. Σε αυτό το κείμενο - ποταμό, ο Γάλλος συγγραφέας περικλείει το σύνολο των ανθρώπινων αισθημάτων και καταστάσεων: η αμαρτία, η τιμωρία, η στάση απέναντι στο θείο, ο πόλεμος, ο έρωτας και η ατελέσφορη κυρίως εκδοχή του.από τον Νίκο Ρουμπή
Ο Τσέχωφ αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά και σε εκείνον του θεάτρου, καθώς πολλά από τα έργα του αναπαραστάθηκαν στο σανίδι. Στα κείμενά του αποτυπώνεται κυρίως η διαρκής φθορά που προκύπτει από τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του, συνήθως εκπρόσωποι της υψηλής τάξης, «αναλώνουν» τη ζωή τους στην ασφυκτική ατμόσφαιρα της ρωσικής κοινωνίας. Σε αυτή του την παράσταση-πραγματεία ο Γιάννης Μόσχος παρουσιάζει την αδυναμία των ανθρώπων, ηθελημένη ή μη, να συμβιβαστούν με έννοιες - πεπρωμένα που είναι ανώτερες από αυτούς. Μια τέτοια είναι ο θάνατος.από τον Νίκο Ρουμπή
Μπορεί ο Αριστοφάνης να μιλήσει στο σύγχρονο ελληνικό κοινό, χωρίς επικαιροποιήσεις με μνημόνια, Πάγκαλο, Σαμαρά, Τσίπρα και λοιπούς πολιτικούς και διάσημους της εποχής μας; Μάλλον μπορεί, όπως αποδεικνύουν οι «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη, που ανέβηκαν σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στην Επίδαυρο.
Οι γυναίκες της ηττημένης Τροίας είναι με τις βαλίτσες στο χέρι, έτοιμες να πάρουν το μακρύ κι επώδυνο ταξίδι στην προσφυγιά και την σκλαβιά. Έτσι τις βλέπουμε στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, μια παράσταση που πραγματοποιεί περιοδεία σε διάφορα θέατρα της Ελλάδας.
Μια διαφορετική στρίγγλα βλέπουμε από την Κατερίνα Λέχου στο Ημέρωμα της Στρίγγλας που ανεβαίνει στο αίθριο του Ελληνικού Κόσμου σε σκηνοθεσία Φωτεινής Μπαξεβάνη. Μια στρίγγλα που μοιάζει με ένα δαιμονικό πλάσμα ή μάγισσα, σαν να βγαίνει από τον κόσμο των υπερφυσικών θρίλερ.
Μία κλασική κωμωδία του Αριστοφάνη γίνεται αφορμή για σχολιασμό της σύγχρονης καθημερινότητας, του μνημονίου, σύγχρονων πολιτικών και καλλιτεχνών σε μία σάτιρα επιθεωρησιακού τύπου, την οποία συνθέτουν ο Γιώργος Κιμούλης και ο πετυχημένος μπλόγκερ Πιτσιρίκος. Ο λόγος για τις διασκευασμένες «Θεσμοφοριάζουσες» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, που έκαναν πρεμιέρα στο θέατρο Βράχων του Βύρωνα.
Άλλοι παρακαλάνε να παντρευτούν και άλλοι το παίζουν δύσκολοι, όσο καλή κι αν είναι η νύφη. Ο Χρήστος Λούλης ερμηνεύει τον πιο απρόθυμο από όλους τους γαμπρούς στα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου. Η παράσταση πραγματοποιεί περιοδεία, ξεκινώντας από το Ηρώδειο (27& 28/6).
Ένα θεατρικό έργο, που γίνεται και καλοκαιρινή απόδραση. Ο ανθρώπινος κόσμος της πολιτικής και της υποκρισίας έρχεται σε σύγκρουση σε ένα παραμύθι του δάσους και του νερού, με νεράιδες, ιππότες και έναν μεγάλο έρωτα. Κι όλα αυτά σε μια παράσταση που παίζεται στο νερό, στη λίμνη της Βουλιαγμένης, τη "Νεράιδα" σε σκηνοθεσία της Φρόσως Λύτρα.
Το παλιό ελληνικό σινεμά με τις τόσες κωμωδίες, που αγαπήθηκαν από το κοινό, ξαναζεί ακόμα μια φορά στο θέατρο. Αυτή τη φορά, η γνωστή ελληνική κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου «Ούτε γάτα... ούτε ζημιά» ανεβαίνει στην (ιδιαιτέρως καλοκαιρινή) ταράτσα του θεάτρου Λαμπέτη.
Ερωτικές ιστορίες, μάχες, συγκρούσεις, αναζήτηση του Θεού σε μια αφήγηση μακρών περιόδων που διαδραματίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτά συμβαίνουν στο «Ατλαζένιο Γοβάκι» του Πωλ Κλωντέλ ανέβηκε στο φεστιβάλ Αθηνών σε σκηνοθεσία της Έφης Θεοδώρου.
Το τρομερό κορίτσι της μουσικής, στο Ηρώδειο, τι ετοιμάζει πάλι; Με ανυπομονησία αλλά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμέναμε τη Μόνικα στο ανοικτό θέατρο, έναν ακόμη ασυνήθιστο χώρο ταιριάσματος με εκείνη. 29 ετών και σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει διανύσει ετερόκλητα μουσικά μονοπάτια ξαφνιάζοντας κάθε φορά τους χιλιάδες fan της.από τον Νίκο Ρουμπή
Ένα πρώτο μέρος της θρυλικής «Πάπισσας Ιωάννας» του Εμμανουήλ Ροΐδη σε ένα work in progress σε σκηνοθεσία και σύλληψη του Δημήτρη Μαυρίκιου ανεβαίνει για το Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260.
