MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΤΕΤΑΡΤΗ
09
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΚΘΕΣΗΣ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΚΘΕΣΗ X
Cindy Sherman at Cycladic: Πρώιμα έργα - ορόσημα της Αμερικανίδας φωτογράφου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Από 30/05/2024 έως 04/11/2024
Dali Cybernetics: Μία εμπειρία εμβύθισης στο σύμπαν του σπουδαίου ζωγράφου στον «Ελληνικό Κόσμο»
Από 18/10/2024 έως 30/11/2024
Distance Matter (ή Mater): Η πρώτη ατομική έκθεση του Παύλου Καραμαρούδη στην αίθουσα τέχνης έκφραση – γιάννα γραμματοπούλου
Από 03/10/2024 έως 26/10/2024
Grand Tour: 17 έργα φιλελλήνων από την Κυβερνητική Συλλογή Τέχνης του Ηνωμένου Βασιλείου σε μια έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη
Από 05/07/2023 έως 01/06/2025
Platforms Project 2024: Η ανεξάρτητη εικαστική σκηνή καταλαμβάνει το εμβληματικό Καπνεργοστάσιο
Από 10/10/2024 έως 13/10/2024
Primary Tide: Έκθεση της βραβευμένης από την Art Athina εικαστικού Στεφανίας Στρούζα στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά
Από 12/09/2024 έως 03/11/2024
The First Harvest: Έκθεση του Λιβανέζου ζωγράφου Gilbert Halaby στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας
Από 05/10/2024 έως 15/11/2024
Water abandons itself. Gold takes life over: 'Εκθεση της Στεφανίας Στρούζα στη γκαλερί a.antonopoulou.art
Από 05/09/2024 έως 12/10/2024
space of togetherness: Μια έκθεση για τη συνύπαρξη και την πολυπολιτισμικότητα στο Σχολείον Ειρήνης Παπά
Από 09/09/2024 έως 20/10/2024
«Wanderlust/All Passports»: Μια ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης καταλαμβάνει τους χώρους του Μεγάρου Σλήμαν
Από 17/10/2024 έως 17/11/2024
«Αποκατάσταση της αισιοδοξίας» στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων
Από 26/09/2024 έως 03/11/2024
«Μυρίζει βούτυρο!»: Μνήμες Κατοχής στο Circuits + Currents
Από 09/10/2024 έως 12/10/2024
Έκθεση στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου: 1944 & 1974 - Η Αθήνα γιορτάζει
Από 23/07/2024 έως 28/10/2024
Ένα λιμάνι στην έρημο: Έκθεση του Ηλία Παπαηλιάκη στην Γκαλερί Σκουφά
Από 12/09/2024 έως 12/10/2024
Ίδρυμα Γουλανδρή: Διπλό αφιέρωμα στο εμβληματικό ζευγάρι φωτογράφων Henri Cartier-Bresson και Martine Franck σε Άνδρο και Αθήνα
Από 03/07/2024 έως 27/10/2024
Ανδρέας Βουρλούμης - Γιάννης Παππάς 70 χρόνια Σχέσης: Αναδρομική έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας
Από 31/08/2024 έως 31/10/2024
Ανθρωπόμορφες Ρωγμές: Ομαδική έκθεση στην Chili Art Gallery
Από 04/10/2024 έως 23/10/2024
Αρχαία Ελλάδα: Ένα εντυπωσιακό θεματικό πάρκο έρχεται στο Ολυμπιακό Κέντρο Γουδί
Από 05/10/2024 έως 15/12/2024
Γιάννης Παππάς στο «Φουγάρο»: Οι περιπέτειες ενός αγάλματος
Από 30/06/2024 έως 31/10/2024
Δημοκρατία: Η τέχνη συνομιλεί με την πολιτική ιστορία της Νότιας Ευρώπης σε μια έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη
Από 11/07/2024 έως 02/02/2025
Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων: Η Nelly’s μέσα από τη ματιά του συλλέκτη
Από 13/07/2024 έως 10/11/2024
Διαιρεμένες Μνήμες 1940-1950: Το αποτύπωμα μιας ταραγμένης δεκαετίας μέσα από μια ψηφιακή έκθεση
Από 15/11/2021 έως 31/12/2026
Δύο αφετηρίες. Παράλληλες διαδρομές: Έκθεση της Μαρίας Γρηγορίου και του Γιάννη Παπαδόπουλου στην γκαλερί Bernier/Eliades
Από 03/10/2024 έως 07/11/2024
ΕΜΣΤ: Ένα μουσείο «κατειλημμένο» από γυναίκες εικαστικούς
Από 13/06/2024 έως 10/11/2024
ΕΜΣΤ: Μεγάλη αναδρομική έκθεση της φεμινίστριας εικαστικού Penny Siopis
Από 17/05/2024 έως 10/11/2024
Η Ελλάδα της Nelly’s στα Χανιά
Από 13/07/2024 έως 10/11/2024
Κυκλαδίτισσες - Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων: Μοναδικά έργα "ταξιδεύουν" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Από 12/12/2024 έως 04/05/2025
Μήτε Γέννηση, Μήτε Θάνατος - Προσωπικές Ανασκαφές: Έκθεση κεραμικής από τη Θεοδώρα Χωραφά στη Σαντορίνη
Από 28/09/2024 έως 26/10/2024
Μαθαίνοντας από τον Ρόθκο στο Λόφος Art Project
Από 25/09/2024 έως 27/10/2024
Ο αισθησιακός μυστικισμός της γλυπτικής: Αναδρομική έκθεση του κορυφαίου Ιταλού γλύπτη Novello Finotti στο Ίδρυμα Θεοχαράκη
Από 04/06/2024 έως 11/11/2024
Ρώμη Ψυχής: Ζωγραφική έκθεση της Jocasta M. στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή
Από 02/10/2024 έως 12/10/2024
Υλικότητες και βλέμματα: Έκθεση των Πανδώρα Μουρίκη, Ελευθερία Προφητηλιώτη και Γιώργου Τσεριώνη στο Potential Project
Από 03/10/2024 έως 25/10/2024
εΣερευνητές: Η ατομική έκθεση του Πάνου Καμπύλη στο Κέντρο Τεχνών Μετς
Από 26/09/2024 έως 19/10/2024
ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΚΑΛΕΡΙ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΧΩΡΟ X A.Antonopoulou.Art Bernier/Eliades Chili Art Gallery Circuits + Currents Fougaro Art Center Online Potential Project Sealed Earth Gallery @ Santorini Arts Factory Βιομηχανικό Μουσείο Τομάτας «Δ. Νομικός» Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β.& Μ.Θεοχαράκη Γκαλερί Σκουφά Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ Λόφος art project Μέγαρο Σλήμαν-Μελά Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης - Κεντρικό Κτίριο Μουσείο Μπενάκη - Κτίριο Πινακοθήκης Χατζηκυριάκου - Γκίκα Μουσείο Μπενάκη - Μουσείο Ελληνικού Πολιτισμού Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου Ολυμπιακό Κέντρο Γουδή Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο - Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο Βουλής Σχολείον της Αθήνας - Ειρήνη Παπά

Η «Ειδύλλια Οδός» περνά από την Τεχνόπολη

Η ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ειδύλλια Οδός», με έργα 33 καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε σύλληψη και επιμέλεια της Μαρίας Μαραγκού, θα φιλοξενηθεί για δύο σχεδόν μήνες στον πολιτιστικό χώρο του Δήμου Αθηναίων.

Ελένη Λύρα, Eρμές, 2021
Ελένη Λύρα, Eρμές, 2021
author-image Σπύρος Κακουριώτης

Οδός Παναθηναίων, Τριπόδων, Λεωκορίου, Διπύλου, Ειδύλλια. Ένα πέρασμα ήταν στην αρχαιότητα ο χώρος όπου σήμερα φιλοξενείται η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, ο ίδιος όπου τον περασμένο αιώνα φιλοξενούνταν το Εργοστάσιο Αεριόφωτος, το Γκάζι που έδωσε και το όνομά της στην περιοχή. Ήταν ένα πέρασμα προς τον Πειραιά, την Ελευσίνα, προς τα προάστια της πόλης, από τις Ήριες Πύλες ή την Ιερά Οδό.

Συνομιλώντας με διαφορετικά υλικά

Στον ίδιο αυτό χώρο, όπου τα αρχαία ονόματα έχουν ξεχαστεί ή αποτελούν μονάχα πινακίδες στις γωνιές των σύγχρονων δρόμων, 33 καλλιτέχνες, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, επιχειρούν να επαναπροσεγγίσουν τη συλλογική μνήμη της ομάδας, τον μύθο της καταγωγής, μέσα από τα έργα που παρουσιάζουν στην ομαδική έκθεση «Ειδύλλια Οδός», βασισμένη σε μια ιδέα και σε επιμέλεια της Μαρίας Μαραγκού.

Οι καλλιτέχνες χειρίζονται πολλά και διαφορετικά υλικά που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη: χώμα, μαλλί, καλάμια, υφάσματα, μάρμαρο, άχυρα, κλωστές και βελόνες, αργαλειοί, μέσα από τα οποία συνομιλούν με το «παρόν του παρελθόντος» μας.

Μιλούν τέσσερις καλλιτέχνες

Με αφορμή την ομαδική αυτή έκθεση, που θα φιλοξενείται από τις 18 Ιανουαρίου έως τις 6 Μαρτίου 2022 στην αίθουσα του Μηχανουργείου και στο προαύλιό της στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, ρωτήσαμε τέσσερις καλλιτέχνες από τους συμμετέχοντες τι είναι γι’ αυτούς η Ειδύλλια Οδός. Πού βρίσκεται; Ποιο τοπίο διασχίζει και πού οδηγεί; Επιπλέον, καθώς στα έργα τους είναι έντονα παρούσα η «μνήμη θανάτου», αλλά και η έμφυλη διάσταση, τους ζητήσαμε να σχολιάσουν αυτήν την πλευρά του έργου τους.

Από τους τέσσερις καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες, η Ελένη Λύρα παρουσιάζει τις δικές της «Eρμές» (2021), δύο στήλες (γύψος, χρώματα σκόνες) διαστάσεων 150 x 57 x 36 εκ. και 150 x 36 x 21 εκ., με έντονα τα γυναικεία χαρακτηριστικά. Από τη μεριά της, η Μαλβίνα Παναγιωτίδη συμμετέχει με τα έργα «Nihil I» (155 x 78 x 69 εκ.) και «Nihil II», γλυπτά του 2020, κατασκευασμένα από φυσητό γυαλί, παραφίνη, χρώμα και φιτίλι. Ο Άγγελος Παπαδημητρίου παρουσιάζει δύο «ταφάκια» από μαρμάρινους νεροχύτες, ένα αφιερωμένο στον Κώστα Ταχτσή και ένα αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη, έργα και τα δύο της περιόδου 2021-2022. Τέλος, ο Σωκράτης Φατούρος εμπνέεται από έναν άλλο ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό και το έργο του «Πόρφυρας», παρουσιάζοντας ένα ομότιτλο «πορτρέτο ενός επιθανάτιου διαλογισμού», φτιαγμένο από πίσσα, μέταλλο, πετρώματα και επίχρισμα πορσελάνης (290 x 100 εκ.), δημιουργία του 2021-2022.

Ελένη Λύρα
Ελένη Λύρα, Eρμές, 2021

Ελένη Λύρα, Eρμές, 2021

Η Ειδύλλια Οδός θα μπορούσε να είναι ένας δρόμος που ξεκινά από την αρχαιότητα και φτάνει μέχρι τη σημερινή εποχή. Ένας δρόμος πολιτισμού σ’ αυτή τη μακρά ανθρώπινη διαδρομή, που να συνδέει το χθες με το σήμερα. Κάπου εκεί θα βρίσκονταν και οι Ερμές στήλες, με τη σταυρόσχημη φόρμα και την υπερτονισμένη ταυτότητα του ανδρικού φύλου, για τις οποίες οι Έλληνες έτρεφαν συναισθήματα σεβασμού και λατρείας, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο βανδαλισμός τους να προκαλέσει τη λαϊκή οργή και τον τρόμο ενόψει μιας κρίσιμης εκστρατείας, με αποτέλεσμα να αναταράξει ολόκληρή την τότε πολιτική σκηνή.

Αυτή ακριβώς η ιστορία μού δημιούργησε πολλούς σύγχρονους συνειρμούς σε σχέση με την έννοια του ιερού, του σεβασμού των συμβόλων στη ζωή αλλά και στην τέχνη, μα πάνω απ’ όλα σκέψεις για τον βαθμό της κοινωνικής ανοχής απέναντι στη βία του τότε με το σήμερα. Δίπλα σε αυτές τις στήλες, λοιπόν, στη φανταστική μου διαδρομή, στο σήμερα, θα ήθελα να τοποθετήσω τις δικές μου σύγχρονες Ερμές, προσθέτοντας αυτή τη φορά θηλυκά στοιχεία, οι οποίες θα αποτελούν επίσης σύμβολα σεβασμού και λατρείας προς τη γυναικεία φύση, σε μια σύγχρονη όμως κοινωνία, σύμβολα που δεν θα σκεφτόταν ποτέ κανείς να βλάψει.

Μαλβίνα Παναγιωτίδη
Μαλβίνα Παναγιωτίδη Nihil 1, 2020, photo: Μαρία Μαυροπούλου

Μαλβίνα Παναγιωτίδη Nihil 1, 2020, photo: Μαρία Μαυροπούλου

Είναι η συλλογική μνήμη που διατρέχει τον ιστό της πόλης, της κοινωνίας, του σώματος. Έχει την ιδιότητα να επεκτείνεται, να μεταμορφώνεται, να διαβρώνεται, να σημαδεύει το σώμα της πόλης. Διασχίζει τόπους που εμποτίζονται από τη ζωντανή μνήμη, η οποία αρνείται να γίνει ιστορικό αφήγημα και συνεχίζει να γαντζώνεται στο παρόν και να συνδιαλέγεται με τους ζωντανούς εκεί όπου διασταυρώνονται ιστορικές πραγματικότητες και προβολές του φαντασιακού. Συνδέει όλα αυτά τα μέρη, που λειτουργούν ως σημεία επικοινωνίας του παρελθόντος με το παρόν, ως κομβικά σημεία στο χάρτη της συλλογικής μνήμης, συντηρώντας μια ανεπίσημη προφορική ιστορία, όπου τα όριά τους χάνονται μεταξύ κοινωνικών συμπεριφορών και συλλογικών φαντασιώσεων.

Τα έργα «Nihil I» και «Nihil II» είναι αλληγορίες των μηχανισμών των ενορμήσεων του Έρωτα και του Θανάτου και εκδηλώσεις των ενστικτωδών διαδικασιών τους στο πλαίσιο της κοινωνικο-ιστορικής παραγωγής. Η κοινή ενέργεια αυτών των ενορμήσεων του ψυχικού μηχανισμού μεταμορφώνεται συνεχώς μέσα στη φύση της κοινωνίας και μέσα από το τελετουργικό της καύσης του κεριού, τα γυάλινα λουλούδια και τα κέρινα τούβλα με την εφημερότητά τους και την ευθραστότητά τους αντανακλούν τη ζωντανή και ρευστή μνήμη. Τα έργα προσπαθούν να ενεργοποιήσουν αυτά τα κομβικά σημεία όπου οι δύο ενορμήσεις συναντιώνται και διασταυρώνονται, εκεί που όλα λιώνουν για να ξαναγεννηθούν και να ανθίσουν ξανά.

Άγγελος Παπαδημητρίου

Άγγελος Παπαδημητρίου, Τα δαχτυλίδια πέφτουνε τα χέρια μένουν ίδια, 2021-2022

Η Ειδύλλια Οδός, για μένα, είναι ο δρόμος που συνδέει κατευθείαν τη σκέψη μου και την καρδιά μου με την κληρονομιά που δικαιούμαι σαν σύγχρονος Έλληνας (μέσω της γλώσσας μου και της παράδοσής μου). Το τι είναι αυτή η κληρονομιά ο καθένας το ορίζει ανάλογα με τις ανάγκες του και τα όνειρά του. Εγώ, π.χ., από μικρό παιδί, δίπλα στους αγίους και τη χριστιανοσύνη, έφτιαχνα με πηλό και πλαστελίνες τους αρχαίους θεούς, και μάλιστα είχα καθιερώσει ειδικό εορτολόγιο, όπου την τιμητική του είχε πάντα ο αγαπημένος μου θεός Ερμής, με τα φτερωτά πόδια και την εξυπνάδα του, τόσο που όταν οι δάσκαλοι παραπονιόντουσαν στους γονείς μου: «Είναι πολύ έξυπνος, αλλά δεν συγκεντρώνεται», ήμουν βέβαιος ότι ήταν κληρονομικό! Μεγαλώνοντας, όλα αυτά τα παιδικά τερτίπια η αφοσίωσή μου στην Τέχνη, αργότερα, τα ενσωμάτωσε, σαν δώρο λες, σε ένα σύμπαν δημιουργίας όπου είναι αδύνατον πια να οριοθετήσεις πού τελειώνει η φαντασία και πού αρχίζει η πραγματικότητα, καθιστώντας με τελείως ακατάλληλο για ντέτεκτιβ σε φιλμ νουάρ αλλά ιδανικό περιπατητή της Ειδύλλιας οδού, με ειδικότητα πηγαινέλα! Στο έργο που εκθέτω το παρόν με το παρελθόν γίνονται ένα, καθώς μέσα από την εικαστική γλώσσα με ταχύτητα φωτός εναλλάσσονται παραδοσιακά αρχαία υλικά με σύγχρονες ιδέες και σκέψεις για την ταυτότητά μας.

Είναι αδύνατον να μιλήσεις σαν καλλιτέχνης για τη ζωή, με οποιαδήποτε εκφραστική γλώσσα, χωρίς ταυτοχρόνως να συμπεριλάβεις την ίδια ποσότητα θανάτου στο πόνημά σου. Μάλιστα αυτό είναι και μια πράξη επαλήθευσης για το αν «στέκεται» ή όχι στα «πόδια» του το έργο σου. Αν ορίσουμε σαν παρελθόν τον θάνατο (μέγα σφάλμα) και σαν ζωή το παρόν (ακόμα μεγαλύτερο), αρχίζει η εμπλοκή, γιατί η μνήμη, που δεν κάνει διαχωρισμούς, αδυνατεί να λειτουργήσει δημιουργικά, αφού όλοι πια το ξέρουμε ότι σχετίζεται με το μέλλον περισσότερο απ’ ό,τι με το παρελθόν. Στο έργο που εκθέτω, η Ειδύλλια οδός (κατεύθυνσης διπλής) επιτρέπει πολλών ειδών συναντήσεις… Το αρχαίο μάρμαρο συναντά τα κεραμίδια της νέας Ελλάδας, αλλά οι γάτες τα στοιχειώνουν το ίδιο, όπως και οι κότες τσιμπολογάνε στις εξοχές της Ιεράς οδού αλλά και στη Νεάπολη Εξαρχείων, όπου παίζει κοριτσάκι η προγιαγιά μου Φανή Θηβαίου, ανάμεσα στα άλλα κορίτσια που έκαναν σκασιαρχείο στο διήγημα του Μιχαήλ Μητσάκη, γραμμένο πριν εκατό και βάλε… χρόνια και που σήμερα κατοικώ κι εγώ σε ένα στρόβιλο χρόνου κάτω από τον ίδιο ουρανό και προπαντός «Υπό την συκήν» την ιδία που είναι μάρτυρας της ζωής του Καβάφη, του Ταχτσή, του Πάνου Κούτρα, του Εγγονόπουλου, του Λαπαθιώτη… και της δικής μου… Μα τι ωραίο που τα συνδέει όλα αυτά η ίδια γλώσσα, και μάλιστα «Υπό την συκήν».

Σωκράτης Φατούρος
Σωκράτης Φατούρος Πόρφυρας, 2021-2022

Σωκράτης Φατούρος, Πόρφυρας, 2021-2022

Η διαδρομή που «διαβαίνει» κάποιος που έχει οικειοποιηθεί τον θάνατο. Πού βρίσκεται; Ίσως στο σώμα. Ποιο τοπίο διασχίζει και πού οδηγεί; Τοπίο έρμαιο.

Το σώμα με φωτιά υφαίνει ιστορίες. Οι ιστορίες στοιχειώνουν όπως μια μάσκα νεκρική, η εξέλιξη, η έκβασή τους διεγείρουν την αναζήτηση. Είναι αποσπασματικές, ανεξιχνίαστες ‒θραύσματα αφηγήσεων‒ επιρρεπείς στη λήθη, αλλά θα σωθούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΝα με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς: Έκθεση αφιερωμένη στην Μελίνα Μερκούρη στην Τεχνόπολη12.09.2018

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Καλλιτέχνης: Νίκος Αλεξίου, Δημήτριος Αντωνίτσης, Ευγενία Αποστόλου, Αντώνης Βολανάκης, Lynda Benglis, Ζωή Γαϊτανίδου, Βούλα Γουνελά, Μαριάννα Ιγνατάκη, Ανέστης Ιωάννου, Ηλίας Κοέν, Θάνος Κυριακίδης [Blind Adam], Καλλιόπη Λεμού, Βασιλική Λευκαδίτη, Ελένη Λύρα, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Μιχάλης Μιχαηλίδης, Ευσεβία Μιχαηλίδου, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Ραϋμόνδος, Δημήτρης Ρεντούμης, Adrián Villar Rojas, Έφη Σπύρου, Δανάη Στράτου, Μάγδα Ταμμάμ, Νάκης Ταστσιόγλου, Nobuko Tsuchiya, Πάνος Φαμέλης, Μάρω Φασουλή, Σωκράτης Φατούρος, Δέσποινα Φλέσσα, Παντελής Χανδρής.
Χώρος: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Μηχανουργείο και Προαύλιο Μηχανουργείου)
Διάρκεια Έκθεσης: 18 Ιανουαρίου - 6 Μαρτίου 2022
Είσοδος: 5 €, μειωμένο 3 €
Πληροφορίες Χώρου: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Μηχανουργείο και Προαύλιο Μηχανουργείου), Γκάζι, τηλέφωνο: 21 0346 1589
Περισσότερα από Art & Culture