Προμηθέας

Στα τέλη του 21^ου αιώνα, μια ομάδα εξερευνητών ανακαλύπτει στοιχεία για την προέλευση του ανθρώπινου είδους στη Γη. Τα στοιχεία αυτά τους οδηγούν σ’ ένα συναρπαστικό ταξίδι στα πιο σκοτεινά σημεία του σύμπαντος, όπου θα χρειαστεί να διεξαγάγουν έναν τρομακτικό αγώνα για να αποκρυπτογραφήσουν το παρελθόν αλλά και να σώσουν το μέλλον της ανθρώπινης φυλής…

Περιμέναμε πράγματι με αγωνία την επιστροφή του Ρίντλεϊ Σκοτ (σκηνοθέτη και του «Blade Runner») στη μυθολογία του «Alien». Πρόκειται ουσιαστικά για το πρίκουελ της, καθοριστικής για το σινεμά του μελλοντολογικού τρόμου, ταινίας του 1979, που έρχεται να προσφέρει ευρύτερες φιλοσοφικές διαστάσεις στην ιστορία αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες για ένα sci-fi υπερθέαμα. Τα καταφέρνει, μένοντας πιστό στο πνεύμα της πρώτης ταινίας και δίνοντας έμφαση στην ατμόσφαιρα και την αγωνία, διακινδυνεύοντας να απογοητεύσει αυτούς που περιμένουν συνεχή ‘τρομάγματα’ ή, όπως στο σίκουελ του Τζέιμς Κάμερον «Aliens», καταιγιστική δράση. Η δουλειά στους τεχνικούς και καλλιτεχνικούς τομείς είναι καθηλωτική (με το 3D λειτουργικό αν και όχι απαραίτητο), και τα ερωτήματα που τίθενται (με την προοπτική και μιας συνέχειας) έχουν ενδιαφέρον. Κάποιοι δεύτεροι χαρακτήρες είναι σχηματικοί, αλλά, η «πίστευε και ερεύνα» επίστήμονας Ελίζαμπεθ Σο (η Νούμι Ραπάς ως άξια επίγονος/προάγγελος της Σιγκούρνι Γουίβερ-Ρίπλεϊ ) και το ευφυές όσο και μυστηριώδες cyborg Ντέιβιντ (ένας υπνωτικά παγερός Μάικλ Φασμπέντερ) ξεχωρίζουν ως οι δύο αντίθετοι πόλοι με ρόλο-κλειδί μέσα στο σώμα της ιστορίας.

Θοδωρής Τσιάτσικας