Η Περιφρόνηση

Το σινεμά μιμείται τη ζωή και αντίστροφα, στην πιο βατή ταινία του Γκοντάρ που αποδείχτηκε και μια από τις καλύτερές του. Πικρό και δηκτικό σχόλιο πάνω στις σχέσεις αλλά και πάνω στη διαμάχη ανάμεσα στην τέχνη και το χρήμα, με μια Μπριζίτ Μπαρντό στις δόξες της.

Ο Αμερικανός παραγωγός Τζέρεμι Πρόκος (Τζακ Πάλανς) προσλαμβάνει τον γνωστό Αυστριακό σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ (υποδύεται τον εαυτό του στην ταινία) προκειμένου να μεταφέρει στον κινηματογράφο την Οδύσσεια του Ομήρου. Δυσαρεστημένος με την ‘καλλιτεχνική’ προσέγγιση που ακολουθεί ο σκηνοθέτης, προσλαμβάνει τον Πωλ Ζαβάλ (Μισέλ Πικολί), συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών και θεατρικών έργων, για να επεξεργαστεί το σενάριο. Η σύγκρουση μεταξύ καλλιτεχνικής έκφρασης και εμπορικής απήχησης ακολουθεί μια παράλληλη πορεία με την προοδευτική αποξένωση του Πωλ από τη σύζυγο του Καμίλ (Μπριζίτ Μπαρντό) η οποία φαίνεται να ξεκινά από τη στιγμή που ο Πωλ αφήνει την Καμίλ μόνη με τον εκατομμυριούχο παραγωγό…

Το 1963, σε αντιστοιχία με τον πρωταγωνιστή του, ο Γκοντάρ βρισκόταν σε σύγκρουση με τους παραγωγούς του, όμως κατάφερε και να υπονομεύσει αλλά και να αξιοποιήσει τους περιορισμούς που του επιβλήθηκαν: Σαγηνεύουν, η Μπριζίτ Μπαρντό, ομορφότερη από ποτέ και τελικά ιδανική για το ρόλο, η χρήση του σινεμασκόπ και η τεχνικολόρ φωτογραφία του Ραούλ Κουτάρ, το τοπίο του Κάπρι και η πένθιμη μουσική του Ζορζ Ντελρύ.

Θοδωρής Τσιάτσικας