Το Πνεύμα του Μελισσιού

Η μαγεία του κινηματογράφου και η δύναμη της παιδικής φαντασίας απογειώνονται σε μία από τις ομορφότερες ταινίες της δεκαετίας του ‘70 …

Ο κλασσικός «Φρανκενστάιν» με τον Μπορίς Καρλόφ, προβάλλεται σε ένα μικρό επαρχιακό κινηματογράφο της Καστίλης στις αρχές της δεκαετίας του 40. Η εξάχρονη Άννα υποβάλλεται από την μορφή του τέρατος. Η αδελφή της την καθησυχάζει, πείθοντάς τη πως το τέρας είναι ένα αθάνατο πνεύμα που ζωντανεύει εύκολα παίρνοντας ανθρώπινη μορφή. Η Άννα αναζητά το πνεύμα και πιστεύει πως το ξαναβρίσκει ζωντανό στο πρόσωπο ενός παράνομου που κρύβεται στην περιοχή…

Ο Ισπανός Βίκτορ Ερίθε, ένας ουσιαστικός αλλά ‘ακριβοθώρητος’ δημιουργός γύρισε το αριστούργημά του το 1973, μέσα στη δικτατορία του Φράνκο, αγγίζοντας σκληρές αλήθειες με ένα έμμεσο τρόπο. Η ευρηματική σκηνοθεσία του, η φωτογραφία του Λουίς Κουαδράδο (που είχε αρχίσει να χάνει το φως του και το 1980 αυτοκτόνησε!) και η ερμηνεία της εξάχρονης Ανα Τόρεντ παραμένουν αξεπέραστες. Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο ο Ερίθε καταφέρνει να δημιουργήσει μια μαγευτική, παραισθητική πραγματικότητα μέσα από το αθώο βλέμμα και την αχαλίνωτη φαντασία των παιδιών, αλλά και τη σαγηνευτική δύναμη του κινηματογράφου, ισορροπώντας ανάμεσα στο παραμύθι και το ρεαλισμό, τον τρόμο και την ποίηση.

Θοδωρής Τσιάτσικας