Οι Μεγάλοι

Τι φταίμε εμείς που ο Ανταμ Σάντλερ συνεχίζει να κάνει επιτυχία στην Αμερική με κακόγουστες κωμωδίες;

Πέντε παιδικοί φίλοι (Άνταμ Σάντλερ, Κέβιν Τζέιμς, Κρις Ροκ, Ντέιβιντ Σπέιντ και Ρομπ Σνάιντερ) αποφασίζουν να βρεθούν για πρώτη φορά μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια, με αφορμή το θάνατο του αγαπημένου τους προπονητή μπάσκετ στο σχολείο. Έτσι συναντιούνται στο σπιτάκι της λίμνης όπου γιόρταζαν τις κατακτήσεις των κυπέλλων τους, για να περάσουν μαζί με τις οικογένειές τους το Σαββατοκύριακο της 4ης Ιουλίου. Και προσπαθώντας να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησαν, ανακαλύπτουν ότι το να μεγαλώνεις σε ηλικία δεν συνεπάγεται ότι μεγαλώνεις και στο μυαλό…

…Και σίγουρα το ανεγκέφαλο ‘χιούμορ’ του Σάντλερ δεν έχει καμία σχέση με την ωριμότητα. Θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει την πλάκα μιας παρέας έμπειρων κωμικών που ξαναβρίσκονται και το διασκεδάζουν, αλλά η ευκαιρία χάνεται. Αντίθετα η ταινία αγνοεί κάθε κανόνα της καλής κωμωδίας, με ‘αστεία’ βλακώδη, χοντροκομμένα, προσβλητικά, κακοεκτελεσμένα και επαναλαμβανόμενα.

Θοδωρής Τσιάτσικας