Αθώα Κόλπα

Η συμπαθής πολωνική ταινία από το 2007 που είχε παιχτεί και στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να γίνει μια καλή μικρού μήκους…

Ο 10χρονος Στέφεκ να παρατηρεί τα τρένα να πηγαινοέρχονται μέσα στο μικρό επαρχιακό σταθμό του γκρίζου Πολωνέζικου χωριού του. Τον Στέφεκ συντηρεί η απόμακρη μητέρα του που εργάζεται νυχθημερόν σε ένα μανάβικο μα ουσιαστικά εκείνος στηρίζεται ολοκληρωτικά στην δεκαεπτάχρονη αδελφή του, συντηρώντας μέσα του ζωντανή την ελπίδα να ξαναβρεί τον πατέρα του που τους εγκατέλειψε λίγο μετά τη γέννησή του. Αυτό το καλοκαίρι, σπρώχνει τον χρόνο διασκεδάζοντας πότε πότε με αυτοσχέδια παιχνίδια και πότε παρατηρώντας τα περιστέρια του γείτονα. Μα το αγαπημένο του παιχνίδι στο οποίο τον βοηθά η αδερφή του είναι να προσπαθεί να αλλάξει το περπρωμένο το δικό του και των γύρω του, με μικρά αθώα κόλπα…  Ένα πρωινό, καθώς κάθονται στο σταθμό με την αδερφή του, παρατηρεί ένα κύριο με έναν χαρτοφύλακα που περιμένει το πρωινό τρένο για την διπλανή πόλη.  Ένα σκίρτημα μέσα του, τον κάνει να πιστέψει πως αυτός ο άγνωστος είναι ο πατέρας του…

Ατμόσφαιρα επαρχίας πρώην ανατολικού μπλοκ, μινιμαλιστικό στυλ, ‘φάτσα’ ο πιτσιρικάς, νόστιμη η συμπρωταγωνίστρια, ευπρόσδεκτα το παιδικό βλέμμα και οι δόσεις ιδιότροπου χιούμορ που χρωματίζουν μια πεζή καθημερινότητα. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι συμπαθητικό, αλλά ξεχνιέται εύκολα.

Θοδωρής Τσιάτσικας