Μια ευτυχισμένη γυναίκα
Η ερμηνεία της Τζέμα Άρτετρον είναι το πιο ελκυστικό στοιχείο του φιλμ που σκηνοθέτησε ο τηλεοπτικός κυρίως Βρετανός δημιουργός Ντόμινικ Σάβατζ.
Υπόθεση
Η Τάρα μια νοικοκυρά στα προάστια του Λονδίνου, ζει μια ζωή που δεν είναι πια δική της: ανήκει στον εργασιομανή σύζυγό της (Ντόμινικ Κούπερ), στο νεαρό γιο και στην κόρη της, και στη ληθαργική ρουτίνα των δουλειών του σπιτιού και της φροντίδας των παιδιών. Βρισκόμενη σε δεινή θέση και αποζητώντας μια αλλαγή, μία μέρα η Τάρα παίρνει μια θαρραλέα απόφαση. Αγοράζει ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Παρίσι και αφήνει τα πάντα όλα πίσω της…
Η ζωή που δεν έζησε
Η ερμηνεία της Τζέμα Άρτετρον δίνει υπόσταση και βάθος σε ένα ισχνό χαρακτήρα που δεν έχει τη δραματουργική υποστήριξη του σεναρίου. Το φιλμ «Μια ευτυχισμένη γυναίκα» είναι χτισμένο γύρω από την συγκινητική προσπάθεια της Άρτερτον, που κατορθώνει κάτω από αντίξοες συνθήκες – πολλά κλισέ και στερεότυπα της ροζ λογοτεχνίας γεμίζουν άκομψα το οικογενειακό άλμπουμ της Τάρα- να φτιάξει το πορτρέτο μιας γυναίκας που στοχεύει να κάνει για πρώτη φορά στη ζωή της αυτό που πραγματικά επιθυμεί. Η αναζήτηση όμως του πραγματικού εαυτού της, εκτός του ότι δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση, μπορεί να οδηγήσει και σε καταστάσεις που δεν φαντάζεται.
Ο Σάβατζ επιδιώκει να μετατρέψει το δράμα της πρωταγωνίστριας του σε υπαρξιακό θρίλερ, εμπλουτίζοντας την πλοκή με αριστουργήματα της μεσαιωνικής τέχνης, μικροαστικές συνήθειες, έλλειψη κατανόησης και επικοινωνίας όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο. Η Τάρα ανακοινώνει κάποια στιγμή στον άντρα της την αγωνία καθώς και την πικρή αλήθεια της ζωής της: δεν είναι ευτυχισμένη. Κι ενώ από εδώ και πέρα θα περιμέναμε να δούμε κάποιες εκπλήξεις στην ανατροπή της καθημερινότητας, ο σκηνοθέτης αρκείται στα προφανή και αναμενόμενα, αφήνοντας μόνη κι έρημη την πρωταγωνίστρια να παλεύει να βρει το δίκιο της.
