Πέρυσι στο Μάριενμπαντ

Προβάλλεται σε επανέκδοση το ανεπανάληπτο αριστούργημα του Αλέν Ρενέ από το 1961…

Σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην εξοχή, ένας άντρας (Χ) χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να πείσει μια παντρεμένη γυναίκα (Α) να φύγει μαζί του. Η γυναίκα μόλις και μετά βίας μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη της την ερωτική ιστορία που είχαν -ή μήπως δεν είχαν;- τον προηγούμενο χρόνο στο Μαρίενμπαντ ή ίσως κάπου αλλού. Ο σύζυγος ή συνοδός (Μ), παραμένει σταθερά και διακριτικά στο πλευρό της. Δυσοίωνοι οργανικοί ήχοι επαναλαμβάνονται καθώς το προοπτικό πεδίο της κάμερας ανιχνεύει ανάμεσα στους απέραντους διαδρόμου ενός μπαρόκ ξενοδοχείου. Σκορπισμένα πλήθη με βραδινές ενδυμασίες, εγκαταλειμμένοι μέσα σε έναν αντίλαλο. Ο άντρας προσπαθεί να ξυπνήσει τη θολή μνήμη της γυναίκας, να της θυμίσει τις υποσχέσεις της προηγούμενης χρονιάς και να την πείσει να φύγει μαζί του. Ο ‘σύζυγος’ της γυναίκας γυροφέρνει με ένα πένθιμο ύφος, ενώ παίζει ένα περίεργο παιχνίδι στο οποίο πάντα κερδίζει. Ο Χ επαναλαμβάνει συνεχώς σαν σύνθημα τη λέξη «Πέρυσι», μαζί με κάθε συνάντηση του με τη γυναίκα, που κάθε φορά λαμβάνει χώρα σε διαφορετική τοποθεσία, μέσα σε διαφορετικά κουστούμια. Ακόμα και η ιστορία του αλλάζει κάθε φορά και η απορία μένει μετέωρη…

Το άλυτο αίνιγμα της υπόθεσης δεν είναι παρά η αφορμή και η αφετηρία για μια μοναδική, ονειρική κινηματογραφική εμπειρία, ένα μαεστρικό παιχνίδι με το χώρο και το χρόνο, ένα διεισδυτικό σχόλιο για την εύπλαστη φύση της μνήμης. Μια ευφυέστατη δημιουργία  που όμως απαιτεί –και πετυχαίνει-  την πλήρη παράδοση των αισθήσεων.

Θοδωρής Τσιάτσικας