Κάθε φορά που αυτή η παρέα συναντιέται στον ίδιο χώρο -είτε πρόκειται για θεατρική σκηνή είτε για τηλεοπτικό πλατό- το τί θα συμβεί είναι απρόβλεπτο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η γενιά των... millenials κωμικών έχει αποκτήσει φανατικό κοινό και ευθύνεται για την "μετακόμιση" των stand up παραστάσεων από τα μικρά εναλλακτικά θέατρα στις μεγάλες σκηνές.
Το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Β. & Μ. Θεοχαράκη συνεχίζοντας την παράδοση των αφιερωματικών του εκθέσεων για σημαντικούς Έλληνες ποιητές (προηγήθηκε το 2011 αυτή για τον Οδυσσέα Ελύτη, για να ακολουθήσει δύο χρόνια αργότερα αυτή του Κωνσταντίνου Καβάφη) επανέρχεται με ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Γιώργο Σεφέρη και τη διάσταση του έργου του μέσα από τις τέχνες (φωτογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική).
Να «ζωντανέψει» τον Βαν Γκογκ και το έργο του μέσα από την ψηφιακή τεχνολογία επιδιώκει η έκθεση «Van Gogh Alive», που θα φιλοξενείται για τέσσερις μήνες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, έχοντας παρουσιαστεί ήδη σε 36 πόλεις της ευρωπαϊκής περιφέρειας, της Ρωσίας και του Τρίτου Κόσμου.
Δέκα ημέρες πριν την πρεμιέρα του τσεχωφικού αριστουργήματος στο Δημοτικό Θεάτρο Πειραιά ο σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς ανοίγει την πρόβα του και μιλάει μαζί με τους πρωταγωνιστές του Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκο Κουρή και Αλκηστη Πουλοπούλου για τη σχέση της ζωής και του θεάτρου. Φωτογραφίες Ελίνα Γιουνανλή
Eίναι ο μόνος μήνας που αρχίζει από “No” ο Νοέμβριος, αλλά πάντα έχει θέματα που που μπορούν να φέρουν το ‘Yes” στην επιφάνεια. Η μουσική σ’ αυτό βοηθάει πολύ. Ακολοθούν δέκα τονωτικά live!
Γλαυξ, πώλος, κυζικηνός... Πίσω από αυτά τα ονόματα που σήμερα ηχούν παράξενα, κρύβονται τα «δολάρια» του ελληνικού κόσμου, τα διεθνή νομίσματα της αρχαιότητας. Είναι μερικά από τα διασημότερα αντικείμενα που φιλοξενούνται στην έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης «Χρήμα: Σύμβολα απτά στην αρχαία Ελλάδα». Σε μια εποχή που το χρήμα γίνεται άυλο, διεισδύοντας στις πιο μύχιες πτυχές της ζωής μας, η έκθεση αυτή υμνεί την υλικότητα του νομίσματος, συνδέοντας με τρόπο... απτό αυτά τα σύμβολα κρατικής ισχύος με τα σημαινόμενά τους.
Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας ανοίγει για πρώτη φορά την πρόβα του και μαζί με τους πρωταγωνιστές του Λένα Παπαληγούρα, Μάξιμο Μουμούρη και Γιάννη Νταλιάνη μιλούν την πρόκληση θεατροποίησης του εμβληματικού φιλμ. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Ο Ντον Λετς- σκηνοθέτης και μουσικός- έχει δίκιο: «Τι είναι πανκ; Εξαρτάται από το ποιον ρωτάς». Σωστά.
Η μετονομασία της Παιδικής Σκηνής του Εθνικού σε Μικρό Εθνικό και η νέα του καλλιτεχνική υπεύθυνη Σοφία Βγενοπούλου αποδεικνύονται ως εξέλιξη σε μια πορεία άκρως δημιουργική, με την οργάνωση ενός ολοκληρωμένου κόσμου για παιδιά και εφήβους και το άνοιγμα στο ευρύ κοινό.
Στη γνωριμία με τη δημιουργική πορεία του ζωγράφου Γιώργου Κουβάκι μέσα στην τριακονταετία 1986-2017 προσκαλεί τον επισκέπτη η αναδρομική έκθεση 40 επιλεγμένων έργων του, που τα περισσότερα παρουσιάζονται για πρώτη φορά, η οποία φιλοξενείται μέχρι τις 4 Νοεμβρίου στην γκαλερί Ευρίπίδη.
Ένα... μικρό αδελφάκι προστέθηκε στην οικογένεια του Μουσείου Μπενάκη, ένα μουσείο αφιερωμένο στο παιχνίδι και το παιδί, που στεγάζεται σε ένα πυργόσπιτο χτισμένο στις αρχές του 20ού αιώνα πλάι στη θάλασσα και φιλοξενεί στις αίθουσές του πάνω από 3.000 παιχνίδια, από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
Φτιάχνουμε έναν επιλεκτικό οδηγό με τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις της χειμερινής περιόδου για παιδιά κάθε ηλικίας.
Είναι άνθρωποι που δεν χρειάζονται κάποιον λόγο για να βγουν έξω, βγαίνουν έτσι κι αλλιώς. Υπάρχουν άλλοι που θέλουν συγκεκριμένη πρόταση για να το κάνουν. Οι φίλοι της τζαζ ανήκουν νομίζω, και στις δυο κατηγορίες. Επειδή η πόλη η ίδια (και η κάθε έξοδος) είναι τζαζ – ή έτσι, αν θέλεις την βλέπεις. Για κάθε περίπτωση πάντως 5 τζαζ λόγοι (και περισσότεροι, είναι η αλήθεια) υπάρχουν για να βγει κανείς αυτές τις μέρες και ακολουθούν πιο αναλυτικά:
Ένα για δεκαετίες ξεχασμένο νεοκλασικό, κρυμμένο στη μικρή οδό Καπλανών, μεταξύ Σκουφά και Σόλωνος, ανοίγει τις πόρτες του για να υποδεχθεί και πάλι στα άλλοτε λαμπρά σαλόνια του το κοινό, φιλοξενώντας τα έργα του εικαστικού Κωστή Βελώνη, στο πλαίσιο του προγράμματος «Έργο στην πόλη», του Οργανισμού ΝΕΟΝ.
Μια εβδομάδα πριν την πρεμιέρα στο θέατρο της οδού Σαρρή, η νευρώδης νεανική ομάδα των Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Κωνσταντίνου Ασπιώτη, Ορφέα Αυγουστίδη, Αλέξανδρου Λογοθέτη, Γιώργου Χριστοδούλου και ο συνάδελφος τους Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, εδώ από τη θέση του σκηνοθέτη, αποκαλύπτουν ίχνη από το, ισπανικής καταγωγής, ψυχολογικό θρίλερ. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Πέντε άλμπουμ, νέας εσοδείας, που κυκλώνουν το ροκ, κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους και επανέρχονται κυκλικά στις ακροάσεις μας.
Αυτό θα πει δυναμική επιστροφή. Εκεί που το ροκενρόλ γίνεται εικόνα και η εικόνα ροκενρόλ έρχεται το Gimme Shelter Film Festival, σβήνει τα φώτα, πατάει play, ίσως ρίχνει μερικά ‘προσεχως’ στο πανί και υποδέχεται το κοινό του. Όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις, η συνέχεια επι της οθόνης.
Την πρώτη της πλήρη καλλιτεχνική σεζόν στο νέο της σπίτι, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ετοιμάζεται να εγκαινιάσει την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου η Εθνική Λυρική Σκηνή, στην πρώτη χρονιά ενός τριετούς προγραμματισμού, που επιμελήθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Γιώργος Κουμεντάκης και οι συνεργάτες του –αν και η δυναμική ομάδα που συγκρότησε δέχθηκε ένα σημαντικό πλήγμα στα τέλη Ιουλίου, με την αποχώρηση του διευθυντή του Μπαλέτου Αντώνη Φωνιαδάκη. Από το πλούσιο ρεπερτόριο της φετινής σεζόν, που κινείται πάνω σε κύκλους και ειδικά αφιερώματα, με έργα που για πρώτη φορά παρουσιάζονται από το λυρικό μας θέατρο, ξεχωρίσαμε τις δέκα, κατά τη γνώμη μας, πιο ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές προτάσεις, που παραθέτουμε εδώ κατά σειράν... εμφανίσεως.
Την συνεργασία του με το Μουσείο Μπενάκη επαναλαμβάνει και φέτος το Εθνικό Θέατρο, προσθέτοντας δύο καινούργιες παραστάσεις, στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης και στην Πινακοθήκη Γκίκα.
Μια εβδομάδα πριν την πρεμιέρα της σαιξπηρικής τραγωδίας στο θέατρο της Κηφισίας, ο Γεωργιανός σκηνοθέτης Λεβάν Τσουλάντζε και οι πρωταγωνιστές του Τάσος Ιορδανίδης, Ιωάννα Παππά και Πέμυ Ζούνη μιλούν για την προσπάθεια να απομακρύνουν τους ήρωες τους από το στερεότυπο. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Kαι όμως έχουν σχέση. O Γιώργος Χατζηνάσιος με τους Black Sabbath, o Γιάννης Αγγελάκας με τον Ραχμάνιχοφ, ο Τζορτζ Θόρογκουντ με την Κάκια Μένδρη και τον Μπάχ. Έχουν έναν κοινό τόπο συνάντησης- κινηματογραφικό. Οι μουσικές τους ακούγονται στις ταινίες του Νίκου Νικολαϊδη. Του Νικολαϊδη των Κουρελιών (που) τραγουδάνε ακόμη, της Γλυκιάς Συμμορίας, του Singapore Sling, των βινυλίων, της μουσικής.
Εν όψει του μουσικού αφιερώματος «Ο Γκάτσος που αγάπησα» στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου η ηθοποιός – που συμπράττει με το Μανώλη Μητσιά - επιλέγει αποσπάσματα και στιγμές από εμβληματικά έργα του κορυφαίου ποιητή, ανάμεσα σε αυτά που θ' ακουστούν επί σκηνής.
Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου ανοίγουν την πόρτα τους οι «Φαντασιακές εστίες» («Ιmagined Homes»), που αποτελούν το κεντρικό θέμα της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, η οποία διοργανώνεται από το Κρατικό Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και έως τις 14 Ιανουαρίου 2018 θα φιλοξενήσει 96 καλλιτέχνες και ομάδες, που προέρχονται από 37 χώρες.
Με τρεις διαφορετικές εκθέσεις κεραμικής και στα τρία του κτίρια (Κεντρικό, Πειραιώς και Ισλαμικής Τέχνης) το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται το φθινόπωρο. Εκθέσεις έργων που κατορθώνουν να συνομιλούν μεταξύ τους, παρά τους αιώνες που τα χωρίζουν.
Δέκα ημέρες πριν την πρεμιέρα στο θέατρο της Βουκουρεστίου, η μικρή dream team – Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Ψαρράς, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και Προμηθέας Αλειφερόπουλος – μας ανοίγουν για πρώτη φορά την πρόβα τους και μας μιλούν για το νέο τους, μεγάλο στοίχημα. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Περισσότερες από 200 εκδηλώσεις περιλαμβάνει το πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου 2017-2018 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, που στην πλειοψηφία τους κινούνται στο χώρο της «κλασικής» μουσικής.
Σταρ του θεάτρου και του Χορού, διεθνείς συμπαραγωγές, παγκόσμιες πρεμιέρες, αντισυμβατικές αναγνώσεις, επιδραστικά φεστιβάλ: Όλα όσα δεν πρέπει να χάσουμε το χειμώνα στη Στέγη.
Μια εικόνα για την πρόσληψη του δυτικού μοντερνισμού από τους κινέζους καλλιτέχνες του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα θέλει να προσφέρει η έκθεση «Κινέζικη ζωγραφική xieyi» του Εθνικού Μουσείου Τέχνης της Κίνας, που εγκαινιάζεται σήμερα στο ΕΜΣΤ.
Θαυμαστά δείγματα των επιτευγμάτων της αρχαίας κινεζικής επιστήμης και τεχνολογίας φιλοξενούνται από τις 23 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Ηρακλειδών, στο Θησείο, σε μια παιγνιώδη και βιωματική παρουσίαση για μικρούς και μεγάλους.
Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της παράστασης στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Κόσμου ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Καραντζάς και οι πρωταγωνίστριες του Λυδία Φωτοπούλου, Εμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη ανιχνεύουν τα όρια της αλμοδοβαρικής κωμωδίας. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι το Μάιο του 2018, ξεχωρίζουμε τις νέες εκείνες παραγωγές που θα βρεθούν στην κορυφή της θεατρικής μας ατζέντας.
Το Φεστιβάλ του Αναλογίου επιστρέφει κι αυτό το φθινόπωρο και οι δέκα προσκεκλημένοι συγγραφείς της φετινής διοργάνωσης – επτά Ελληνες και τρεις Σλοβάκοι – συστήνουν το έργο τους.
Την Αθήνα του Εθνικού Διχασμού μέσα από τη ματιά των γαλλικών στρατευμάτων που στάλθηκαν να πολεμήσουν σε ένα από τα δευτερεύοντα μέτωπα του Α' Παγκοσμίου πολέμου αναδεικνύει η φωτογραφική έκθεση «Αθήνα 1917: Με το βλέμμα της Στρατιάς της Ανατολής», που από τις 15 Σεπτεμβρίου φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη.
Γερό μπάσιμο του κινηματογραφικού φθινοπώρου με Μπίγκελοου, Λίμαν, Τομ Κρουζ, θρίλερ με άποψη («Έρχεται τη νύχτα») και γαλλικές κομεντί με τους «Πρώην» αλλά τα καλύτερα έρχονται αργότερα. Επιλέγουμε τις 5 ταινίες που περιμένουμε πώς και πώς να δούμε και μετράμε αντίστροφα μέχρι τις ημερομηνίες εξόδου τους...
Μπορεί η (ελληνογερμανική) documenta 14 να ολοκληρώνεται την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου στο Κάσελ, και μάλιστα με μια εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του δολοφονημένου από τους νεοναζί Παύλου Φύσσα, όμως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ο βασικός εταίρος της διοργάνωσης στην Αθήνα, συνεχίζει τη δράση του, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, με επόμενο σταθμό το... Πεκίνο.
Πολύ ψάξιμο δεν χρειάζεται για να πεις ποιο ήταν το τραγούδι του φετινού καλοκαιριού- όποιος δεν το έχει ακούσει, ενδιαφέρον θα ήταν να μας πεί πού είχε χαθεί τόσο καιρό.
