Αμαρτωλοί

Υπόθεση

Στον αμερικανικό νότο του 1930 οι δίδυμοι αδελφοί Σμόουκ και Σταγκ, επιστρέφουν στη γενέτειρα τους με σκοπό να ανοίξουν ένα μαγαζί που θα παίζει συνεχώς μπλουζ μουσική και οι θαμώνες θα μπορούν να διασκεδάσουν με χορό, πιοτό και τζόγο.

Η πρώτη συνάντηση των μαύρων αδελφών με τον λευκό ιδιοκτήτη της αποθήκης που στοχεύουν να αγοράσουν, είναι βασισμένη σε μια υπόγεια ένταση που σιγοβράζει. Εκείνοι του προσφέρουν πολλά χρήματα για να κλείσει η συμφωνία αλλά ο βλοσυρός ιδιοκτήτης συνεχίζει να τους προσβάλει αποκαλώντας τους «boys» λόγω του ρατσιστικού μίσους του.

Η κατάσταση εκτονώνεται με αμοιβαίες υποχωρήσεις («δεν πιστεύουμε να ανήκεις στην ΚΚΚ» τον ρωτούν κι εκείνος απαντά πως «δεν υπάρχει πλέον Κου Κλουξ Κλαν») λίγο πριν δώσουν τελικά τα χέρια. Οι «Δίδυμοι» δεν είναι τυχαίοι. Ματσωμένοι, με εντυπωσιακά κοστούμια αλλά και άψογοι χειριστές του περίστροφου, είναι γνωστοί στην περιοχή για τα ανδραγαθήματα τους αλλά και για κάποιες σκοτεινές ιστορίες από το παρελθόν. Το πώς χτίζεται ο μύθος τους από το σκηνοθέτη και σεναριογράφο Κούγκλερ αποτελεί υπόδειγμα αφήγησης.

Όλο το πρώτο μέρος που αποτυπώνει το πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο μιας εποχής βαθύτατου ρατσιστικού μένους αγγίζει το τέλειο. Η στυλιζαρισμένη κάμερα «συλλαμβάνει» πρόσωπα και καταστάσεις που γοητεύουν με την ζωντάνια και τη φυσικότητα τους, ενώ παράλληλα αναπτύσσονται και οι ιστορικά τεκμηριωμένοι πυλώνες της πλοκής.

Όμως το φιλμ από τη στιγμή που αλλάζει (αναίτια κατά την προσωπική μας άποψη) ρότα κι από αντιρατσιστικό δράμα μετατρέπεται σε θρίλερ υπερφυσικού τρόμου, αρχίζει να χάνει μέρος της γοητείας του. Πραγματικά μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόσο σπουδαίο έργο θα ήταν οι «Αμαρτωλοί» αν ο σκηνοθέτης των «Blackpanther» και «Creed, η γέννηση ενός θρύλου» συνέχιζε και ολοκλήρωνε την ταινία με πυξίδα του το ιστορικό υπόβαθρο μιας κατασκότεινης εποχής όπου το Κακό κρυβόταν βαθιά στις ρίζες της Αμερικής.

Συναρπαστική διπλή ερμηνεία από τον Τζόρνταν που υποδύεται και τα δύο αδέλφια, σε ένα φιλμ άνισο και εντέλει… αυτοκτονικό, που παρότι βλέπεται με μεγάλη άνεση, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.