Οι σκιές του Μπρούκλιν
Ο Έντουαρντ Νόρτον για δεύτερη φορά στην καριέρα του χρίζεται σκηνοθέτης και η αφορμή είναι το ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζόναθαν Λέθεμ.
Υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957 ο ιδιωτικός ντετέκτιβ ΛάιονελEσρογκπου πάσχει από σύνδρομο Τουρέτ αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο του μέντορα και μοναδικού φίλου του, Φρανκ Μίνα.
«Τι τρέχει με σένα;».
Την παραπάνω φράση την ακούει συχνά ο ήρωας όταν «πετάει» ανεξέλεγκτες και δίχως νόημα φράσεις που φέρνουν τον συνομιλητή του σε αμηχανία. Οι απαντήσεις του κοφτές και λιτές δίνουν το έναυσμα για να αποκτήσει η πλοκή μια κωμική νότα που προσδίδει στις «Σκιές του Μπρούκλιν» αν μη τι άλλο πρωτοτυπία και γούστο. Δυστυχώς όμως αυτή είναι και η μόνη καινοτομία σε ένα νουάρ παλιομοδίτικο και πολύπλοκο που προσπαθεί πολύ να τα καταφέρει σε όλα τα στοιχήματα που βάζει. Όμως τελικά το άγχος που φορτώνεται ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος-πρωταγωνιστήςπροκειμένου να φανεί αντάξιος του Λέθεμ αποδεικνύεται ανίκητο. Η ταινία έχει τις αρετές της: ατμόσφαιρα, ιστορικό ενδιαφέρον (παρακολουθούμε τις δυνάμεις που «έχτισαν» το μεγαλείο της πιο κινηματογραφικής και νουάρ πόλης σε όλο τον πλανήτη), δυνατό πρωταγωνιστή και μια ιστορία που συνδέει την πολιτική με την μαφία και τον καταραμένο έρωτα με την οικογενειακή τραγωδία. Όμως σταδιακά ο Νόρτον χάνει το κέφι ή ακόμη και την ενέργεια που απαιτεί ένα τόσο ισχυρό πρότζεκτ. Καταλήγει απλώς να φλυαρεί κινηματογραφικά και μοιάζει να νοιάζεται πρωτίστως να μην προδώσει τον χαρακτήρα του. Το μικρόβιο του ηθοποιού τελικά νίκησε εκείνο του σκηνοθέτη ή σεναριογράφου.
