Μύρτος, του Παύλου Μάτεσι στο θέατρο του Νέου Κόσμου

«…-Χρόνια τό περιμέναμε, ακούστηκε από απέναντι. Η τιμωρία των αμαρτωλών είναι ημέρα έορτάσιμος. Επιτέλους, ο Θεός σας εκδικήθηκε… -Λες; Εκδικήθηκε Σταύρο μου; -Γιατί ρε Διονυσία; Αυτή δεν είναι η δουλειά του;…»

Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής.

Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ. Προύχοντες και φορείς  της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Φαινομενικά καθωσπρέπει αλλά ουσιαστικά «λοιμών καθέδρα», όπως τους αποκαλούν οι απέναντι  που παρακολουθούν ηδονοβλεπτικά κάθε τους κίνηση.

Μια κόρη ανάπηρη εκ γενετής, ονόματι Περσεφόνη, μια μάνα που θεωρεί ότι η ασχήμια είναι αμάρτημα και προσπαθεί να καλύψει ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές, ένας πατέρας επιρρεπής στη μοιχεία και τη βία, ένα νεαρό κορίτσι που γίνεται μήλον της έριδος ως φορέας της απόλυτης σεξουαλικότητας, ένας εικοσάχρονος που δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί, ένα ζευγάρι υποτακτικών –βουβοί θεατές των εγκλημάτων των αφεντικών τους, μια νεαρή υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, ένας ευνούχος υποτακτικός που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.

Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας.

Η ομάδα 4Frontal μετά τον Μουνή, την Οικογένεια Μπες-Βγες, την Σοφία Λασκαρίδου – μια αγάπη μεγάλη, επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνεχίζοντας την αναζήτηση της σκηνικής αναπαράστασης ενός λογοτεχνικού κειμένου.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.