Γκουλτούρα Απόψε: Το Πεπρωμένο ονομάζεται Κλοτίλδη στο Bios

Έτσι και σε αυτό το ρομάντζο που διαδραματίζεται στον 18ο αιώνα, το απόλυτο “μισώ που σε γουστάρω” έπος ανεκπλήρωτου έρωτα, τζόγου, ναυαγίων, φυλακίσεων, πειρατιών και απαγωγών, η Κλοτίλδη Τρολ και ο Φιλιμάριο Ντυμπλέ ντρέπονται τόσο που θέλουν τόσο πολύ ο ένας τον άλλο σε σημείο γελοιοποίησης που θα κάνουν τα πάντα για να κάνουν ο ένας τη ζωή του αλλου μίζερη. Αυτή θα τον φλερτάρει, αυτός θα τη χλευάσει, αυτή θα τον στείλει ναυαγό σε ενα νησί, αυτός θα γίνει πειρατής και γκρουπιέρης και ενοικιαζόμενος ευγενής, αυτή θα τον κυνηγήσει ως τις φυλακές της Νεας Υόρκης, ξέρετε τώρα πως πάνε αυτά.

Η λεξη κλειδί εδώ είναι άνετο χιούμορ, ακομπλεξάριστο, χειμαρρώδες, έξυπνο και ανείπωτα χαζό ταυτόχρονα.

Η Αμαλία Καβάλη και ο Γιάννης Σοφολόγης παίρνουν αυτή την παράλογη ιταλική κωμωδία και την ξεμπουρδελεύουν διασκεδαστικά παίζοντας με τη θεατρική σύμβαση. Μιλούν απευθείας στο κοινο, σχολιάζοντας τις σκηνές που επέλεξαν ή όχι να παρουσιάσουν απο την ιστορία, γλεντάνε την ανοιχτή σύμβαση τους που τους επιτρέπει κάθε κάφρικο σχόλιο και αναφορά, αλληλεπιδρούν σε ανύποπτες αλλά καίριες στιγμές με τον άμοιρο μουσικό τους επί σκηνής ο οποίος χωρίς να μιλάει ελληνικά βρίσκεται ξαφνικα να παίζει ρόλους στην πλοκή, επισκέπτονται ενα νησί που ονομάζεται “MΠΕΣ!” (ναι, ΜΕ τα δυο χτυπήματα) και κυρίως αγκαλιάζουν την απόλυτη παράνοια αυτών των δυο ψωροπερηφανων εγωκεντρικών πρωταγωνιστών που δεν μπορούν παρά να μισιούνται και να έλκονται και να αλληλοβασανίζονται. Αγαπημένη λεπτομέρεια η άνεση με την οποία η Κλοτίλδη Τρολ βρίσκει παρηγοριά για τον ανεκπλήρωτο έρωτα της για τον Φιλιμάριο, στον πολύπαθη και σαν θύμα ερωτευμένο λούζερ αρραβωνιαστικό της, ο οποίος θέλει δεν θέλει γίνεται ο συνεργός της στην κατάκτηση του αληθινού αγαπημένου της.

Οι τρεις χαρακτήρες αυτοι, αλλά και η κόμισσα πειρατίνα και άλλοι πολλοί υποδύονται απο τους δυο νεαρούς ηθοποιούς και συνσκηνοθέτες με πανέξυπνα λιτά αξεσουάρ, πανω σε ένα αντίστοιχα λιτό αλλά ευφάνταστο πολυμορφικό τραπέζι που είναι και το μονο τους σκηνικό. Η ευρηματική κατασκευή της Ζωής Μολυβδά-Φαμέλλη γίνεται πυκνόβλαστο νησί, πειρατικό καράβι, πλωτό καζίνο, σεντούκι, φυλακή και μπουντρούμι με μινιμαλιστικούς μηχανισμούς που αντικατοπτρίζουν την υπεροχή αισθητική όλης της παράστασης και της παραγωγής.

Αυτό το ανέβασμα δικαιολογεί περίτρανα την επιλογή μας να τη βραβεύσουμε στο περσινό διαγωνιστικό του Bob theatre Festival, με έπαθλο αυτές τις δυο βδομάδες φιλοξενίας στο Bios. Προλάβετε μεχρι την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου την πιο αστεία και οτι-να’ναι ρομαντικοσαδιστική κωμωδία της σεζόν!