Γκουλτούρα Απόψε

Σου'χει τύχει; Η πρωταγωνίστρια να ουρλιάζει κλαίγοντας από ΠΟΝΟ και οργή, σε μια αδιανόητα δραματική στιγμή απόλυτης ψυχολογικής διάλυσης - αλλά εσύ να ΓΕΛΑΣ χωρίς αύριο, να μη μπορείς να κρατηθείς... και να είναι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το ζητούμενο της παράστασης και του έργου.Πηγή: Gkoultoura.gr

Παράσταση χωρίς λόγια, όχι σαν γράμμα αγάπης στον βωβό κινηματογράφο, όχι σαν homage, όχι με μιμική, παντομίμα ή σωματικό θέατρο. Βωβή παράσταση, απλά επειδή... μερικές φορές για να εκφράσεις, για να μεταδώσεις την αγάπη και τον έρωτα δεν χρειάζεσαι λέξεις. Ούτε όμως και για το μίσος.Πηγή: Gkoultoura.gr

Η ιστορία του Μίχαελ Κόλχαας είναι η τραγική περιπέτεια ενός θανασιμα σοβαρού και παθολογικα δικαιου άνθρωπου, παγιδευμενου μέσα σε έναν κόσμο επικίνδυνα γελοίο και ασυναισθητα άδικο.Πηγή: Gkoultoura.gr

Το έπος του Χάινριχ φον Κλάιστ, βουτηγμένος στο αίμα, τις μάχες και τις ανατροπές, σαν μονόλογος για έναν ηθοποιό καθηλωμένο επί μιάμιση ώρα πάνω σε μια καρέκλα; Κι όμως, συναρπαστικό!Πηγή: Gkoultoura.gr

Σε ένα αριστοτεχνικα φωτισμενο σκηνικό ναρκοπεδιο, τρεις Καναδοι στρατιώτες συμπληρώνουν με τις υποκειμενικες μαρτυρίες τους ένα εντυπωσιακα στημένο αφηγηματικο παζλ για τα τραυματικα γεγονότα μιας βδομάδας στο στρατόπεδο τους στο Αφγανιστάν.Πηγή: Gkoultoura.gr

Όπως λέμε... «ποιανού μαδαφάκα είναι αυτό το καπέλο στο κρεβάτι σου μωρή ΜΠΙΠ;».Πηγή: gkoultoura.gr

Όπως λέμε... «ποιανού μαδαφάκα είναι αυτό το καπέλο στο κρεβάτι σου μωρή ΜΠΙΠ;».Πηγή: gkoultoura.gr

Ο Στάλιν φιλούσε υπέροχα.Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που ο Μπουλγκάκοφ ξεκίνησε να του στέλνει τα περιβόητα «γράμματα αγάπης». Aν μη τι άλλο, αυτό είναι το αποτέλεσμα. Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: GKoultoura.gr

Την ξέρετε τη Σταματία - ή έστω μια Σταματία, του γένους οτιδήποτε. Αυτή η γραφική «θεία» (έχει δεν έχει ανίψια) λίγο-πολύ εκτός τόπου και χρόνου, που δεν παντρεύτηκε ποτέ, που μένει μόνη της αφού μάλωσε με όλα τα σόγια και περνάει τη μέρα της μέσα στο σπίτι της, πίσω από κατεβασμένες σίτες να βλέπει (και να κρίνει, πάντα να κρίνει) τι κάνει ο ένας και ο άλλος γείτονας, την έξω ζωή μέσα από το κενό ανάμεσα στις σίτες.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultura.gr

Μπορείς να κάνεις το «κόκκινο ποτηράκι»; Όλοι οι ηθοποιοί με σφιγμένη αγωνία, ενώ η Αριστέα Σταφυλαράκη προσπαθεί να πει ένα κομμάτι μονολόγου με το κόκκινο ποτηράκι -χωρίς τρικ, χωρίς κόλλα- σφηνωμένο στο στόμα της. Σιγά μην τα κατάφερνε, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Είναι η κίνηση, είναι η ακομπλεξάριστη όρεξη για πειραματισμό, για κάτι που μπορεί να είναι γελοίο ή πρωτοφανές. Δεν ξέρεις μέχρι να το τολμήσεις. Αρκεί να έχεις το θάρρος να εκφράσεις αυτό που σε τρώει, αυτό που σκέφτεσαι. Πηγή: Gkoultoura.gr

Αυτή είναι η ουσία την οποία βλέπει ο «εικονοκλάστης» σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου στο κλασσικό έργο του Σαίξπηρ. Μια ακολουθία από φόνους που καταστρέφουν ένα βασίλειο, ένας εκδικητικός κύκλος που μέχρι το τέλος προφτάνει τους ίδιους τους δολοφόνους.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultoura.gr

Κάτι φοβερό έχει συμβεί. Κάτι τραγικό, κάτι ανείπωτο, κάτι μη αναστρέψιμο. Κάτι από αυτά που αλλάζουν ζωές, που καταστρέφουν ζωές. Κάτι από αυτά που οριοθετούν το «πριν από αυτό το κάτι» από το «μετά από αυτό το κάτι».Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultoura.gr