22 Jump Street
Δύο τριαντάρηδες μπάτσοι γίνονται undercover μαθητές ενός κολεγίου, για να ανακαλύψουν το δολοφόνο μιας μαθήτριας. Συμμαθητές με «πυροβολημένους» (μεταφορικά) teenager, οι δυο ψευτοέφηβοι μπασκίνες θα βρεθούν πυροβολημένοι (κυριολεκτικά) από κακοποιούς, βασανισμένοι για τη σχέση τους και ταλαιπωρημένοι από ζόρικες γι’ αυτούς, αλλά διασκεδαστικές για τους θεατές καταστάσεις.
Για τη νέα τους μυστική αποστολή, ο Schmidt (Jonah Hill) και ο Jenko (Channing Tatum) θα χρειαστεί να ανταλλάξουν τα όπλα τους με κάρτες μέλους σε Αδελφότητες Κολεγίου. Σύντομα θα ανακαλύψουν ότι η ζωή στο κολέγιο είναι χαοτική και απολαυστικά επικίνδυνη. Η φιλία τους θα δοκιμαστεί, αφού νέα πρόσωπα θα μπουν στις ζωές τους. Έτσι, η προσοχή τους δεν θα είναι αποκλειστικά στραμμένη στην αποστολή τους, αλλά και στο πώς να επαναπροσδιορίσουν τη φιλία και τη σχέση τους.
Το «21 Jump Street», του αστυνομικού σίριαλ, στο οποίο εμφανιζόταν και ο νέος τότε Johnny Depp ελάχιστα μοιάζει με τον διάδοχο του, το 22 Jump Street. Πλέον, μιλάμε για μια καθαρή κωμωδία, με δράση, καφρίλα και εφηβικές καταστάσεις. Το ιδιαίτερο σε αυτό το έργο είναι ότι πρέπει να συνδυάσει τον κόσμο των ενηλίκων (οι μπάτσοι είναι 30ρηδες) με αυτόν των εφήβων. Και το ότι ο ένας από τους δύο undercover αστυνομικούς τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από τον άλλο. Ο δυναμικός Tatum τα πηγαίνει πολύ καλά στα σπορ και στις γυναίκες και δένει πολύ καλύτερα με τον κόσμο του Κολεγίου από τον πιο εσωστρεφή και κουλτουριάρη Jonah Hill. Κι έτσι αναγκάζονται να κάνουν άλλες παρέες, κάτι που δοκιμάζει τη σχέση τους και την επαγγελματική τους συνεργασία.
Βέβαια, όλη αυτή η μουρμούρα, η κλάψα και η παρωδία μελοδράματος, που τους κάνει να θυμίζουν παντρεμένο gay ζευγάρι που χωρίζει, αν και σπάει το μάτσο χαρακτήρα μιας περιπέτειας, αποδεικνύεται και ανέμπνευστη και κουραστική. Υπάρχουν όμως διασκεδαστικές και αστείες στιγμές στο έργο, όπως το περίεργο γαϊτανάκι του εκφοβιστικού αρχηγού της αστυνομίας Ice Cube, του Schmidt και μιας μαθήτριας στο κολέγιο (δεν αποκαλύπτουμε περισσότερα, για ευνόητους λόγους). Κωμικές ανατροπές στην πλοκή υπάρχουν αρκετές, ικανές να κρατήσουν το ενδιαφέρον, ενώ οι σκηνές δράσης δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Μια τυποποιημένη κωμωδία, που συνδυάζει αφέλεια, καφρίλα και αστυνομική πλοκή. Η (αλά παρωδία μελό) προβληματική σχέση των δύο πρωταγωνιστών βαλτώνει, αλλά υπάρχουν κάποια σημεία στο έργο με αρκετή πλάκα, ενώ κι οι γεμάτες με κόσμο που διασκεδάζει αμερικανικές παραλίες σε βάζουν σε καλοκαιρινή διάθεση.
Γιώργος Σμυρνής
