Μαντέλα: Ο Δρόμος Προς Την Ελευθερία

Η ταινία “Μαντέλα: Ο Δρόμος προς την Ελευθερία”, είναι βασισμένη στην αυτοβιογραφία του Προέδρου της Νοτίου Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα, ξεκινώντας από τη νεαρή του ηλικία, τις σπουδές του, την επαναστατική του δράση και τα 27 χρόνια που πέρασε στη φυλακή πριν γίνει Πρόεδρος και ανοικοδομήσει την χώρα του.

ΤΟ SUCCESS STORY ΕΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ

Πρόκειται για μια συγκαταβατική και προσεκτική πολιτική ταινία, για την ζωή και τους αγώνες του Νέλσον Μαντέλα. Ξεκινάει με κάπως μελοδραματικές εικόνες της Νοτιοαφρικανικής υπαίθρου. Μετά μας δείχνει έναν Μαντέλα με ελαττώματα στην προσωπική ζωή και οραματισμούς για μια πιο δίκαιη χώρα. Η κοινωνική αδικία παρουσιάζεται ανάγλυφα. Η επαναστατική του δράση τον φέρνει στην παρανομία και τη βία. Η ζωή του στη φυλακή αποτυπώνεται με αρκετά σκληρά χρώματα, ενώ η κοινωνία της χώρας διαλύεται εξαιτίας του ρατσισμού των λευκών και της αντίδρασης των έγχρωμων.

Το πιο ενδιαφέρον μέρος της ταινίας, από πολιτική κυρίως άποψη, είναι το τελευταίο. Όταν οι Λευκοί της Νότιας Αφρικής βλέπουν το αδιέξοδο στρέφονται σε αυτόν που έκλεισαν για πάνω από 20 χρόνια στη φυλακή, ως τρομοκράτη. Άλλωστε, οι διεθνείς αντιδράσεις ήταν ασφυκτικές, οι αγορές έχαναν την εμπιστοσύνη τους και η επαναστατική δράση των μαύρων δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα.

Οι πολιτικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Πρόεδρο Ντε Κλερκ και τον Μαντέλα, μας δείχνουν αρκετά ανάγλυφα πώς λειτουργεί η πολιτική. Επίσης, μας δίνουν ένα παράδειγμα χαρισματικής ηγεσίας. Ο Μαντέλα, ο οποίος είχε κάθε λόγο να μισεί τους λευκούς, υιοθετεί μετριοπαθή πολιτική, ώστε να επιτευχθεί κοινωνική ειρήνη. Έρχεται σε ρήξη με τη ριζοσπαστική σύζυγό του και καταφέρνει να επηρεάσει τον κόσμο που τον πιστεύει, ώστε να αποφευχθεί η βία και ο εμφύλιος σπαραγμός. Στο τέλος, ο απόκληρος, ο επαναστάτης, ο άνθρωπος που πέρασε τη μισή ζωή του στις φυλακές, ο Νέλσον Μαντέλα γίνεται ο ανώτατος άρχων μιας χώρας που θεωρούσε τους ανθρώπους του χρώματός του κατώτερα όντα. Έφερε μια ριζική αλλαγή και κατάφερε παράλληλα να αποφύγει τις καταστροφικές ρήξεις.

Πρόκειται για ένα προσεκτικό έργο, που αποφεύγει τα επικίνδυνα μονοπάτια, υπεραπλουστεύοντας κάποιες απο τις καταστάσεις της δύσκολης εκείνης περιόδου. Η ερμηνεία της ριζοσπαστικής συζύγου του, όταν ο Μαντέλα μπαίνει στη φυλακή, της Γουίνι από την Naomie Harris, είναι η πιο συναισθηματικά φορτισμένη και η πιο σημαντική στο έργο. Αξιόλογη είναι κι η ερμηνεία του πρωταγωνιστή Idris Elba, αλλά και αρκετών λευκών σε θέσεις εξουσίας.  

Σε γενικές γραμμές, αν και δε σου δίνει την αίσθηση ότι ζωντανεύει η ιστορία μπροστά σου, απευθύνεται περισσότερο σε όσους ενδιαφέρονται για τα πολιτικά θέματα, παρά στους σινεφίλ. Τα πολιτικά της αναφερόμενα, ειδικά στο τελευταίο μέρος, έχουν αρκετό ενδιαφέρον, ενώ μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση στην Νότια Αφρική του Απαρτχάιντ.

Γιώργος Σμυρνής