Επιμένει ακόμα στη μυθολογία των ζόμπι ο κινηματογραφικός ‘πατέρας’ της, Τζορτζ Ρομέρο, δυστυχώς με όλο και πιο αδιάφορα αποτελέσματα…
Σε ένα μικρό νησί κοντά στη Βόρεια Αμερική, οι νεκροί απειλούν τους ζωντανούς, με τους τελευταίους να μην μπορούν να εξοντώσουν αυτούς που κάποτε ανήκαν στις οικογένειές τους. Οι νόμοι δεν έχουν καμία ισχύ και ο κόσμος μετατρέπεται σε κόλαση… Ένας επαναστάτης θα κυνηγήσει όσα ζόμπι μπορεί να βρει και θα εξοριστεί από το νησί λόγω της δολοφονίας φίλων και γειτόνων του. Διψασμένος για εκδίκηση θα συγκεντρώσει μια ομάδα και θα γυρίσει στο νησί. Εκεί θα ανακαλύψουν ότι οι ορισμένοι κάτοικοι του νησιού έχουν δέσει με αλυσίδες τους νεκρούς μέσα στα σπίτια τους, προσποιούμενοι ότι συνεχίζουν κανονικά τις ζωές τους. Η έχθρα ανάμεσα σε 2 οικογένειες μεγαλώνει με τραγικά αποτελέσματα. Η συνεχής αιματηρή πάλη για επιβίωση θα οδηγήσει στο ερώτημα αν οι ζωντανοί μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά με τους νεκρούς…
Τι είναι πιο επικίνδυνο και ολέθριο; Τα ανθρωποφάγα ζόμπι ή οι ίδιοι οι άνθρωποι; Αυτή η ερώτηση μπορεί να είχε ριζοσπαστικές προεκτάσεις την εποχή του «Night of the Living Dead» που έφερνε κάτι πραγματικά νέο στο σινεμά του τρόμου, δεν έχει όμως πολλά να πει 42 χρόνια μετά. Μέτριες παραλλαγές των ίδιων καταστάσεων σε μια μέτρια παραγωγή που δεν έχει καν εμπενυσμένες gore σκηνές για να ανέβει το κέφι των fans.
Θοδωρής Τσιάτσικας
