Δράμα

Εντυπώσεις από την παράσταση «Δεσποινίς Τζούλια» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ που σκηνοθετεί η Λίλλυ Μελεμέ στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου.

Η ταινία του Κώστα Φιλιούση μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο, στην ταραγμένη περίοδο του 1961 και αφηγείται την μεγαλειώδη απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου.

Η ιταλίδα Alba Rohrwacher («Είμαι ο έρωτας») δίνει μια συνταρακτική ερμηνεία στο ρόλο μιας γυναίκας που αρνείται την θηλυκή της υπόσταση για να μπορέσει να επιβιώσει σε ένα κόσμο ανδροκρατούμενο και εχθρικό.

Εντυπώσεις από το έργο "Προδοσία" του Χάρολντ Πίντερ, που σκηνοθετεί ο Γιάννης Μόσχος στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.

Αν και αυθεντικό περιστατικό που συγκλονίζει, ο Pablo Agüero το αντιμετωπίζει σαν μια πειραματική άσκηση σκηνοθετικού ύφους, στερώντας το δυναμισμό μιας ιστορίας που θα μπορούσε να απογειώσει το φιλμ.

Το ποιητικό φιλμ του Νίκου Κορνήλιου προβλήθηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2015, στο 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και στο φεστιβάλ «Ποίηση και Κινηματογράφος» στο Όσλο τον Φεβρουάριο 2016.

Με πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Όσκαρ Ντάστιν Χόφμαν και με την σκηνοθετική υπογραφή του François Girard, σκηνοθέτη του βραβευμένου με Όσκαρ Μουσικής «Το Κόκκινο Βιολί», η ταινία «Χορωδία» αποκαλύπτει ότι το εξαιρετικό ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο αρκεί να τολμήσει το όνειρο!

Η άκρατη κι αλόγιστη δυτικοποίηση της σύγχρονης Κίνας, χωρισμένη σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους (1999, 2014, 2025) αλλά και σε 3 άνισες μεταξύ τους φιλμικές αποδόσεις.

Μια ελληνογερμανική συμπαραγωγή με σαφή άποψη για τη σύγχρονη οικονομικοκοινωνική κρίση, που εστιάζει μέσω της περιπέτειας των δύο ηρωίδων στην ελληνογερμανική διένεξη για να βγάλει τα (φιλικά για την Ελλάδα πάντως) συμπεράσματα της γύρω από αυτήν.

H επίσημη πρόταση του Καναδά για το όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2015 είναι μια ιδιαίτερη ταινία αγάπης που μιλάει γίντις (η γερμανοεβραϊκή διάλεκτος) και έχει γυριστεί στο πανέμορφο Κεμπέκ.

Μετά τη μεγάλη περσινή επιτυχία, "Ο Γυάλινος Κόσμος", το αριστουργηματικό έργο του Τεννεσσή Ουίλλιαμς, παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά από την Παρασκευή 4 Μαρτίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Θέατρο Εμπορικόν.

Ο Στράτος Τζίτζης διασκευάζει την ομότιτλη θεατρική μαύρη κωμωδία του και μιλά για την ιλαροτραγωδία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας που έχει ως φόντο φυσικά, την κρίση.

Ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης, ο κροάτης Dalibor Matanic, δίνει μια άλλη διάσταση στο γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και κερδίζει το βραβείο της Επιτροπής στο «Ένα κάποιο βλέμμα» του φεστιβάλ Κανών.

Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης γοητεύεται από τη φρεσκάδα και την ορμή των νεαρών ηρώων του (παρότι η ιστορία του είναι μια άγρια περιπέτεια ενηλικίωσης με ωμή βία) και μας συστήνει μια νέα ηθοποιό, τη Δάφνη Πατακιά με σπουδαίο μέλλον...

Μια σημαντική στιγμή του τσεχοσλοβακικού κινηματογράφου είναι η «Μαρκέτα Λαζάροβα» (1967) του Frantisek Vlácil που αποτελεί προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος (1931) του Vladislav Vancura και περιγράφει τη διαμάχη δυο αντίπαλων μεσαιωνικών φυλών.

Η μεταναστευτική κρίση είναι το θέμα της ταινίας του ταλαντούχου Jonas Carpignano που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο τμήμα Εβδομάδα Κριτικής του φεστιβάλ Κανών.

Σε θεατρικό blockbuster εξελίχθηκε η παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε που σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Λόγω της μεγάλης ζήτησης ανακοινώθηκε η πραγματοποίηση 6 επιπλέον παραστάσεων μετά τις 31 Ιανουαρίου.

Με τις 12 υποψηφιότητες που μάζεψε, η ταινία του Alejandro G. Iñárritu γίνεται αυτομάτως το ακλόνητο φαβορί των φετινών Όσκαρ και όλοι περιμένουν πλέον τη στέψη του βασιλιά Leo.

Σκηνοθετικό ντεμπούτο του ισπανού Zoe Berriatúa, που αφηγείται το πέρασμα τριών φίλων από την αθωότητα στο επώδυνο και βίαιο τέλος της εφηβείας.

Το ομότιτλο μυθιστόρημα του γερμανοεβραίου Jurek Becker πρωτοδημοσιεύτηκε το 1969. Πέντε χρόνια αργότερα έγινε ταινία από τον Frank Beyer που αποτέλεσε τη μοναδική οσκαρική υποψηφιότητα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, ενώ στα 1999 το χολιγουντιανό ριμέικ της είχε ως πρωταγωνιστή τον Robin Williams.

Με το βραβείο καλύτερου φιλμ στο Ένα Κάποιο Βλέμμα των Κανών αλλά και στο πρόσφατο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το ισλανδικό χαμηλότονο, ιλαροτραγικό «Δεσμοί αίματος» αποδεικνύει γιατί κάποιοι δεσμοί είναι πιο δυνατοί από κάποιους άλλους.

Το σπουδαίο ρωσικό έπος του Sergey Bondarchuk, διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος που έγραψε ο Leo Tolstoy, στην ολοκληρωμένη μορφή του που διαρκεί σχεδόν 7 (!) ώρες.

Το συγκλονιστικό αλληγορικό δράμα του 34χρονου Yuri Bykov καυτηριάζει την πολιτική κατάσταση στη Ρωσία, με τρόπο που δεν σηκώνει παρερμηνείες.

Το επίκαιρο και καυτό θέμα της κατάσχεσης περιουσιών είναι η κυρίαρχη ιδέα του δραματικού φιλμ που σκηνοθέτησε ο Ramin Bahrani σαν να πρόκειται για θρίλερ.

O χιλιανός Pablo Larraín («Νο») τα «χώνει» στην καθολική εκκλησία με τρόπο που δεν αφήνει ασάφειες, εκκρεμότητες ή αμφιβολίες για τις προθέσεις του.

Μετά από το εντυπωσιακό ντεμπούτο του με το «Πες στη μορφίνη ακόμα την ψάχνω» ο Γιάννης Φάγκρας επιστρέφει με ένα υπαρξιακό road movie γυρισμένο στην Αμερική.

Μετά από το εντυπωσιακό ντεμπούτο του με το «Πες στη μορφίνη ακόμα την ψάχνω» ο Γιάννης Φάγκρας επιστρέφει με ένα υπαρξιακό road movie γυρισμένο στην Αμερική.