ΠΕΜΠΤΗ
18
ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή»
Πριν από 50 περίπου χρόνια, 20 γονείς υπερέβησαν την προσωπική τους πρόκληση και συνασπίστηκαν σ’ έναν κοινό σκοπό: Να δουν παιδιά με εγκεφαλική παράλυση – μεταξύ αυτών και τα δικά τους παιδιά – να προχωρούν προς την ενηλικίωση με ίσες ευκαιρίες για την ανάπτυξη των εμπειριών, των δεξιοτήτων, των γνώσεων και των ταλέντων τους, ώστε να ενσωματωθούν άνετα στην κοινωνία των συνανθρώπων τους.
Σήμερα, η Δάφνη Οικονόμου, η πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών που ιδρύθηκε τότε διαβεβαιώνει πως ο ιδρυτικός σκοπός είναι μια διαχρονική έγνοια. «Πιστεύουμε στην μοναδική αξία και τις απέραντες δυνατότητες κάθε ανθρώπου με αναπηρία και είμαστε αποφασισμένοι ο άνθρωπος αυτός να μην απομονώνεται ποτέ, ούτε να του αφαιρείται ποτέ η ελπίδα, αλλά απεναντίας με τη βοήθειά μας, να αποκτήσει τη θέση στον ήλιο που δικαιούται. Για να πετύχουμε αυτό το στόχο, προσπαθούμε διαρκώς να γεφυρώσουμε τις διαφορές και να άρουμε τους φραγμούς που δημιουργεί η άγνοια και η προκατάληψη και να διαφωτίσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία» σημειώνει.
Σήμερα στην «Πόρτα Ανοιχτή», τις εγκαταστάσεις της Εταιρίας στην Αργυρούπολη εξυπηρετούνται καθημερινά και δωρεάν 240 νήπια, παιδιά, έφηβοι και ενήλικες με εγκεφαλική παράλυση, προσφέροντας ιατρική περίθαλψη και θεραπεία, κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη, προσχολική και σχολική εκπαίδευση, προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και προεπαγγελματικής κατάρτισης εφήβων, κέντρο ημέρας, παραγωγικά εργαστήρια, καλλιτεχνική λέσχη και λέσχη φιλίας ενηλίκων, τόσο μέσα από προσωρινή όσο και μόνιμη διαμονή.
Δυστυχώς, πολλά από τα κεφάλαια των παροχών έχουν τροποποποιηθεί εξαιτίας της πανδημίας. Είναι χαρακτηριστικό πως τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση συχνά παρουσιάζουν αναπνευστικά προβλήματα και χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας από τον ιό. «Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση και, μόνο o κίνδυνος μιας τόσο μεταδοτικής αρρώστιας σε μια δομή με παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, δημιούργησε αυτομάτως πολλά και σοβαρά διλήμματα. Σ’ αυτά προστέθηκαν τα διφορούμενα ‘πρωτόκολλα’ που λαμβάναμε από τα Υπουργεία με διαφορετικές οδηγίες για το Ειδικό Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο, που φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις μας, και διαφορετικές για τα υπόλοιπα προγράμματα της δομής. Και ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα αποτέλεσε η σημαντική μείωση καταβολής των νοσηλίων από τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της μειωμένης προσέλευσης των εξυπηρετούμενων, πράγμα που αυτόματα συνεπάγεται μείωση σημαντικού μέρους των εσόδων μας» σχολιάζει κ. Οικονόμου.
Με 240 εξυπηρετημένους και 120 εργαζόμενους, είναι απαραίτητο η όποια συνεισφορά του δημοσίου να είναι σταθερή, και να μην ‘πνίγεται’ στη γραφειοκρατία
Η πανδημία που επιστράτευσε όσο ποτέ πριν την ψυχραιμία των ανθρώπων του οργανισμού – προκειμένου να μείνει κυριολεκτικά η «Πόρτα Ανοιχτή» στους εξυπηρετούμενους παρέχοντας απασχόληση και περίθαλψη στο σπίτι – θα ήταν ένα ακόμα μείζον ζήτημα στα διαχρονικά προβλήματα ενός σωματείου με τόσο σύνθετο έργο.
Η οικονομική δυσπραγία αναδεικνύεται σε «αιώνιο πρόβλημα όλων των Ειδικώς Αναγνωρισμένων Φιλανθρωπικών Σωματείων» όπως το ονομάζει η πρόεδρος της Εταιρείας. «Στην Ελλάδα, όπως και στα περισσότερα μέρη του κόσμου, σωματεία όπως το δικό μας, εκπληρώνουν ένα μεγάλο μέρος του προνοιακού έργου του κράτους, αλλά στην Ελλάδα έχουμε περάσει περιόδους που η προσφορά μας αυτή δεν αναγνωρίζεται, ούτε αμείβεται επαρκώς. Ως εκ τούτου, η διατήρηση και ανάπτυξη του έργου μας εξαρτάται διαρκώς από τη γενναιοδωρία της κοινωνίας. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε μια μεγαλύτερη αναγνώριση της προσφοράς μας, αλλά με 240 εξυπηρετημένους και 120 εργαζόμενους είναι απαραίτητο η όποια συνεισφορά του δημοσίου να είναι σταθερή, και να μην ‘πνίγεται’ στη γραφειοκρατία, που είναι το άλλο μόνιμο πρόβλημα του τόπου μας».
Το κρατικό κενόΚατά συνέπεια, η ιδιωτική χορηγία έρχεται και πάλι να δώσει τη λύση και συχνά να αναπληρώσει το κρατικό κενό – σε μια εταιρεία που προσφέρει όλες τις υπηρεσίες της δωρεάν ενώ το κράτος δεν συμβάλλει παρά με το 40% των ετήσιων αναγκών της. Συνεπώς «εξαρτώμαστε διαρκώς από την γενναιοδωρία της κοινωνίας» τονίζει η κ. Οικονόμου.
«Ανεκτίμητη υπήρξε πάντοτε η ενίσχυση που λαμβάνουμε από τα μεγάλα φιλανθρωπικά ιδρύματα, όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το Ίδρυμα Μποδοσάκη, που κυριολεκτικά ‘έσωσαν’ τον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα τα τελευταία 12 χρόνια της οικονομικής κρίσης. Με λίγες εξαιρέσεις, δεν έχουμε βρει την ίδια αλληλεγγύη από τον επιχειρηματικό κόσμο, όποτε η ιδιωτική, ατομική χορηγία παραμένει απαραίτητη για εμάς. Στα πολλά χρόνια της ζωής μας, είδαμε πως η προάσπιση του ήθους και των αρχών μας και η καλή φήμη της δουλειάς μας ενθαρρύνουν πράξεις εμπιστοσύνης και γενναιοδωρίας από ιδιώτες, στους οποίους εκφράζουμε βαθύτατη ευγνωμοσύνη, και στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, αυτό το ατομικό χέρι βοήθειας γίνεται ακόμα πιο πολύτιμο».
Πώς μπορείτε να στηρίξετε το έργο της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών – Πόρτα Ανοιχτή:
