Μία βραδιά με ψέματα και αλήθειες του Φοίβου Δεληβοριά

Σάββατο, περίπου 21.30 το βράδυ και η οδός Ηπείρου έξω από το Κύτταρο είναι γεμάτη από κόσμο που έκανε ουρά για να μπει στο ιστορικό λαϊβάδικο προκειμένου να ακούσει τον Φοίβο Δεληβοριά. Έναν καλλιτέχνη που με τα χρόνια έχει χτίσει ένα εξαιρετικά πιστό κοινό που τον ακολουθεί γεμίζοντας ασφυκτικά τους χώρους που τραγουδά.

Λίγο μετά τις 22.30, ο δημοφιλής τραγουδοποιός βγήκε στη σκηνή του Κύτταρου απλά ντυμένος, όπως συνηθίζει, και μάς τραγούδησε «Μόνο… Ψέματα». Έχοντας συντροφιά του την ταλαντούχα Νεφέλη Φασούλη, έστησε ένα πρόγραμμα με νέα τραγούδια που παρουσιάζονται για πρώτη φορά από τον νέο του δίσκο – ακόμη δεν έχει τίτλο – που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2020 από την Inner Ear, αλλά και με τραγούδια από το σύνολο της δισκογραφίας του, από την «Παρέλαση» έως την «Καλλιθέα» και από το «Χάλια» έως τον «Καθρέφτη»  με όλες τις ενδιάμεσες στάσεις.

Η έναρξη ήταν ήρεμη, με τον υπέροχο «Μπάσταρδο γιο» και τη «Bossa nova του Ησαΐα» σε μία ενδιαφέρουσα διασκευή με τη Νεφέλη Φασούλη. Αμέσως μετά οι τόνοι ανέβηκαν μ’ ένα πικάντικο σχόλιο του Φοίβου Δεληβοριά για την απαγόρευση καπνίσματος. «Νιώθω πολύ περίεργα που τραγουδώ σε τόσο καθαρή ατμόσφαιρα. Στις περσινές μου συναυλίες εδώ, είχατε κάνει ντουμάνι το μαγαζί και είχα συνηθίσει. Αρχίζω να φοβάμαι πως αν τραγουδήσω στο Κύτταρο και του χρόνου, μπορεί να μην έχει ούτε ποτά, μπορεί να μην έχει καν σερβιτόρες. Να έχουν απαγορευτεί όλα!» είπε χαριτολογώντας.

Τη σκυτάλη πήρε ένας «Σκύλος από το Κολωνάκι» και ένα νέο ενδιαφέρον τραγούδι του, το «Ένα Σάββατο που μοιάζει Κυριακή», που έγραψε στη Θεσσαλονίκη, ένα βράδυ που περπατούσε σ΄έναν δρόμο με πολλές εκκλησίες και παρατηρούσε τον κόσμο γύρω του που έμοιαζε με πιο…γερασμένος, σαν βυζαντινές εικόνες αγίων.

Μετά από το «Bolero» των χωρισμένων και το «Θα ‘θελα να ‘μουν εκεί» ακολούθησε άλλη μια προσωπική αποκάλυψη… «Μικρός δεν πίστευα ότι θα γράψω ποτέ ερωτικό τραγούδι. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το “Παρε με” της Αφροδίτης Μάνου που τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου», είπε και έδωσε το μικρόφωνο στην αδυναμία του, τη Νεφέλη Φασούλη να το τραγουδήσει, ενώ στη συνέχεια η ενδιαφέρουσα αυτή ερμηνεύτρια είπε και ένα από τα τραγούδια που της έχει γράψει ο ίδιος.

«Από τότε που έγινα πατέρας, η ζωή μου έχει αλλάξει σ΄όλα τα επίπεδα» θα εξομολογηθεί αργότερα. «Η κόρη μου η Ιόλη είναι “παντρεμένη” με τον Κωνσταντή από το σχολείο της, θέλει να ντυθεί Μορτίσια Άνταμς και εγώ πηγαίνω συνεχώς σε παιδικά πάρτυ μαζί της. Μοιραία παρατηρώ πολύ τα παιδιά πλέον. Έτσι έγραψα άλλο ένα καινούριο τραγούδι», ανέφερε και τραγούδησε το λυρικό και ευαίσθητο «Κάποια παιδάκια».

Και τότε ήταν που το κλίμα άλλαξε. Τότε ήταν που η μουσική αυτή παράσταση πήρε μία χροιά πιο πολιτικοκοινωνική. Είχε έρθει η ώρα του συγκλονιστικού τραγουδιού που ο Φοίβος έγραψε για την Ελένη Τοπαλούδη, την κοπέλα που το 2018 δολοφονήθηκε άγρια στη Ρόδο. «Είχα πάθει εμμονή, διάβαζα τα πάντα για το περιστατικό με την κοπέλα αυτή. Ένιωθα ο ίδιος ενοχές γι΄αυτό που της έκαναν. Έτσι έγραψα ένα τραγούδι γι΄αυτήν. Ήθελα να έχει το όνομά της για να μην ξεχαστεί», είπε και το τραγούδησε με πάθος, μεταδίδοντας κύματα συγκίνησης στο κοινό του.

Διάλειμμα και… φωτιά!

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, επέστρεψε δριμύτερος και σε πιο έντονους ρυθμούς. «Είμαι ανυπόφορος όταν δημιουργώ, όταν γράφω τραγούδια», αποκάλυψε. «Πέρασα μία φάση πρόσφατα που έβλεπα πολλή τηλεόραση. Μία ολόκληρη μέρα έβλεπα τηλεόραση δηλαδή. Το βράδυ όταν έπεσα να κοιμηθώ είδα στον ύπνο μου δύο τεράστια αρχίδια να πετάνε πάνω από την πόλη. Προσπαθούσα να βρω ποια αρχίδια είναι αυτά και τα έκανα τραγούδι. Άγρια Ορχιδέα λοιπόν», είπε και προλογίζοντας το τραγούδι για το οποίο έχει κατηγορηθεί από την παρούσα κυβέρνηση, καθώς μέσω αυτού αναφέρεται σε έναν γνωστό πολιτικό και έναν γνωστό δημοσιογράφο της Ελλάδας*.

Στη συνέχεια «πήρε»… φωτιά. Τραγούδησε το νέο του τραγούδι «Μόνο Ψέματα», πολλά από τα παλιά του τραγούδια – από τον «Καθρέφτη», το «Αφού δε μ’ αγαπάς» μέχρι και την «Κική» που αφιέρωσε συγκινημένος στη σπουδαία Κική Δημουλά που είχε φύγει από τη ζωή λίγες ώρες πριν- αλλά και πολλές διασκευές – όπως το «Νύχτωσε Νύχτα» των Κατσιμιχαίων, το «Τα ρούχα μου μυρίζουνε φωτιά» του Μάλαμα, τον «Νοσταλγό του rock ‘n’ roll» του Γιοκαρίνη, αλλά και το μοναδικό «Rock ‘n’ roll στο κρεβάτι» του Παύλου Σιδηρόπουλου και το «Κοπερτί» των Γιάννη Παμαλίδα και της Λένας Πλάτωνος.

Στο ανκόρ ξεσήκωσε κυριολεκτικά το Κύτταρο τραγουδώντας μοναδικά το «Ταξικό» των Χατζηφραγκέτα.

Η μουσική παράσταση που έστησε ο Φοίβος Δεληβοριάς  στο Κύτταρο – το ιστορικό αυτό μαγαζί από το οποίο έχουν περάσει καλλιτέχνες όπως ο Τζίμης Πανούσης, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, αλλά και πιο παλιά, όταν λεγόταν Φαληρικόν, ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Στέλιος Καζαντζίδης- τα είχε όλα. Πολλά ψέματα, αλλά και πολλές πολλές αλήθειες.  Είχε τραγούδι, κέφι και -λίγο- χορό, είχε έρωτα, αλλά και μπόλικο προβληματισμό για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Γιατί ο Δεληβοριάς είναι ένας καλλιτέχνης με ιδιαίτερες ανησυχίες και ευαισθησίες και έχει τις «κεραίες» του στραμμένες πάντα στο τι συμβαίνει γύρω του. Δεν κάνει μουσική για τη μουσική. Φτιάχνει τραγούδια που κάτι θέλει να πει, τραγούδια με ρέοντα και μπόλικο στίχο και μέσα από αυτά αντικατοπτρίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο την πραγματικότητα έτσι όπως εκείνος τη βιώνει.

Στα μείον της βραδιάς η ακουστική. Ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά από τους μικροφωνισμούς και τα πολύ δυνατά μπάσα -καθόμασταν στον εξώστη- που μάς στερούσαν τη… μουσική και τα λόγια του Φοίβου. Ίσως κάτω στην κεντρική αίθουσα η κατάσταση ήταν καλύτερη, ωστόσο αυτό δε δικαιολογεί κάτι, καθώς η τιμή του εισιτηρίου για καθήμενους και ορθίους δεν υπόκειται σε διαβαθμίσεις.

*Σε συνέντευξή του στην ΕΦΣΥΝ στην ερώτηση για το «αν αλλοιώνεται ο πληθυσμός μας από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, όπως είπε ένας υπουργός», απάντησε: «Και βέβαια, αλλά προς το καλύτερο. Οταν ένας άνθρωπος σώζεται από τον θάνατο στη δική σου αγκαλιά, παύεις να έχεις αυτή τη μοσχαρίσια φάτσα κι αυτή την «αρχιδίσια ερημιά» που εκπέμπουν άτομα όπως ο συγκεκριμένος υπουργός. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, είναι από στίχο σε καινούργιο μου τραγούδι. Μια μέρα έβλεπα αυτόν τον υπουργό να μιλάει. Μετά άλλαξα κανάλι και μίλαγε ο Λιάγκας. Το βράδυ είδα στον ύπνο μου δύο γιγάντια αρχίδια που πετούσαν πάνω απ’ την πόλη. Κι έγραψα ένα τραγούδι, την ‘’Αγρια Ορχιδέα’’.»