Κυνηγός
Αχρείαστο reboot μιας κλασικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας των 80ς που είχε πρωταγωνιστή τον Άρνι Σβαρτσενέγκερ ο οποίος τα έβαζε με εξωγήινους πολεμιστές.
Οι πιο θανάσιμοι κυνηγοί του σύμπαντος είναι πιο δυνατοί, πιο έξυπνοι και πιο φονικοί από ποτέ, έχοντας εξελιχθεί γενετικά με DNA από άλλα είδη. Οταν ένα νεαρό αγόρι προκαλέσει κατά λάθος την επιστροφή τους στη Γη, μόνο μια ετερόκλητη ομάδα πρώην στρατιωτών και μια καθηγήτρια εξελικτικής βιολογίας θα μπορέσουν να εμποδίσουν το τέλος του ανθρώπινου είδους.
Έχοντας μια ικανοποιητική αρχική ιδέα (ο πιτσιρικάς που πάσχει από αυτισμό λύνει το αίνιγμα που οι φωστήρες της ΝΑΣΑ αδυνατούν να κατανοήσουν) που χρησιμεύει για να πάρει μπρος η δράση, η αλήθεια είναι πως μας είχε προϊδεάσει θετικά το ριμέικ της εμβληματικής ταινίας των 80ς.
Όμως η συνέχεια είναι σχεδόν αποκαρδιωτική. Συνηθισμένες και ανώδυνες μονομαχίες είτε μέσω όπλων είτε σώμα με σώμα. Διάλογοι που απευθύνονται σε όχι και τόσο νοήμονα όντα. Αστειάκια που δεν δικαιολογούνται από την κρισιμότητα της περίστασης (μεγάλε, κοντεύεις να τα τινάξεις δεν το βλέπεις;) ακόμη κι αν είσαι τέρας ψυχραιμίας και αισιοδοξίας. Ερμηνείες που μας κάνουν να νοσταλγούμε (αν είναι δυνατόν) τον… Σβαρτσενέγκερ!
Τελικά μόνο τα εφέ και μια σπλατεριά στη γραφή όταν ο εξωγήινος μακελεύει τους γήινους είναι τα μόνα που αξίζουν στο φιλμ.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
