MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
19
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΙΝΕΜΑ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ X
ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΤΑΙΝΙΑ X
12ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου
A.I. Τεχνιτή νοημοσύνη
American Psycho
Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba Το κάστρο του απείρου (με υπότιτλους)
Flow
Greek Mountain Film Festival
Keeper
Misericordia
Nouvelle Vague
Qypi
REC’n’Play
Reservoir Dogs
The Blair Witch Project
The Rocky Horror Picture Show
Wicked: Μέρος δεύτερο
Άγια νύχτα, άγρια νύχτα
Ένα απλό ατύχημα
Αγριες φράουλες
Αμαρτωλοί
Αναπαράσταση
Αν είχα πόδια θα σε κλωτσούσα
Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας… και Ανοιξη
Απόδραση στη Νορμανδία
Από τι είμαστε φτιαγμένοι
Αχινός
Βερμίλιο: Η Νύφη του Βουνού
Βουγονία
Δεσποινίς Μόξι: Η Οδύσσεια μιας γάτας (μεταγλωττισμένη)
Ζωούπολη 2 (μεταγλωττισμένη)
Ζωούπολη 2 (με υπότιτλους)
Η Πολυκατοικία
Η ετυμηγορία
Η θυσία
Η μύγα
Η συμμορία των μάγων 3
Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ
Η ώρα του λύκου
Θεώρημα
Καμία άλλη επιλογή
Κρίστι
Μέρες οργής
Με λένε Στέλιο
Μια μάχη μετά την άλλη
Μπερλινγκουέρ: Η μεγάλη ελπίδα
Μόνος στο σπίτι 2: Χαμένος στη Νέα Υόρκη
Νυρεμβέργη
Νυχτερινή εφημερία
Νύχτα Αγωνίας
Ο Κινηματογραφιστής
Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά
Ο βασιλιάς των βασιλιάδων: Μια ιστορία από τον Κάρολο Ντίκενς (μεταγλωττισμένη)
Ο εξολοθρευτής άγγελος
Οι ώρες
Ο κανόνας του παιχνιδιού
Ο μεγάλος Δικτάτωρ
Οταν ο Χάρι γνώρισε την Σάλι
Πέντε νύχτες στου Φρέντι 2
Πολύ σκληρός για να πεθάνει
Ρέκβιεμ για ένα όνειρο
Ρενουάρ
Σιωπηλή αγάπη
Σπασμένη φλέβα
Στο νησί του Αμρουμ
Συναισθηματική αξία
Συνύπαρξη, λέμε τώρα
Σώστε τον πράσινο πλανήτη
Τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα του Μίκυ
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων
Τα παιδιά του Παραδείσου
Το δέντρο που πληγώναμε
Το καταφύγιο του τρόμου
Το οτιδήποτε
Το πατρικό
Το ταρανδάκι των Χριστουγέννων (μεταγλωττισμένη)
Το χειρόγραφο της Σαραγόσα
Τρία χιλιόμετρα ως το τέλος του κόσμου
Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους-Σπουδαστικό
Χάιντι: Η διάσωση του μικρού λύγκα (μεταγλωττισμένη)
Χαμένες αγάπες
Χειμωνιάτικο φως

Ο Πήτερ Παν είχε δίκιο!

Γιατί η ιστορία του αγοριού που δεν είχε σκοπό να μεγαλώσει ποτέ μας δείχνει έναν εξαιρετικό τρόπο να αντιμετωπίζουμε τη ζωή!

author-image Μαρία Γεωργιλάκη

Πρέπει να ήμουν 6-7 χρονών όταν είδα για πρώτη φορά την ταινία του Disney Πήτερ Παν! Η ιστορία του μικρού αγοριού και των παιδιών που το έσκαγαν πετώντας από παράθυρό τους το βράδυ για να τον ακολουθήσουν στη Χώρα του Ποτέ είχε στοιχειώσει τα όνειρά μου για πολλές νύχτες. Και βέβαια, η Τίνκερμπελ ήταν η αγαπημένη μου! Ήθελα να έχω τα μαλλιά της, το φόρεμά της, τα λεπτεπίλεπτα φτερά της και -φυσικά- τη μαγική χρυσόσκονή της! Στο παιδικό μυαλό μου η Χώρα του Ποτέ θα μπορούσε να υπάρχει στ’ αλήθεια. Γιατί το παιδικό μυαλό εύκολα μπορεί να πιστέψει πως αρκεί να θέλεις πολύ κάτι για να γίνει στ’ αλήθεια. Και κανείς δεν μπορεί να πει σ’ ένα παιδί ότι κάτι είναι “αδύνατον”. Ότι, για παράδειγμα, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες μια μέρα να γίνει αστροναύτης ή η πιο διάσημη μπαλαρίνα στον κόσμο ή ο μεγαλύτερος ζωγράφος όλων των εποχών. Κι έτσι, ανάμεσα σε ιστορίες με γοργόνες, πειρατικές μάχες και την υπέροχη θέα που έχεις όταν κοιτάς τον κόσμο πετώντας ψηλά, ο Πήτερ Παν απλά επιβεβαίωσε αυτό που ήξερα κι εγώ: ότι όλα είναι δυνατά. Ίσως τελικά, κι ο ίδιος δεν είναι ότι δεν ήθελε να μεγαλώσει, απλά αρνιόταν να αφήσει οποιονδήποτε να του πει τι μπορεί (και τι δεν μπορεί) να κάνει. Και είχε δίκιο! Γιατί όπως πίστευε κι εκείνος, το μόνο που χρειαζόμαστε για να κάνουμε κάθε όνειρό μας πραγματικότητα είναι λίγη νεραϊδόσκονη και μερικές ευχάριστες σκέψεις! Μαζί με μια δόση τόλμη, αρκετή ειλικρίνεια, άφθονη αισιοδοξία, θάρρος και τη δύναμη να είσαι απλά ο εαυτό σου! Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας!

piterpan

Η κλασική ταινία της Disney Πήτερ Παν προβάλλεται αυτές τις μέρες στα κανάλια Novacinema! Και το καλύτερο; Χάρη στον αποκωδικοποιητή Novabox+ μπόρεσα να την γράψω για να τη δούμε όλοι μαζί οικογενειακώς την ώρα που επιστρέψαμε στο σπίτι ώστε να τη χρησιμοποιήσω ως αφορμή προκειμένου να εξηγήσω στα παιδιά ότι μπορούν να συνεχίσουν να πιστεύουν στα όνειρα και τις επιθυμίες τους για όσο περισσότερο γίνεται! Ευτυχώς που το έκανα γιατί θέλουν να τη βλέπουν ξανά και ξανά…

Περισσότερα από CINEMA