Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Πώς αποτυπώνεται το νερό στην τέχνη;
Σήμερα 22 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Ας δούμε, λοιπόν, πώς καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο και απ’ όλες τις εποχές επιλέγουν να αποτυπώσουν το στοιχείο του νερού στην τέχνη τους.
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό, καθιερώθηκε σε συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το περιβάλλον και την ανάπτυξη. Στο Ρίο ντε Τζανέϊρο, το 1992, αποφασίστηκε η 22η ημέρα του Μαρτίου κάθε έτους ως παγκόσμια ημέρα νερού. Η σημασία του νερού είναι αδιαμφισβήτητη αφού είναι ο σημαντικότερος πόρος του πλανήτη μας, το πολυτιμότερο αγαθό της φύσης.
Πέρα από την σημασία του στην καθημερινή μας ζωή, το νερό έχει επηρεάσει και τον χώρο της τέχνης. Η ύπαρξη του και μόνο έχει εμπνεύσει ανά τα χρόνια μερικούς από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο. Το νερό έχει παρουσιαστεί και σχηματοποιηθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους καθ’ όλη την ιστορία της Τέχνης. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσελκύει την προσοχή των καλλιτεχνών, οι οποίοι «μαγεύονται» από αυτό.
[relart 1]
Οι δυνατότητες είναι ατελείωτες. Από πελώρια και συντριπτικά κύματα σε γαλήνιες λίμνες, ποτάμια και πισίνες οι καλλιτέχνες από πάντα ασκούσαν έμπνευση για τα έργα τους από τις διαφορετικές ουσίες του νερού.
Ας δούμε λοιπόν μερικά από αυτά τα έργα:
David Hockney “Portrait of an Artist (Pool with Two Figures)”, 1972
Claude Monet, “Nymphéas” (1906)
Claude Monet “Waterloo Bridge”, 1903
Ο τρόπος με τον οποίο αποδίδεται το νερό σε κάθε έργο τέχνης προφανώς διαφέρει ανάλογα με την εποχή, την θεματική του πίνακα και φυσικά τον καλλιτέχνη. Η χρησιμότητα της αποτύπωσης του νερού σε έναν πίνακα διαφέρει επίσης σημαντικά. Μπορεί να αποτελεί κύριο ή βοηθητικό στοιχείο του πίνακα. Μπορεί να υπάρχει για αισθητικούς λόγους ή μονάχα για να καθορίσει την τελική σύνθεση του πίνακα.
Katsushika Hokusai “Ocean Waves”
Katsushika Hokusai “Masculine Wave”
Katsushika Hokusai “Kirifuri Waterfall at Kurokami Mountain in Shimotsuke”, 1831-1833
Georges Seurat “Bathers at Asnières”, 1884
Georges Seurat “Horses in the Water”, 1883
Το νερό δεν είναι μόνο ένα καθαρά ρεαλιστικό χαρακτηριστικό στην τέχνη. Ενδέχεται επίσης να είναι συμβολικό. Από πολλούς ανθρώπους του πολιτισμού, αντιμετωπίζεται ως το καθολικό σύμβολο της αλλαγής. Έχει την δυνατότητα να ακολουθήσει οποιαδήποτε πορεία, ενώ η ροή του δεν σταματάει ποτέ. Το νερό όμως χρησιμοποιείται και από πολλούς καλλιτέχνες ως σύμβολο αγνότητας, ηρεμίας και γαλήνης. Την ίδια στιγμή όμως, στα χέρια ενός διαφορετικού καλλιτέχνη μπορεί να αποτυπώσει την καταστροφή, τον φόβο και την απόγνωση.
William Turner “Twilight over the Waters”, 1823-26
Samantha French “Rising tides”, 2020
Samantha French ” Salt Water Duo”, 2019
Samantha French “Soak In”, 2018
Το νερό όπως βλέπουμε μπορεί να αποτυπωθεί με αμέτρητους τρόπους σε ένα έργο τέχνης. Εξαρτάται πάντα από τον καλλιτέχνη και τι θέλει να επιτύχει παρουσιάζοντας το στοιχείο του νερού στο έργο του. Παραμένει ωστόσο εντυπωσιακό να βλέπουμε κάτι τόσο γνώριμο για όλους μας, να προβάλλεται με τόσο ξεχωριστούς και ιδιαίτερους τρόπους, σε σημείο που είτε φαντάζει τόσο ρεαλιστικό που δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ζωγραφιά είτε δεν το αναγνωρίζουμε καν με ευκολία.
