Black Widow
Η πρώτη σόλο ταινία της Σκάρλετ Τζοχάνσον ως «Μαύρη Χήρα» είναι θεαματική αλλά και άνιση παρότι η αμερικανίδα σταρ κάνει ότι μπορεί για να την μετατρέψει σε επιτυχία!
Μετά από τα γεγονότα του «Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος» η Νατάσα Ρομανόφ αναγκάζεται να το σκάσει από τις ΗΠΑ και να κρυφτεί στη Νορβηγία αλλά ένας άγνωστος εχθρός την καταδιώκει. Το μυστήριο θα λυθεί όταν η ηρωίδα θα ταξιδέψει στη Βουδαπέστη και θα βρεθεί αντιμέτωπη με την εξαφανισμένη μικρή αδελφή της.
Το εντυπωσιακό τέλος της τρίτης φάσης των «Εκδικητών» της Marvel όπως το βιώσαμε με την συναισθηματική δύναμη του «Endgame» σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής, τα χαρακτηριστικά της οποίας (γυναικεία χειραφέτηση, το τέλος της πατριαρχίας, η ελεύθερη βούληση κ.α.) εντοπίζονται στην προσωπική ιστορία της Black Widow.
Η σκηνοθέτρια του «Berlin Syndrome», Κέιτ Σόρτλαντ επιχειρεί να προσδώσει στο προσωπικό σύμπαν της Νατάσα τα δραματικά κομμάτια μιας θλιβερής ιστορίας που μιλά για βίαιους αποχωρισμούς και φρούδες ελπίδες επανένωσης. Το κακό με την Σόρτλαντ είναι πως δεν έχει τη στοιχειώδη αντίληψη να καταλάβει ότι το άγαρμπο ανακάτεμα χοντροκομμένου χιούμορ και εύκολης συγκίνησης ποτέ δεν λειτουργεί.
Η σοβαροφάνεια που επιλέγει να χτίσει τις πιο κρίσιμες σκηνές από το παρελθόν της ηρωίδας (η εναρκτήρια σκηνή στην Κούβα, οι ερινύες που την βασανίζουν για τη θυσία της κόρης του κακού κ.α.) δεν γίνεται ποτέ πειστική. Κι είναι κρίμα γιατί στο κομμάτι της περιπέτειας η δράση είναι απλόχερη, χορταστική και καλοσχεδιασμένη.
Φυσικά όλη η ιστορία είναι χτισμένη γύρω από τα δραματουργικά τοτέμ της ενηλικίωσης και της απώλειας, με τα τρικ των σεναριογράφων να εμπνέονται τα κατάλληλα γεγονότα που θα κουμπώσουν ιδανικά στην πλοκή μεταξύ των φιλμ «Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος» και «Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας».
Η Τζοχάνσον είναι άψογη στα καθήκοντα της (δυναμική και λαμπερή ανεβάζει επίπεδο στην ταινία όποτε εμφανίζεται) αλλά όχι και οι συμπρωταγωνιστές της. Η Φλόρενς Πιου («Μικρές κυρίες») είναι εντελώς αταίριαστη με το υπερηρωϊκό μαρβελικό σύμπαν, ενώ ο Ντέιβιντ Χάρμπουρ που έχει αναλάβει το ρόλο του γελωτοποιού στο φιλμ, απλώς επαναλαμβάνει το χαρακτήρα του οξύθυμου οδοστρωτήρα που πρωτοσυναντήσαμε στο «Stranger things».
