Υπέροχες μέρες

Λιγομίλητος καθαριστής των δημοσίων τουαλετών στο Τόκυο, ακολουθεί πιστά και μεθοδικά την καθημερινή του ρουτίνα, που όμως κάποιες ημέρες διακόπτεται από απρόσμενους εξωτερικούς παράγοντες.

Ο 78χρονος Βέντερς λατρεύει τα πάντα στην ιαπωνική κουλτούρα όπως έχει εξομολογηθεί στο παρελθόν. Κυρίως όμως λατρεύει το σινεμά του Γιασουτζίρο Όζου και την κορυφαία του ταινία «Tokyo story», την μεγαλοψυχία της οποίας είχε σαφώς στο νου του όταν σχεδίαζε το νέο του πρότζεκτ.

Το Τόκυο παίζει σημαντικό ρόλο στην τρυφερή ταινία του Βέντερς που είναι η κορυφαία του εδώ και δεκαετίες. Είναι μια πόλη ιδανική για να ζεις. Η αποξένωση και η μοναξιά, δίπολο δυστυχίας που έχει αποτυπώσει σπαραχτικά ο σκηνοθέτης στις κορυφαίες του ταινίες «Παρίσι, Τέξας» και «Τα φτερά του έρωτα» εδώ δεν δαιμονοποιούνται. Αντιθέτως, είναι πηγή ικανοποίησης (αν όχι ευτυχίας) για το συνειδητοποιημένο και αυτάρκη ήρωα του συγκλονιστικού Κότζι Γιακούσο που πλάθει μια ανεπανάληπτη ερμηνεία.

Φιλμ μικρής εμβέλειας, με μια στεγνή από δραματουργία ιστορίας- οι πιο κυνικοί ίσως μιλήσουν για ανυπαρξία σεναρίου- αλλά και μεγάλων συναισθημάτων γύρω από την ομορφιά της ζωής και το βαθύτερο νόημα της. Ποιο είναι αυτό σύμφωνα με τον Βέντερς; Η απλότητα, η ενσυναίσθηση και η τελετουργική ρουτίνα με τα πράγματα που αγαπά ο καθείς. Και κυρίως η ικανότητα να μπορείς να σταματάς για λίγο το κυνήγι της καθημερινής επιβίωσης προκειμένου να μπορέσεις να απολαύσεις το δώρο της ζωής που ξετυλίγεται γύρω σου.