Η αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ
Μαύρη κωμωδία από τον Δημήτρη Μπαβέλλα που ξέρει να φτιάχνει ιδιότυπες νεοελληνικές καταστάσεις με βάση κάποιους σπαρταριστούς χαρακτήρες.
Ο Αντώνης κι ο Χρήστος, δύο ρεμάλια που ζουν από το επίδομα ανεργίας του δεύτερου αποφασίζουν να βρουν τα ίχνη της εξαφανισμένης αγαπημένης τους πορνοστάρ.
«Μπαμπά, είσαι παράσιτο;» ρωτά ο γιος του τον Αντώνη (Μάκης Παπαδημητρίου), έναν κατά λάθος πατέρα που ζει ακόμη στην εποχή της νιότης του και δεν τολμά να αναλάβει τις ευθύνες του. Η δραματική αυτή συνθήκη ενισχύεται από την ακόμη πιο σκληρή αλήθεια της υγείας του Χρήστου και κάπου εδώ ξεμπερδεύουμε με τα «σοβαρά» για να μπούμε στο ψητό και τα πραγματικά σοβαρά ζητήματα της ταινίας αλλά και της ζωής. Ποια είναι αυτά; Φυσικά η στάση μας απέναντι σε κάθε τι που μας καταπιέζει και η επίκληση της κωμωδίας ως το ανίκητο όπλο κάθε κατατρεγμένου ή ταπεινού ανθρωπάκου.
Ο Μπαβέλλας στην δεύτερη μόλις ταινία του (το «Runaway day» ήταν το ντεμπούτο του) αποδεικνύεται γνώστης όχι μόνο του αθηναϊκού περιθωρίου αλλά και της καλής κωμωδίας. Αν και το φιλμ πρωτίστως είναι ένα σουρεαλιστικό road movie με μεγάλη καρδιά, στις βασικές πτυχές του διακρίνεται ο πολιτικός σαρκασμός, η επίκληση της φαντασίας απέναντι στη μίζερη καθημερινότητα και η ανάγκη του να διατηρηθεί η αθωότητα της εφηβείας όσο περισσότερο γίνεται.
Κάποια σκετς δεν ολοκληρώνονται όπως θα έπρεπε αφήνοντας την αίσθηση του άνισου αλλά σε γενικές γραμμές η ταινία αξίζει καθώς σε κάνει να γελάς, να προβληματίζεσαι ή και να συμπάσχεις με τα παθήματα των ηρώων ενώ μερικοί δεύτεροι χαρακτήρες (η πανκ Κύπρια, ο γκουρού Λογοθέτης κ.α) είναι απλώς σπαρταριστοί. Ταιριαστοί σε απόλυτο βαθμό οι Σαράντης- Παπαδημητρίου.
