Η χορογράφος Εύη Σούλη των Stereo Nero DanceCo μας μιλά για την παράσταση “Φθογγικά Πάθη”

Η Stereo Nero DanceCo, μια ομάδα σύγχρονου χορού που μας έχει συνηθίσει σε πρωτότυπες παραγωγές, επιστρέφει με την θεατροχορευτική παράσταση «Φθογγικά Πάθη» στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου – Άνοιγμα στην Πόλη».

Η ομάδα ιδρύθηκε το 2015 από την χορογράφο Εύη Σούλη και την χορεύτρια Κατερίνα Φώτη με στόχο τη δημιουργία μιας κινητικής γλώσσας που αναπτύσσεται υπό το πρίσμα των εγγενών αντιθέσεων που χαρακτηρίζουν τον αστικό ιστό και εκτείνονται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και προσωπικής μας πραγματικότητας.

Με τρεις παραγωγές στο ενεργητικό τους, την παράσταση χορού «Άρση_Θέση» που πήρε μέρος στο  φεστιβάλ «Jarmila Jerabkova/ New Europe» στην Πράγα, την παράσταση «Beyond Collapse» σε συνεργασία με τον μουσικό Παύλο Παυλίδη και φυσικά την παράσταση “Dalga“, μια site specific performance στο κλαρινιτζίδικο “Χαλκιάς Παλλάς”, οι Stereo DanceCo έχουν αποδείξει ότι οι παραγωγές τους είναι κάθε άλλο παρά συμβατικές, αλλά πάντα καλοδουλεμένες και με ξεκάθαρο μήνυμα.

Η Εύη Σούλη, συν-ιδρύτρια της ομάδας, μας μιλά για τα “Φθογγικά Πάθη” και τη φιλοσοφία και τους στόχους της ομάδας.

Αυτή είναι η τέταρτη παραγωγή της ομάδας σύγχρονου χορού Stereo Nero DanceCo, που ιδρύσατε με την Κατερίνα Φώτη. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; Ποιά θα λέγατε ότι είναι η προσέγγιση σας όσον αφορά τον σύγχρονο χορό;

Αυτό που μας ένωσε με την Κατερίνα είναι η αγάπη μας για την Τέχνη του χορού και η κοινή ανάγκη να υπάρξουμε καλλιτεχνικά , δημιουργώντας έναν πυρήνα όπου η επικοινωνία και η ανταλλαγή θα είναι το όχημα που θα μας πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα. Ο χορός μας είναι ένα παιχνίδι με τις αντιθέσεις και τα δίπολα, πώς η υψηλή Τέχνη  μπλέκεται με την λαϊκή και underground κουλτούρα. Για εμάς χωράνε όλοι και όλα όπως και στην κοινωνία. Η γενικότερη φιλοσοφίας μας είναι πως μπορούμε να παντρέψουμε κάθε φορά διαφορετικά μεταξύ τους στοιχεία έτσι ώστε να αναδείξουμε αυτήν την ομορφιά που έχει το ετερόκλητο.

Στο «Beyond Collapse» είχατε συνεργαστεί με τον μουσικό Παύλο Παυλίδη, πέρσι στο «Dagla» είχατε ενσωματώσει λαϊκή ελληνική μουσική και φέτος την θεατροχορευτική σας παράσταση «Φθογγικά Πάθη» θα συνοδεύσει η μουσική του Jan Van de Engel. Ποια η σημασία και η συμβολή της μουσικής στα έργα σας;

Ο χορός και η μουσική είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να χορεύω και να χορογραφώ αν δεν υπήρχε η μουσική. Η επιλογή των μουσικών συνεργατών γίνεται εξαιτίας του θαυμασμού που έχω για το έργο τους. Η χαρά είναι τεράστια και όταν συνεργάστηκα με τον Παύλο Παυλίδη αλλά και με τον Jan Van de Engel που είναι η δεύτερη συνεχόμενη συνεργασία μας. Εδώ να πούμε ότι φέτος ο Jan Van de Engel θα παίξει live μουσική και θα είναι ο παρτενέρ της Κατερίνας Φώτη σε αυτήν την πορεία εξομολόγησης των Φθογγικών Παθών .

Τι θα δούμε στη φετινή σας παράσταση «Φθογγικά Πάθη»; Τι θα λέγατε ότι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εσάς αυτή τη φορά;

Πηγή έμπνευσης ήταν η μουσική και αισθητική κουλτούρα των 80ς , γυναικείες προσωπικότητες που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στην ποπ συνείδηση, η ατμόσφαιρα των νυχτερινών κλαμπς, μορφές της Παναγίας στη Καθολική εκκλησία και τα δικά μου βιώματα . Τα Φθογγικά Πάθη είναι μια πορεία ωρίμανσης, μια εξομολόγηση, ένας εκκλησιασμός μιας περσόνας όπου μάχεται τον ίδιο της τον εαυτό μέχρι να καταλήξει στη λύτρωση και στην ειρήνη. Η Κατερίνα Φώτη ωριμάζει και αυτή ερμηνευτικά μέσα από αυτό το έργο και μαζί με το ποιητικό κείμενο του Γιώργου Δομιανού και τη μουσική του Jan Van de Engel στήνουν κάτι εκρηκτικό.

Ποια πιστεύετε ότι είναι τα πάθη των γυναικών του 21ου αιώνα και ποια από αυτά έχετε εντάξει στην παράσταση;

Τα πάθη των γυναικών και της ανθρώπινης ύπαρξης, που εδώ συμβολοποιούνται μέσα από μια γυναικεία μορφή, είναι ο χρόνος που για όλους μας είναι περιορισμένος, σκληρός πολλές φορές μα και δώρο κάποιες άλλες. Η ανάγκη του ανθρώπου να ορίζει μόνος του τον εαυτό του και τη ζωή του έξωθεν κοινωνικών στερεοτύπων και παγιωμένων αντιλήψεων είναι η δραματουργική γραμμή του έργου. Οι περιορισμοί λοιπόν του κοινωνικού βίου και η μάχη να υπερπηδήσουμε αυτά τα όρια είναι τα πάθη που έχουμε εντάξει στην παράσταση.

Η δυσκολία να στήσεις μια παράσταση σε αντισυμβατικούς χώρους είναι μια πρόκληση.

Πέρσι είχατε παρουσιάσει την παράσταση «Dalga» σε ένα κλαρινιτζίδικο στο Μεταξουργείο, φέτος θα δούμε την παράσταση «Φθογγικά Πάθη» στο Second Skin Club στο Γκάζι. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς το μέρος που θα λάβει χώρα η δουλειά σας και γιατί επιλέγετε αντισυμβατικούς χώρους;

Αφετηριακά όταν μια ιδέα γεννιέται το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ορίζω τον χώρο που μπορεί να υπάρξει. Έτσι οδηγούμαι στην έρευνα των χώρων που μπορούν να στηρίξουν την ατμόσφαιρα που έχω στο μυαλό μου. Τοποθετώ την ιστορία του έργου εκεί που όντως θα μπορούσε να έχει βιωθεί. Η δυσκολία να στήσεις μια παράσταση σε αντισυμβατικούς χώρους είναι μια πρόκληση και μια διαδικασία που δεν γνωρίζω τι μπορεί να μου προσδώσει ή αφαιρέσει από το έργο και όλο αυτό έχει μια γοητεία.

Τέλος, ποιοι θα λέγατε ότι είναι οι στόχοι της ομάδας σας και ποιο το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στο κοινό;

Ο στόχος μας είναι η Τέχνη του χορού να βγει από τα στενά όρια θέασης, να γίνει πιο εξωστρεφής,να σταματήσει να αφορά μια μικρή μερίδα ατόμων και να μπορέσει να αντλήσει ιδέες πέραν από τις δυνατότητες που το ίδιο το σώμα της δίνει.

Η Κατερίνα Φώτη για τα “Φθογγικά Πάθη”