Μετά από μια εξόρμηση για άλλη μια μικροκλοπή, ο Οσάμου και ο γιος του συναντούν ένα μικρό κορίτσι μέσα στο κρύο. Στην αρχή διστακτική να αφήσουν το κορίτσι να μείνει μαζί τους, η σύζυγος του Οσάμου συμφωνεί να αναλάβουν τη φροντίδα της αφού καταλαβαίνει ότι έχει περάσει μεγάλες δυσκολίες. Αν και η οικογένεια είναι φτωχή, ίσα-ίσα τα βγάζουν πέρα με τις δουλειές τους και τις μικροκλοπές, μοιάζουν να ζουν ευτυχισμένοι μαζί, μέχρι που ένα απρόβλεπτο γεγονός αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά και βάζει σε κίνδυνο τους δεσμούς που τους ενώνουν.
Με αφορμή αυτή την ταινία, που είναι σαφέστατα ο πιο δίκαιος Χρυσός Φοίνικας των τελευταίων ετών, το ελληνικό κοινό έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει το σπάνιο σινεμά του Ιάπωνα Χιροκάζου Κόρε-Έντα και κυρίως το άλλο αριστούργημα του από το 2004 «Κανείς δεν ξέρει» αλλά και το συγκινητικό «Πατέρας και γιος» (επίσης βραβευμένα στις Κάνες φιλμ). Εκείνο που δείχνει να συνδέει όλα αυτά τα έργα είναι η οικογένεια. Μέσα από το ψύχραιμο, μα τρυφερό του βλέμμα, ο σκηνοθέτης πραγματοποιεί μια σπάνια σπουδή (χωρίς να γίνεται στιγμή μελό το αριστοτεχνικό σενάριο διαθέτει στιγμές ενός ιδιότυπου, χαλαρωτικού και λυτρωτικού χιούμορ που θριαμβεύει) πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και ταυτόχρονα καταθέτει μια τεκμηριωμένη κοινωνιολογική άποψη που ανατρέπει ιερούς, άγραφους νόμους για τη μητρότητα, τους οικογενειακούς δεσμούς, την έννοια του δικαίου, την επιβίωση. Ο τρόπος που το κάνει αυτό είναι συνταρακτικός. Το πορτρέτο αυτής της εναλλακτικής οικογένειας που ζει στο περιθώριο σπάει κάθε κοινωνικό ταμπού. Ο μινιμαλιστικός οίστρος του Χιροκάζου Κόρε-Έντα εδώ αγγίζει το τέλειο. Σε κοινότυπες σκηνές καθημερινότητας που δεν προμηνύουν τίποτα για την ανατροπή που θα ακολουθήσει (σαν εκείνη που η μητέρα της οικογένειας βρίσκει κοινό σημάδι με τη μικρή φιλοξενούμενη ή εκεί που ο πατέρας εξομολογείται ότι έμαθε στα παιδιά του να κλέβουν επειδή «μόνο αυτό ήξερε») ο Ιάπωνας δημιουργός λυτρώνει την απελπισία με την γλυκιά συγκίνηση και δίνει στη ρεαλιστική ιστορία του μια αριστουργηματική πινελιά ποιητικότητας. Ο Κόρε-Έντα γνωρίζει ότι μόνο το εφήμερο είναι αληθινό, πως η επιβίωση είναι και θέμα τύχης, ότι η ευτυχία δεν εξαγοράζεται με χρήματα. Κυρίως όμως θεωρεί ότι στις παιδικές ψυχές το μόνο που έχει αξία είναι η αγάπη και η ζεστασιά. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς λόγια στον άνεμο.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
