Καθρέφτη, Καθρεφτάκι Μου

Μετά το χαμό του αγαπημένου Βασιλιά, η αδίστακτη γυναίκα του, παίρνει τον έλεγχο του βασιλείου και κρατά την όμορφη 18χρονη Χιονάτη, κλεισμένη στο παλάτι. Αλλά όταν η πριγκίπισσα προσελκύει την προσοχή του γοητευτικού και πλούσιου πρίγκιπα που τους επισκέπτεται, η ζηλιάρα Βασίλισσα εξορίζει το κορίτσι σε ένα κοντινό δάσος. Εκεί αναλαμβάνουν να την προσέχουν μία παρέα φασαριόζικων αλλά καλόκαρδων νάνων. Δίπλα τους η Χιονάτη μετατρέπεται σε μια γενναία νεαρή γυναίκα αποφασισμένη να σώσει τη χώρα της από τη βασίλισσα. Με την υποστήριξη των νέων φίλων της, παλεύει να κερδίσει ξανά τη θέση της στο βασίλειο και την καρδιά του πρίγκιπα…

Δεν είναι εύκολη μια ‘νεωτερική’ ματιά σε ένα γνωστό παραμύθι (εδώ δεν τα κατάφερε ιδιαίτερα ούτε ο Τιμ Μπάρτον με την «Αλίκη»), ειδικά όταν προσπαθείς να τους ικανοποιήσεις όλους. Λίγο ρομαντικό παραμυθάκι, χοντρή πλάκα και περιπέτεια για τα παιδία, λίγες δόσεις ‘ενήλικου’ χιούμορ και θεάματος φαντασίας για τους μεγάλους, ‘λίγο’ και άνισο τελικά το αποτέλεσμα. Αυτή η εκδοχή της «Χιονάτης» χρειαζόταν πιο δυνατή άποψη και έμπνευση για να ξεχωρίσει, ενώ δε βοήθησε και η πρωταγωνιστική τριάδα, μιας κρυόπλαστης Τζούλια Ρόμπερτς, ενός άχρωμου Άρμι Χάμερ και μιας Λίλι Κόλινς που επισκιάζεται από τα φρύδια της. Ο σκηνοθέτης Τάρσεμ Σινγκ, γνωστός ως ταλαντούχος εικονοπλάστης αλλά μέτριος αφηγητής, δεν καταφέρνει ποτέ να βρει το σωστό τόνο αλλά ούτε και να δημιουργήσει ένα πειστικά συναρπαστικό φανταστικό κόσμο. Ξεχωρίζουν πάντως τα κοστούμια της (πρόσφατα χαμένης) Έικο Ισιόκα στην οποία και αφιερώνεται η ταινία.

Θοδωρής Τσιάτσικας