Επτά Μέρες με τη Μέριλιν

Θέλοντας απεγνωσμένα να κερδίσει το σεβασμό του Χόλιγουντ και να την πάρουν στα σοβαρά, η Μέριλιν Μονρό ταξιδεύει στο Λονδίνο το 1956, με τη συνοδεία του νέου συζύγου της, συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία “Ο Πρίγκηψ και η Χορεύτρια”, δίπλα στον Λόρενς Ολίβιε. Η ασυνέπεια και η ανασφάλεια της αμερικανίδας σταρ δημιουργούν προβλήματα στα γυρίσματα, και προκαλούν την οργή του πολύπειρου ηθοποιού και σκηνοθέτη. Ο Κόλιν Κλαρκ, ένας 23χρονος που δουλεύει ως τρίτος βοηθός σκηνοθέτη και βρίσκεται χωρίς να το πολυκαταλάβει σε ρόλο μεσάζοντα, κερδίζει την εμπιστοσύνη της Μέριλιν και αρχίζει να παρασύρεται από τη γοητεία της…

Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Κόλιν Κλαρκ, εξιστορώντας τα γεγονότα αυτών των λίγων ημερών από την πλευρά του. Χωρίς να είναι ακριβώς βιογραφική, καθορίζεται απόλυτα από τη μαγνητική παρουσία της Μέριλιν. Η Μισέλ Γουίλιαμς, παρότι η εμφάνισή της δεν τη βοηθάει ιδιαίτερα, καταφέρνει να εκφράσει με επιτυχία τον εκρηκτικό συνδυασμό από τεράστια ανασφάλεια και κοριτσίστικη αυτοπεποίθηση που πρέπει να χαρακτήριζε τη Μονρό, αριστεύοντας στις σκηνές που ζωντανεύουν το οξύμωρο σχήμα απόλαυσης και απελπισίας που της προκαλεί η ακατανίκητη δύναμη που ασκεί η εικόνα της ‘Μέριλιν’ στους άλλους. Δίπλα της, συμπαθής αλλά κάπως άχρωμος, ο Έντι Ρέντμεϊν, σε μεγάλα κέφια στο ρόλο του Ολίβιε ο Κένεθ Μπράνα, και, σε χαρακτηριστικά περάσματα αρκετοί αξιόλογοι ηθοποιοί… Τελικά, μια αρκετά ενδιαφέρουσα ματιά στη γυναίκα που έγινε σύμβολο της ποπ κουλτούρας, που όμως –παρά τις νύξεις για το επικείμενο τραγικό τέλος της Μέριλιν- παραμένει ένα ευχάριστο και ανάλαφρο δίωρο, πιστό στην ασφαλή συνταγή των παραγωγών αδελφών Γουαινστάιν η οποία οδηγεί την Μισέλ Γουίλιαμς κοντά στο πρώτο της Όσκαρ.

Θοδωρής Τσιάτσικας