Θολός βυθός

Ελλάδα, τέλη των 40ς. Ο μικρός Γιάννης αποχωρίζεται την οικογένεια του στη Θάσο για να μπει εσώκλειστος σε μια από τις απάνθρωπες παιδοπόλεις της βασίλισσας Φρειδερίκης, που είχαν ως βασικό στόχο την χειραγώγηση των παιδιών των ανταρτών.

Η Ελένη Αλεξανδράκη μετά από το ντοκιμαντέρ «Ξεριζωμένοι» υπογράφει ένα ιστορικό δράμα που βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Γιάννη Ατζακά. Ο συγγραφέας από τη Θάσο που πέρασε 6 χρόνια της παιδικής του ηλικίας στα ιδρύματα της βασίλισσας Φρειδερίκης, αποτελεί τη ζωντανή μαρτυρία μιας ολόκληρης εποχής που σημαδεύτηκε από τα πολιτική μίση και την προπαγανδιστική αντικομμουνιστική λαίλαπα που ρίζωσε στην ελληνική κοινωνία κατά τη διάρκεια των 50ς και 60ς. Η Αλεξανδράκη δεν επιδιώκει να κάνει τόσο να φτιάξει μια ατόφια πολιτική ταινία όσο ένα σκληρό χρονικό επώδυνης (και πρόωρης ενηλικίωσης) που ταυτόχρονα μετατρέπεται σε μια συγκινητική μελέτη για τη λειτουργία της μνήμης και το τέλος της αθωότητας. Εξαιρετική ανάπλαση του κλίματος της εποχής, χάρη στην προσεγμένη καλλιτεχνική διεύθυνση, την ιδανική αξιοποίηση των εσωτερικών χώρων και την ασπρόμαυρη φωτογραφία του Διονύση Ευθυμιόπουλου. Το σενάριο βασίζεται στα δύο ημιαυτοβιογραφικά βιβλία του Ατζακά «Θολός βυθός» και «Διπλωμένα φτερά» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Άγρα.