Προληπτικές εξετάσεις που δεν πρέπει να παραλείπουμε όσο μεγαλώνουμε

Η υγεία μας είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε, επομένως οφείλουμε να την προστατεύουμε με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να αποφύγουμε μελλοντικά προβλήματα. Άλλωστε, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία! Γι’ αυτό, θα πρέπει να προγραμματίζουμε τις απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις ρουτίνας με τη συχνότητα που συνιστάται από το γιατρό μας. Ποιές είναι όμως οι απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις που δε θα πρέπει να παραλείπουμε να κάνουμε καθώς μεγαλώνουμε; Ας τις μάθουμε παρακάτω!

Ο ετήσιος οφθαλμολογικός έλεγχος είναι από τις πιο σημαντικές προληπτικές εξετάσεις, τόσο για την πρόληψη, όσο και για την αντιμετώπιση των διάφορων οφθαλμολογικών παθήσεων. Ο τυπικός οφθαλμολογικός έλεγχος περιλαμβάνει εξετάσεις όπως ο έλεγχος χρωματικής αντίληψης, η βυθοσκόπηση, ο διαθλαστικός έλεγχος, ο έλεγχος με σιγμοειδή λυχνία και η τονομέτρηση. Με τις εξετάσεις αυτές μάλιστα ελέγχονται οφθαλμικές παθήσεις όπως διαθλαστικές ανωμαλίες, εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, και γλαύκωμα. Και φυσικά, αν υπάρχει ήδη κάποιου είδους πάθηση, γίνεται αξιολόγησή της.

Το πιο σημαντικό όμως, για να είμαστε σίγουροι ότι οφθαλμικός έλεγχος θα γίνει σωστά είναι να επιλέξουμε έναν επιστήμονα με εμπειρία και αξιόλογο βιογραφικό, όπως το βιογραφικό του Θάνου Μπεζάτη. Έτσι, θα είμαστε σίγουροι ότι ο γιατρός θα κάνει την αξιολόγηση της κατάστασής μας αξιόπιστα και θα μάς προτείνει την κατάλληλη θεραπεία!

Το τεστ ΠΑΠ είναι από τις πιο σημαντικές εξετάσεις για τις σεξουαλικά ενεργές γυναίκες ηλικίας 21-64 ετών. Πρόκειται για μία ανώδυνη εξέταση που γίνεται από γυναικολόγο, ο οποίος λαμβάνει επίχρισμα από τη μήτρα, το οποίο στη συνέχεια εξετάζεται από ειδικό κυτταρολόγο για παθολογικά ευρήματα, όπως ενδείξεις καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας.

Η εξέταση αυτή συνιστάται να πραγματοποιείται ανά τρία χρόνια, εκτός κι αν ο γιατρός έχει συστήσει διαφορετική συχνότητα λόγω προηγούμενων ευρημάτων που έδειξαν κυτταρικές αλλοιώσεις, ύπαρξη προκαρκινικών κυττάρων ή ασυνήθιστες κολπικές εκκρίσεις.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένας από τους συχνότερους καρκίνους με, δυστυχώς, μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας, εάν δεν εντοπιστεί εγκαίρως, Αν εντοπιστεί όμως, μπορεί να θεραπευτεί επιτυχώς σε ποσοστό 90%, επομένως οι προληπτικές εξετάσεις γι’ αυτόν τον τύπο καρκίνου κυριολεκτικά σώζουν ζωές!

Η κατάλληλη εξέταση για την ανίχνευση του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι η κολονοσκόπηση, η οποία συνιστάται για ενήλικες (άνδρες και γυναίκες) από 45 ετών και πάνω. Αφού γίνει η πρώτη εξέταση, ο γιατρός θα καθορίσει τη συχνότητα με την οποία θα γίνεται από εκεί κι έπειτα.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να γίνεται κάθε 1-2 χρόνια για ενήλικες έως 50 ετών και τουλάχιστον μία φορά το χρόνο για ενήλικες άνω των 50. Για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης χρησιμοποιούμε το πιεσόμετρο, είτε υδραργυρικό, είτε ηλεκτρονικό, με το πρώτο να θεωρείται πιο αξιόπιστο. Η σωστή μέτρηση προϋποθέτει το άτομο στο οποίο γίνεται να είναι ξεκούραστο για τουλάχιστον 5-10 λεπτά και να μην έχει προηγηθεί κάπνισμα ή φαγητό. Επίσης, θα πρέπει να είναι ήρεμο, να μη φοράει στενά ρούχα και να έχει σωστή στάση του σώματος, να διατηρεί δηλαδή ίσια την πλάτη του.

Μέσω της μέτρησης της αρτηριακής πίεσης μπορούν να διαπιστωθούν διάφορες παθήσεις, όπως η ιδιοπαθής υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις ή παθήσεις των νεφρών. Σε κάθε περίπτωση, εάν έχουμε υψηλή πίεση, θα πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό, ο οποίος θα μας καθοδηγήσει σχετικά με τη ρύθμισή της!

Το ακοόγραμμα είναι μία ακόμα απαραίτητη εξέταση που θα πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να διαπιστωθεί η κατάσταση της ακοής και να διαπιστωθεί αν υπάρχουν κάποιες ενδείξεις βαρηκοΐας. Πρόκειται για μία εξέταση που γίνεται από ωτορινολαρυγγολόγο και δεν απαιτεί καμία προετοιμασία από τον ασθενή. Η διαδικασία πραγματοποιείται μέσα σε ένα ηχομονωμένο δωμάτιο ή ειδικό ακουομετρικό θάλαμο, όπου ο ασθενής φορά ειδικά ακουστικά, τα οποία συνδέονται με τη συσκευή του ακουογράφου. Μέσα από τα ακουστικά του ακούει ήχους σε διάφορες εντάσεις και πατάει ένα κουμπί που κρατάει κάθε φορά που ακούει κάποιον ήχο, έστω κι αν είναι ελάχιστης έντασης.

Μέσω του αποτελέσματος που προκύπτει, ο γιατρός μπορεί να διαπιστώσει εάν υπάρχει κάποιος τύπος βαρηκοΐας, είτε νευροαισθητική, είτε βαρηκοΐα αγωγιμότητας, είτε μικτή. Παράλληλα, μπορεί να διαγνώσει κι άλλες παθήσεις, όπως η ωτοσκλήρυνση, η νόσος Meniere, η διάτρηση τυμπάνου και η πρεσβυακουσία.

Το μυστικό για να προλάβουμε και να αντιμετωπίσουμε λιγότερο και περισσότερο σοβαρά προβλήματα υγείας είναι ο τακτικός έλεγχος. Ας φροντίσουμε λοιπόν να κάνουμε τις απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις με τη συχνότητα που μας προτείνει ο γιατρός μας!