Αδέσποτα κορμιά

Οι ιστορίες τριών γυναικών στη σημερινή Ευρώπη που αποφασίζουν να διαχειριστούν το σώμα τους όπως εκείνες επιλέγουν, μέσα από την αφήγηση των συγκλονιστικών διαδρομών τους.

Στην πρώτη ταινία τεκμηρίωσης που υπογράφει η καταξιωμένη σκηνοθέτρια Ελίνα Ψύκου(«Ο γιος της Σοφίας», «Αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά») πετυχαίνει να φτιάξει ένα άκρως ενδιαφέρον και επίκαιρο έργο που μέσω του διαλόγου που ανοίγει γύρω από το τρίπτυχο «εξωσωματική γονιμοποίηση, άμβλωση και ευθανασία» ανιχνεύει υποδειγματικά τα σημάδια συντηρητικοποίησης της σύγχρονης Ευρώπης. Μάλιστα η χρήση των αφηγηματικών εργαλείων που επιλέγει η Ψύκου (μουσική, χιούμορ κ.α.) δεν υπακούει στους συμβατικούς κανόνες του είδους αλλά επιχειρεί να ανοίξει την προβληματική του σεναρίου σε άλλα θέματα.

Κι ενώ η κεντρική ιδέα του φιλμ γεννήθηκε μέσα από μια τυχαία είδηση που άκουσε η δημιουργός και σχετιζόταν με την απαγόρευση της άμβλωσης στη Μάλτα, στην πορεία προστέθηκαν κι άλλοι παράμετροι γύρω από τη σχέση ζωής και θανάτου προκειμένου να ενισχυθεί ο δηκτικός χαρακτήρας του σεναρίου.

Όμως το κομμάτι της εξωσωματικής γονιμοποίησης παρότι είναι δοσμένο με τη δέουσα φροντίδα, δεν φτάνει στο υψηλό επίπεδο της άρτιας έρευνας που συνοδεύει την ιστορία της νεαρής κοπέλας γύρω από την άμβλωση και, το κυριότερο, δεν πλησιάζει καν το συγκλονιστικό αποτύπωμα που φτιάχνει η Ψύκου μέσα από την συγκινητική ιστορία της άρρωστης ηλικιωμένης στο κομμάτι της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.

Ειδική μνεία στο 26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.