Δόκτωρ ύπνος

Υπόθεση

Εξακολουθώντας να φέρει το ψυχολογικό τραύμα που υπέστη ως παιδί στο ξενοδοχείο Overlook, ο Νταν Τόρανς προσπαθεί να βρει την εσωτερική του ηρεμία. Όμως αυτή «διαλύεται» όταν συναντά την Άμπρα, μία θαρραλέα έφηβη που διαθέτει ένα υπερφυσικό χάρισμα, γνωστό ως «λάμψη». Η Άμπρα συνειδητοποιεί αμέσως ότι ο Νταν έχει την ίδια υπερφυσική δύναμη με εκείνη, τον αναζητά, ζητώντας απελπισμένα τη βοήθειά του προκειμένου να πολεμήσει την ανελέητη Rose the Hat, αρχηγό της συμμορίας μεταφυσικών δολοφόνων The True Knot, που αναζητούν ανθρώπους προικισμένους με υπερφυσικές ιδιότητες, προκειμένου να «καταναλώσουν» την αύρα τους και να γίνουν αθάνατοι.

Ένα αβάσταχτο «χάρισμα»

Σε μια σκηνή του «Δόκτωρ Υπνος» ο Νταν (μια συνεπής ερμηνεία από τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ) συμβουλεύει την Άμπρα να κρύβει όσο μπορεί τη «λάμψη» της: «Μην σηκώνεις ποτέ το βλέμμα, περπάτα σκυφτή, προσπάθησε να μην φαίνεσαι». Είναι μια προτροπή για να μπορέσει να ζήσει μια φυσιολογική – όσο γίνεται- ζωή και κυρίως να μην μπορέσουν να την εντοπίσουν οι αδίστακτοι δολοφόνοι της συμμορίας της Rose the Hat (μια δυνατή στιγμή της Ρεμπέκα Φέργκιουσον). Είναι όμως και μια λανθασμένη συμβουλή σε κάθε χαρισματικό ή ξεχωριστό άνθρωπο να καταπνίξει τη δύναμη του. Το δείγμα γραφής του Φλάναγκαν δεν ακολουθεί την παγερή ματιά του Κιούμπρικ αλλά επιλέγει να συμβαδίσει με την εκρηκτική ορμή του Κινγκ που μέσα στα βιβλία του συνδέει διαρκώς το μεταφυσικό τρόμο με την πολιτικοποιημένη άποψη γύρω από την σκληρή καθημερινότητα.

Η συνθήκη αυτή μετατρέπει το φιλμ σε μια προσιτή στο μέσο θεατή διασκέδαση- λίγα πράγματα δεν έχουν την εξήγηση τους ενώ ο συναισθηματισμός των ηρώων συνδιαλέγεται άψογα με την χορταστική και ενίοτε τρομακτική δράση- αλλά φυσικά δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση στο υψηλό επίπεδο της αρχικής ταινίας του Κιούμπρικ. Όμως αυτό που πετυχαίνει είναι να είναι μια αποτελεσματική και πιασάρικη συνέχεια της που παρακολουθείται με τεράστιο ενδιαφέρον ενώ στα υπέρ της πρέπει να αναφέρουμε και την ικανότητα της να φωτίσει κάποια ανεξήγητα σημεία της πρώτης «Λάμψης». Κάπως έτσι ο Στίβεν Κινγκ κατάφερε τελικά να πάρει την εκδίκηση τους από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ που «κατακρεούργησε το βιβλίο του φτιάχνοντας μια άλλη- σχεδόν ξένη ως προς το πρωτότυπο-  ταινία».