Η αυλαία πέφτει: Οι παραστάσεις που πρέπει να δείτε μέχρι το Πάσχα

Άγριος σπόρος

Και μπορεί ο Τάκης Σπυριδάκης να παρέδωσε τη σκυτάλη στον εκρηκτικό Στάθη Σταμουλακάτο – χυμμαρώδη πρωταγωνιστή του Γιάννη Οικονομίδη – όμως το έργο του Γιάννη Τσίρου, ο «Αγριος Σπόρος», παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα γραφής της made in Greece ματαιότητας. Σάτιρα, χιούμορ, μυστήριο, αναστοχασμός καδράρουν εξαιρετικά το νεοελληνικό μας αδιέξοδο.

Αύγουστος

Η δίκη του Κ.

Στην κορυφή της βραχείας λίστας των παραστάσεων της φετινής θεατρικής περιόδου, στέκεται η φετινή σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Το κρυπτικό αριστούργημα του Φραντς Κάφκα ευτυχεί στα χέρια του, παραδίδοντας, την πλέον δεξιοτεχνική σύγχρονη θεατρική μεταφορά του. Οι ατμόσφαιρες του καφκικού κόσμου σε πλήρη ανάπτυξη μέσα από μια θαυμάσια εικαστική αποτύπωση αλλά κυρίως χάρη στο υπαρξιακό άγχος που μεταδίδεςι μέχρι κεραίας η διανομή της παράστασης με κορυφαίο το Μιχάλη Συριόπουλο στο ρόλο του Γιόζεφ Κ.

Ο θεός της σφαγής

Για δεύτερη σεζόν κρατήθηκε ψηλά κι επάξια στη θεατρική ατζέντα. Η ανάγνωση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στην κοινωνική σάτιρα της Γιασμίν Ρεζά για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους στο Δυτικό κόσμο, διατηρεί την ελαφράδα της κωμικής συνθήκης και στηρίζεται σε τέσσερα απαράμιλλα ρεσιτάλ ερμηνείας από τους Στεφανία Γουλιώτη, Λουκία Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο.

Λαμπεντούζα

Και μόνο η ερμηνεία του Αργύρη Ξάφη αρκεί για να κατατάξει την παράσταση στα «must see» της περιόδου. Μνημείο βαθιάς συγκίνησης και χυμώδους ανθρωπιάς σε μια συναισθηματικά «ακινητοποιημένη» εποχή καθώς ερμηνεύει με απίστευτη γενναιοδωρία τον ψαρά χαμένων ψυχών στ’ ανοιχτά του ιταλικού Νότου. Και την ίδια ώρα, ένα έργο, ολόφρεσκο, στα όρια του θεάτρου – ντοκουμέντο από τον ακτιβιστή Αντερς Λουστγκάρντεν που στύβει τη σκοτεινιά της εποχής μας και βγάζει φως.

Μαύρο Χιόνι

Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάγκωφ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή σε μια απολαυστική εκδοχή του. Ο Κώστας Φιλλίπογλου σκηνοθετεί λιτά, εναργώς και εμπνευσμένα, αναδεικνύοντας τις σκοτεινές διαδρομές της λογοκρισίας στην οποία υπόκειται ένας δημιουργός στη μετεπαναστατική Ρωσία. Εκτός από τη σκηνοθετική λειτουργία, ο Φιλίππογλου είναι υπόδειγμα γκροτέσκας ερμηνείας, τοποθετημένος μέσα σ’ ένα καλογυμνασμένο σύνολο ηθοποιών.

Πλατεία ηρώων

Relax…Mynotis

Ριχάρδος Β΄

Παρά την ανοιχτή και ελεύθερη διαχείριση του κορυφαίου κλασικού κειμένου, η ενασχόληση των Αρη Σερβετάλη και Εφης Μπίρμπα με τη σαιξπηρική τραγωδία κορυφώνεται στην πιο υποβλητικά ατμοσφαιρική παράσταση της σεζόν. Σκηνικά τοπία απαράμιλλης ομορφιάς και εικαστικότητας που απεικονίζουν ένα βασίλειο πτώσης και υπαρξιακής αποσύνθεσης. Ο Σερβετάλης χορογραφεί τον εαυτό του στον ομώνυμο ρόλο του βασιλιά Ριχάρδου Β΄και καθηλώνει.

Θέατρο Ροές μέχρι τις 9 Απριλίου