Ένας Αμερικάνος Φίλος
Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ γίνεται “Ένας αμερικάνος φίλος” μέσα από την γερμανική ματιά ενός από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες, του Wim Wenders. Η ταινία του 1977 επανακυκλοφορεί αυτό το καλοκαίρι στους ελληνικούς κινηματογράφους.
Όταν ο Αμερικάνος τυχοδιώκτης Τομ Ρίπλεϊ (Dennis Hopper) μαθαίνει ότι ο κορνιζοποιός Τζόναθαν Ζίμερμαν (Bruno Ganz) πάσχει από ανίατη ασθένεια πείθει τον Μάινοτ, έναν άνθρωπο του υποκόσμου να τον προσλάβει σαν πληρωμένο δολοφόνο. Μια τέτοια συμφωνία θα αποφέρει ικανοποιητικά κέρδη στον Τζόναθαν, ώστε να αφήσει κάτι στη γυναίκα του και το παιδί τους. Τι έχει να χάσει αφού πρόκειται να πεθάνει ούτως ή άλλως; Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αναπτυχθεί μια φιλία ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πολύ διαφορετικούς άνδρες. Έτσι, όταν ο Ζίμερμαν δεν αντέχει να πραγματοποιήσει ακόμα ένα φόνο, ο Ρίπλεϊ θα χρειαστεί να παρέμβει…
Είναι ένα ιδιαίτερο δείγμα μιας ταινίας που συνδυάζει το σασπένς των νουάρ με τις υπαρξιακές αγωνίες του μεγάλου σινεμά των δεκαετιών του 60 και του 70. Κι όλα αυτά δένουν αρμονικά με τους περίπλοκους και ανέντακτους χαρακτήρες της Highsmith.
Στα συν της ταινίας δύο σπουδαίοι ηθοποιοί, ο Dennis Hopper ως Ρίπλεϊ και ο Bruno Ganz στο ρόλο του ανθρώπου που πάσχει από μία απροσδιόριστη, αλλά θανατηφόρο ασθένεια. Εξαιρετικοί είναι τόσο ο Hopper στο ρόλο ενός εγκληματία ιδιοφυούς αλλά ψυχολογικά διαταρραγμένου, αλλά με υπαρξιακές (ελέω Wenders) αγωνίες, όσο και ο Ganz σε μια πολύ πειστική ερμηνεία ενός ανθρώπου που είναι μετέωρος ηθικά και ψυχικά μπροστά στο τέλος που πλησιάζει και του ανατρέπει όλες τις βεβαιότητες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Δεν είναι από τις κορυφαίες ταινίες του Wenders, αλλά σίγουρα είναι από τις σημαντικές δημιουργίες του. Η ταινία προσεγγίζει το πνεύμα της Patricia Highsmith, της οποίας τα έργα ενέπνευσαν αμέτρητες ταινίες. Μεταφέρει όμως το στίγμα και τους προβληματισμούς του Wenders τόσο σκηνοθετικά, όσο και σεναριακά.
