Το Μυστικό Της Ευτυχίας
Ένας ψυχίατρος, που αμφισβητεί τον εαυτό του, αναζητά το “Μυστικό της Ευτυχίας”, για να το εξηγήσει και τους ασθενείς του. Και- τι πρωτότυπο- ψάχνει να το βρει, κάνοντας το γύρο του κόσμου.
Ο Χέκτορ είναι ένας εκκεντρικός, αν και ακαταμάχητος, ψυχίατρος που ζει στο Λονδίνο. Ο ίδιος και οι ανικανοποίητοι ασθενείς του βιώνουν μια υπαρξιακή κρίση. Τίποτα δεν είναι αρκετά καλό. Μία μέρα, οπλισμένος με πολύ κουράγιο και παιδική περιέργεια, θα αποδράσει από την ήρεμη και προστατευμένη ζωή του για μια παγκόσμια αναζήτηση της ευτυχίας. Κάπως έτσι ξεκινάει ένα πολύχρωμο, εξωτικό, επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο ταξίδι…
Βασισμένο σε ένα πετυχημένο μυθιστόρημα του Francois Lelord, ενός γάλλου ψυχιάτρου, που εκλαϊκεύει την επιστήμη του μέσα από τη λογοτεχνία, το έργο αυτό κινηματογραφικά έχει ελάχιστες αρετές. Αφελές, με άνοστο χιούμορ, κοινότοπες καταστάσεις και χαρακτήρες, σε κανένα σημείο του δεν καταφέρνει να δικαιολογήσει την ύπαρξη του. Δεν μπορώ να καταλάβω τι χρειάζονταν 3 σεναριογράφοι για ένα τόσο ανούσιο έργο.
Κρίμα για τον Simon Pegg, που από το εξαιρετικά διασκεδαστικό “Shawn of the Dead” βρέθηκε πρωταγωνιστής σε αυτή τη σούπα. Οι αξιόλογοι ηθοποιοί του καστ, όπως Stellan Skarsgård και η Rosamund Pike (Το Κορίτσι που εξαφανίστηκε), δεν δικαιολογούν την παρουσία τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Αν η μετριότητα είναι ο πήχυς, η ταινία αυτή διαρκώς καταφέρνει να περνάει από κάτω. Δεν έχει ενδιαφέρουσα πλοκή, δεν είναι αστεία, δεν είναι πνευματώδης. Μία άχρωμη κι ανιαρή κατασκευή.
Γιώργος Σμυρνής
