Ιστορίες για Αγρίους
Μία ιδιαίτερη ταινία από την Αργεντινή, με την οποία είχε γίνει κι η έναρξη στις Νύχτες Πρεμιέρας. Οι «Ιστορίες για Αγρίους» μας πηγαίνουν στην άγρια και πολύ βίαιη πλευρά της καθημερινότητας. Η ταινία, την οποία σκηνοθετεί ο Damián Szifrón έχει σημαντικούς συντελεστές. Την παραγωγή συνυπογράφει ο πολύς Πέδρο Αλμοδόβαρ, ενώ τη μουσική υπογράφει ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ (Βαβέλ, Το Μυστικό του Brokeback Mountain) Γκουστάβο Σανταολάγια.
Είναι μία συλλογή από έξι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες, που όμως έχουν έναν κοινό παρανομαστή: πως η καθημερινότητα μπορεί να μας οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις και να ξυπνήσει τα πιο άγρια ένστικτα μας. Οι ήρωες της κάθε ιστορίας μέσα από διαφορές ακραίες καταστάσεις τελικά χάνουν τον έλεγχο. Αυτός ο κοινός παρονομαστής δίνει και τον κεντρικό άξονα, εξασφαλίζοντας μια ενότητα στο καλλιτεχνικό εγχείρημα.
Κάθε ιστορία έχει διαφορές στο στυλ με τις υπόλοιπες, είτε στον τρόπο σεναριακής γραφής, είτε της κινηματογράφησης, αλλά παντού κυριαρχεί ένα καυστικό, σκοτεινό και βίαιο χρώμα, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο κωμικό. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επιρροών, από τον Αλμοδοβάρ και τον Ταραντίνο, αλλά και παλιότερους μάστορες της κινηματογραφικής τέχνης. Είναι έξυπνες ιστορίες, καλογραμμένες και άρτια στημένες κινηματογραφικά.
Περισσότερο από όλες μου άρεσε η προτελευταία ιστορία, όπου επιχειρείται το κουκούλωμα ενός τροχαίου, που οδήγησε στο θάνατο μίας εγκύου γυναίκας. Οι γονείς του δράστη έχουν λεφτά και προσπαθούν να σώσουν το παιδί τους λαδώνοντας πολύ κόσμο, αλλά η προσπάθεια τους έχει πολλές επιπλοκές και πολλούς να ζητούν μερίδιο από το λάδωμα.
Η ταινία παρουσιάζει το παράλογο της καθημερινής ζωής και την ευκολία που οι άνθρωποι βγαίνουν από τις ασφαλείς συμπεριφορές και οδηγούνται προς την ακραία βία. Πολιτικά προβλήματα, διαφθορά, σχέσεις μεταξύ των φύλων, υποκρισία, αυθαιρεσία των οικονομικών και πολιτικών ελίτ παρουσιάζονται μέσα από ανθρώπινες καταστάσεις. Παρά το ότι υπάρχει και κάποιος σουρεαλισμός, αλλά και μαύρο χιούμορ, στις περισσότερες ιστορίες, τα «θέλω» των ηρώων, οι αγωνίες και τα πάθη τους, γίνονται πιστευτά και σε καλούν να ταυτιστείς μαζί τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Πρόκειται για μια καλοστημένη ταινία, με έξυπνους διαλόγους, δυνατή πλοκή και ψαγμένη κινηματογράφηση. Μέσα από την τόλμη και την ακρότητα των υποθέσεων, τα μικρά της καθημερινής συμπεριφοράς γίνονται μεγάλα. Το κωμικό συνδυάζεται με το δραματικό, σε μια ταινία, της οποίας η κινηματογραφική γλώσσα άλλοτε τσακίζει κόκαλα στηλιτεύοντας νοσηρές καταστάσεις και άλλοτε απλά διασκεδάζει με απολαυστικό τρόπο.
Γιώργος Σμυρνής
