Στην επανέναρξη λειτουργίας της, η Πειραματική Σκηνή προσκαλεί τους τέσσερις καλλιτεχνικούς υπεύθυνους στην 26χρονη ιστορία της και μιλούν για τα επιτεύγματα της μέχρι σήμερα.
Η πρώτη ημερίδα με θέμα το μέλλον των Επιδαυρίων και την ανάγκη αναθεώρησης τους έθεσε, χωρίς περιστροφές, βασικές παθογένειες της διοργάνωσης.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, τέσσερις σημαντικοί δημιουργοί, που πρωταγωνίστησαν στη διεκδίκηση αλλαγής του τοπίου στο ελληνικό θέατρο κατά την τελευταία διετία, σχολιάζουν τη νέα πραγματικότητα.
"(Somewhere) beyond the cherry trees" έχει τίτλο η παράσταση του Πρόδρομου Τσινικόρη με την οποία ανοίγει η αυλαία του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου την 1η Ιουνίου, στην Πειραιώς 260.
Υστερα από πρόσκληση του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με θέμα «Κλειστές αίθουσες – Ανοιχτό Θέατρο» καλλιτέχνες και θεωρητικοί του θεάτρου πρότειναν κατευθύνσεις επανίδρυσης τους.
H «Καθαρή Πόλη», η θεατρική παράσταση των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη, κάνει online πρεμιέρα την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στις 21:00 στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.
Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει το πρώτο meeting event του Διεθνούς Δικτύου για το Θέατρο Ντοκιμαντέρ συνομιλούμε με εκπροσώπους του για την καλλιτεχνική φύση και τις προκλήσεις ενός είδους που ανθεί στην ελληνική σκηνή εδώ και μια δεκαετία.
Δύο σημαντικοί καλλιτέχνες της γενιάς τους, ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης, καλεσμένοι στην διαδικτυακή συζήτηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, έδωσαν βασικούς οδοδείκτες για την εξέγερση της πολιτιστικής κοινότητας και την ανάγκη μέριμνας.
Η προοπτική αποσπασματικής λειτουργίας χώρων πολιτισμού τους καλοκαιρινούς μήνες, εν μέσω πανδημίας, ανοίγει το πεδίο διεκδικήσεων για τους εργαζόμενους πολιτισμού κάτω από κοινά αιτήματα. Σε μια πρωτοφανή συσπείρωση και υπό το σύνθημα #Support Art Workers εξηγούν γιατί ενώνουν την φωνή τους αξιώνοντας πραγματική ενίσχυση για έναν κλάδο που ψυχορραγεί.
Κριτική για την παράσταση του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη που παρουσιάστηκε στην Πειραιώς 260 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, από τις 10 έως τις 12 Ιουλίου 2018.
Κι όμως οι Γερμανοί θεατές γεμίζουν τα θέατρα με παραστάσεις για τους μετανάστες. Με το βλέμμα στο τρίτο μέρος της τριλογίας τους για το μεταναστευτικό ζήτημα,όπως το παρουσιάζουν στο Φεστιβάλ Αθηνών, οι δύο σκηνοθέτες εξηγούν τους λόγους της σταθερής τους ενασχόλησης και της μεγάλης ανταπόκρισης του ευρωπαϊκού κοινού σε αυτή τη θεματική.
Η Καθαρή Πόλη μετά την επιτυχημένη περσινή παρουσίασή της στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και την περιοδεία σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, επιστρέφει στην Αθήνα για να επαναπροσδιορίσει τα στερεότυπα μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες πέντε μεταναστριών καθαριστριών, «ειδικών» σε θέματα καθαριότητας.
Στην πρώτη περίπτωση, η αντιμετώπιση εξέπεμπε τρυφερότητα, σεβασμό, φρεσκάδα, φαντασία, αθωότητα. Στη δεύτερη περίπτωση, κυριαρχούσε και πάλι ο σεβασμός, μαζί με τον επαγγελματισμό, αλλά υπερτερούσε το δέος. Πρόκειται για δύο θεατρικές παραστάσεις, διαφορετικές, σε διαφορετικούς χώρους, φτιαγμένες από διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών, που είχαν, και οι δύο, όλα τα χαρακτηριστικά του πειραματικού εγχειρήματος.
Με νοικοκυρεμένη και ανακατασκευασμένη τη σκηνή και το πρόγραμμά της, η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού ανοίγει τη νέα σεζόν με "πολυμορφικό" πρόγραμμα.
Στην αρχή ήταν αγχωμένη, αλλά η προσδοκία ξεπερνούσε το άγχος. Τετάρτη βράδυ, 3 Φεβρουαρίου, έφτασα με τη Μαίρη στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ποια είναι η Μαίρη; Είναι η κυρία που καθαρίζει κάθε 15 μέρες το σπίτι μου και κάμποσα σπίτια ακόμα και αυτή είναι η δουλειά που κάνει από το 2003 που έφτασε από την Αλβανία στην Ελλάδα.
Οι δύο καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου τοποθετούνται δημόσια και εξηγούν τους λόγους για τους οποίους επέλεξαν ν' ανεβάσουν την παράσταση “Ισορροπία του Nash”.
Μετά από οκτώ χρόνια απουσίας ανοίγει και πάλι στο «-1» του Rex για να «αιφνιδιάσει και να εξοργίσει» το κοινό της.
11 φεστιβαλικές παραγωγές επιστρέφουν ή αναμένεται να επιστρέψουν τον χειμώνα στις αθηναϊκές σκηνές.
Σύντομη αξιολόγηση με τα καλύτερα και τα χειρότερα του Ελληνικού Φεστιβάλ.
Ο Στάθης Λιβαθινός ανασυστήνει στο Εθνικό Θέατρο, του οποίου μόλις ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση, την «Πειραματική Σκηνή» στην οποία διέπρεψε και μέσα από την οποία, κυρίως, αναδείχτηκε ο ίδιος και την αναθέτει σε δυο καλλιτέχνες της νέας γενιάς -το σκηνοθέτη Ανέστη Αζά και τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Πρόδρομο Τσινικόρη-, συνεργάτες εδώ και χρόνια.
Δέκα ημέρες ριζοσπαστικών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, μια συνάντηση δεκάδων Ελλήνων και ξένων δημιουργών που μας καλούν να επανακατοικήσουμε την δημόσια σφαίρα της Αθήνας.Από τη Στέλλα Χαραμή
Φανταστείτε την Αθήνα χωρίς το Φεστιβάλ. Μάλλον, δύσκολο. Είναι, εδώ και σχεδόν, δέκα χρόνια δύο έννοιες που κάνουν ένα αδιαίρετο σύνολο. Το Φεστιβάλ Αθηνών ανήκει στην πόλη όχι μόνο γιατί φέρει το όνομα της ή γιατί αναδεικνύει το καλλιτεχνικό της δυναμικό• αλλά κυρίως είναι ένα ενεργό και διαρκώς τροφοδοτούμενο κομμάτι της φυσιογνωμίας της. Κι έρχεται ως φυσική συνέχεια, η ίδια η πόλη, το αστικό τοπίο - άναρχο ή γοητευτικό - και οι άνθρωποι της, η κουλτούρα της, το φως αλλά και η σκοτεινιά της να τροφοδοτούν μια συνομιλία με τις φεστιβαλικές παραστάσεις. Τουλάχιστον αυτό προδίδουν τέσσερις επικείμενες παραγωγές: εμπνέονται από το αθηναϊκό περιβάλλον, στρέφονται σε ανώνυμους ήρωες του, ψηλαφίζουν την ταυτότητα του.Από τη Στέλλα Χαραμή
Η μετανάστευση (ή κινητικότητα των πληθυσμών) είναι ένα παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο έχει ενταθεί απίστευτα τα τελευταία 50 με 100 χρόνια. Οι λόγοι έχουν κάνουν κυρίως με τις πρωτόγνωρες δυνατότητες των σύγχρονων μέσων μετακίνησης και την ραγδαία αύξηση του πληθυσμού στον πλανήτη. Τώρα ήρθε και η οικονομική κρίση και το φαινόμενο μετανάστευση απασχολεί πολύ την Ελλάδα, αλλά και γενικότερα τις χώρες του Νότου.
Η νεοσύστατη ομάδα Projector παρουσιάζει στο πλαίσιο των Πολεοδομών του Φεστιβάλ Αθηνών, τη site specific παράσταση "Ταξίδι με Τρένο", από τις 18 έως τις 20 Ιουλίου στον ΟΣΕ.
