Έμιλυ Κολιανδρή

Ο σκηνοθέτης και διανοητής Βασίλης Παπαβασιλείου επιστρέφει στα δεινά της «Ελένης» γελώντας και, μαζί με τον πρωταγωνιστή του Θέμη Πάνου, μιλά για την στροφή της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από την κωμωδία.

Ο Χρήστος Λούλης δεν θα γίνει ποτέ ο ηθοποιός που θα λέει ωραία λόγια για να γίνει αρεστός.

Πόσο καλά μια οικογένεια μπορεί να θάβει τα μυστικά και τα λάθη της; Πόσες γενιές και πόσους ανθρώπους μπορεί να συμπαρασύρει στο σκοτάδι; Πόσο συνένοχη σε ένα έγκλημα μπορεί να είναι η τοπική κοινωνία ενός ελληνικού νησιού;

Μετά τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου η κωμωδία “Νεφέλες” του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, επιστρέφει στην Αθήνα.

Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για τις «Νεφέλες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, που παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Παραστάσεις, συναυλίες, φεστιβάλ και εκθέσεις που ξεχωρίζουν μέσα στον Μάρτιο

Παρακολουθώντας μία ακόμη παράσταση του έργου «Με δύναμη από την Κηφισιά», αυτή τη φορά σκηνοθετημένη από τον Δημήτρη Καραντζά, μία σκέψη ξεκαθάρισε: ναι, θα μπορούσε κάλλιστα να το έχουν γράψει ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου. Μπορεί από τους διαλόγους να απουσιάζουν οι βωμολοχίες, οι συγκρούσεις κι οι ανατροπές που συχνά συναντάμε στις κωμωδίες των δύο «εμπορικών» συγγραφέων, αλλά ως προς το ήθος τους οι τρεις γυναίκες θυμίζουν ηρωίδες τους.

Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της παράστασης στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Κόσμου ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Καραντζάς και οι πρωταγωνίστριες του Λυδία Φωτοπούλου, Εμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη ανιχνεύουν τα όρια της αλμοδοβαρικής κωμωδίας. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Διαβάζουμε πρώτοι τους «Τυραννόσαυρους Rex» που κάνουν πρεμιέρα στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού θεάτρου κι εξηγούμε γιατί αυτό το έργο της ανατρεπτικής συγγραφέα διαφέρει από όλα τα προηγούμενα. Φωτογραφίες: Karol Jarek

Με τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη, την σκηνοθετική υπογραφή του Νίκου Καραθάνου κι ένα ζηλευτό θίασο κάνει το ντεμπούτο της στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

* «Το προζύμι της παράστασης είναι η ανθρωπιά της».* «Η σκηνοθεσία δεν στέκεται σε χαρακτήρες αλλά σε στιγμές ζωής από το παρελθόν μας».* «Συμπαθείς συνήθως όποιον είναι ατελής».* «Οχι τσεχωφική πλήξη, το απαρηγόρητο του ανθρώπου μόνο».* «Είναι πανανθρώπινη η απώλεια, όλοι έχουμε χάσει από κάτι. Η απώλεια είναι εξορία».* «Τη ζωή πρέπει να της ζεις με μια ελαφράδα».* «Δεν έγινε διανομή ρόλων μα διανομή ψυχών».* «Ο Καραθάνος είναι συγγενής του Τσέχωφ».Καθεμιά από τις παραπάνω φράσεις ανήκουν σε έναν από τους ηθοποιούς του «Βυσσινόκηπου» όπως ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Καταγράφηκαν σε ένα σχολικό τετράδιο ως σημειώσεις, σκέψεις, εκτιμήσεις και γενναιόδωρα συναισθήματα ανθρώπων που παίζουν ένα ρόλο στο θέατρο. Αυτή ήταν και η αρχική πρόθεση: Οι πρωταγωνιστές της παράστασης να συστήσουν τους ήρωες τους, ζωντανεύοντας μια πινακοθήκη προσώπων• μιας, σπάνιας πυκνότητας, τοιχογραφία ψυχών που έχει, προ πολλού, καταχωρηθεί στα μνημεία της παγκόσμιας δραματουργίας. Τελικά, η ιδέα αναβαθμίστηκε σχεδόν αυτόματα.Από τη Στέλλα ΧαραμήΦωτογραφίες: Βασίλης Μακρής

Το 1909, ο Ferenc Molnár, αστός εβραϊκής καταγωγής, γεννημένος στην Ουγγαρία, γράφει το Λίλιομ. Το έργο, ανεβαίνει στη Βουδαπέστη και σημειώνει μεγάλη αποτυχία. Ο δημιουργός του θα πρέπει να περιμένει για την αναγνώριση μέχρι το 1921, που το έργο ανεβαίνει στο Μπρόντγουεϊ. Το 1939 ο Όρσον Γουέλες κρατά τον ομώνυμο ρόλο σε ραδιοφωνική εκδοχή. Τελικά, το έργο εδραιώνεται μέσα από τη διασκευή του στο μιούζικαλ Carousel το 1944 από τους Richard Charles Rodgers και Oscar Hammerstein.Από την Αγγελική Ξυνού

Μια σύγχρονη τραγωδία για ένα παντρολόγημα που καταλήγει σε φοβερή αιματοχυσία, είναι ο "Ματωμένος γάμος". Το διάσημο έργο του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα σκηνοθέτησε για το Φεστιβάλ Αθηνών η Λένα Κιτσοπούλου.

Μετά το πολύ επιτυχημένο "Ξύπνημα της άνοιξης", ο Νίκος Μαστοράκης επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο και σκηνοθετεί με την προσωπική του, δυναμική σκηνοθετική οπτική την επίκαιρη κωμωδία του Γκολντόνι, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό.

Το ιδιαίτερο αυτό έργο του γαλλικού κλασικισμού, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο από τις 20 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία, μετάφραση και διασκευή του Δημήτρη Μαυρίκιου.