Reviews

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση «Aναζητώντας τον Αττίκ» του Λάμπρου Λιάβα, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου.

Στις 8 Μαίου ξεκινά το 71ο φεστιβάλ Καννών και ολοκληρώνεται στις 19 του ίδιου μήνα. Πενήντα χρόνια μετά τον Μάη του ’68 το διασημότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου στρέφεται για πρώτη φορά με τέτοια ένταση στο παρελθόν του και αναζητά το νήμα που ενώνει το χτες με το σήμερα.

Την ώρα που το φιλμ «Εκδικητές: Ο πόλεμος της Αιωνιότητας» σαρώνει τις αίθουσες όλου του πλανήτη – και τις δικές μας καταγράφοντας ένα εντυπωσιακό άνοιγμα με 150.000 θεατές στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του- το νέο κινηματογραφικό μενού περιλαμβάνει 7 νέες ταινίες εκ των οποίων ξεχωρίζει το sci fi θρίλερ «Anon».

Κριτική της παράστασης «Ο Ηλίθιος» του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι που παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή.

Μετά από λίγες βδομάδες με ελάχιστα πραγματικά σπουδαία φιλμ, που είχε ως συνέπεια να απέχει ο θεατής από την αίθουσα, ήρθε η ώρα των…. «Εκδικητών».

Κριτική για το έργο Ανεμοδαρμένα Ύψη της Έμιλυ Μπροντέ που παρουσιάζεται στο θέατρο Χώρος, σε σκηνοθεσία του Σίμου Κακάλα.

Με ένα βομβαρδισμό 10 νέων ταινιών, η νέα κινηματογραφική βδομάδα μοιραία διαθέτει έργα για όλα τα γούστα αλλά μόνο μία είναι εκείνη η ταινία που ξεχωρίζει με άνεση από τις υπόλοιπες.

Μετά από τη γιορτινή κατάνυξη μπαίνουμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς όσον αφορά την ποιότητα των νέων ταινιών αλλά όχι και την ποσότητα καθώς επτά νέες ταινίες βγαίνουν στις αίθουσες. Δύσκολα όμως μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποια από αυτές.

To ταξίδι - αποστολή στην ανοιξιάτικη Σύρο για την παρακολούθηση του project της Άννας Μπουρμά, «5 στοιχεία» στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων -αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα, κτισμένο κατά τα ιταλικά πρότυπα, με το προσωνύμιο “Μικρή Σκάλα” κατά αντιστοιχία της Σκάλας του Μιλάνου - είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες που στο σύνολό τους ευοδώθηκαν.

Μπορεί να μην είναι απόλυτα ενταγμένες στο πνεύμα των ημερών οι νέες ταινίες, αλλά τούτη η κινηματογραφική βδομάδα που ξεκινάει από τη Μεγάλη Πέμπτη με το θεσπέσιο θρίλερ τρόμου «Ένα ήσυχο μέρος» - και τις υπόλοιπες ταινίες να «ανοίγουν» την Κυριακή του Πάσχα- είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων μηνών.

Μπορεί το «Ready Player One», η φουτουριστική περιπέτεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ να είναι η ταινία που θα δημιουργήσει ουρές από θεατές στις αίθουσες – και δικαίως αφού είναι ο ορισμός του καθαρού ψυχαγωγικού σινεμά – αλλά δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες και 3-4 ακόμη ταινίες που χαρακτηρίζονται από τη στιβαρή και εμπνευσμένη ματιά των γυναικών που τις δημιούργησαν.

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο του Γιάννη Καλαβριανού, «Γρανάδα», που παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο.

Κριτική για την παράσταση "Αρίστος", βασισμένη στο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» που σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Σπάνια συμβαίνει να έχουμε στην ίδια βδομάδα κάποιον ηθοποιό να πρωταγωνιστεί σε δύο ταινίες. Η συνθήκη γίνεται ακόμη πιο σπάνια αν σκεφτούμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο δύσκολους και εκκεντρικούς σταρ, όπως ο Χοακίν Φίνιξ.

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο του Έντεν φον Χόρβατ, «Κάζιμιρ και Καρολίνα» που σκηνοθετεί ο Γιάννης Χουβαρδάς και παρουσιάζεται σε όλους τους χώρους του κτιριακού συγκροτήματος του Bios στην οδό Πειραιώς.

Κριτική για την παράσταση "Αρίστος", βασισμένη στο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» που σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο Ηeisenberg του Σάιμον Στήβενς που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στην Κεντρική Σκηνή του Θέατρου του Νέου Κόσμου

Τα Όσκαρ μονοπώλησαν τη ζωή μας τις τελευταίες βδομάδες και καθώς οι βασικές ταινίες ήταν είτε αισθηματικά δράματα με πολλές παραλλαγές είτε κοινωνικά δράματα δοσμένα πάνω στην αέναη μάχη του Καλού και του Κακού, οι Έλληνες διανομείς σωστά διέγνωσαν κι άλλαξαν τροπάριο.

Κριτική της παράστασης «Σούμαν» της Σοφίας Καψούρου που ανεβαίνει στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θέατρου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβαννίδη και της παράστασης «Κλάρα Σούμαν - Τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας» της Μαρίας Γιαγιάνου που ανεβαίνει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων σε σκηνοθεσία Μιλτιάδη Φιορέντζη.

Τα φετινά όσκαρ παρά τις αναμενόμενες, δίχως εκπλήξεις, βραβεύσεις θα μείνουν στην ιστορία για μερικούς ενδιαφέροντες λόγους. Κυρίως όμως για την υψηλή ποιότητα των περισσότερων ταινιών που προτάθηκαν.

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο "Χελιδόνι" του Γκιλιέμ Κλούα που σκηνοθετεί η Ελένη Γκασούκα στο Μικρό Γκλορια.

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο «Λυσσασμένη Γάτα» του Τεννεσί Ουίλιαμς, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Θησείον, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.

Κριτική της παράστασης Το τραμ με το όνομα «Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς, ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.

Με κοινή αφετηρία- ένα τρομοκρατικό χτύπημα- αλλά εντελώς διαφορετική κατάληξη ο Φατίχ Ακίν και ο Κλιντ Ίστγουντ κλέβουν τα φώτα της δημοσιότητας για την τρέχουσα βδομάδα.

Κριτική για το έργο "Πενθεσίλεια" του Χάινριχ Φον Κλάιστ που παρουσιάζεται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.

Εντυπώσεις από το έργο Μπολιβάρ του Νίκου Εγγονόπουλου που παρουσιάζεται από την bijoux de kant στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη.

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στην πιο σημαντική «Οντισιόν» της μέχρι τώρα πορείας της, ανεβαίνει στη σκηνή του Άνοδος Live Stage και ξανασυστήνεται στο κοινό, μέσα από ένα μουσικό ταξίδι πίσω στον χρόνο...